𝑮𝒆𝒓𝒄̧𝒆𝒌 𝑩𝒆𝒏

68 |Final|

Sonunda...

Sonunda vakit gelmişti.

Artık yeterince güçlüydü.Orochimaru'nun ölümünden sonra artık önünde hiçbir engel kalmamıştı.Sarışının kalbinde günden güne filizlenen intikam arzusu sonunda yanıt bulacaktı.Herkes zamanında ölenlerinin acısını ondan çıkarmıştı.Daha yeni doğmuş olmasına rağmen,bütün olanlardan onu sorumlu tutmuşlardı.Düzenli olarak yediği dayaklar ve küçük yaşta işittiği,ne anlama geldiğini bilmediği küfür ve hakaretler de cabası...

Ama en önemlisi,Naruto yanlızdı.Yanlız doğmuştu.

Yorulmuştu.Ömrü boyunca takındığı aptal maskesi onu yormuştu.

Tükenmişti.Sevgisizlik onu tüketmişti.

Yanlızca küçük bir çocuktu ve sadece azıcık sevilmek istemişti.Fakat bu bile ona çok görülmüştü.Kimseye acımayacaktı.Çünkü kimse ona acımamıştı.

Hepsi yaptıklarını tek tek ödeyecekti.

Naruto düşüncelerinde boğulurken köyün girişine ulaşmıştı bile.Konoha sessizdi.Gecenin bir yarısıydı ve herkes başına geleceklerden habersiz bir şekilde huzurla uyuyordu.Naruto durdu ve köyün girişine baktı.Pelerini rüzgarda dalgalanıyordu.Sakince hareket etti ve köye adımını attı.Önce listenin başında olan köylülerden başlayacaktı.

Naruto bir evin penceresine zıpladı ve içeride uyuyan karı kocaya baktı.Bu adam istismarı başlatan ve ona en cok eziyet eden adamdı.Hep diğer köylüleri ona karşı doldurur,onu dövmeleri için ikna ederdi.Yavaşça içeri girdi ve yatağın önünde durdu.Yavaşça yaklaştı ve kadının boğasını temiz bir şekilde kesti.Ama adam maalesef ki aynı şekilde acısız ölmeyecekti.Adamı yavaşça dürttü ve uyanmasını sağladı.Gözlerini açtığında ise karşılaştığı manzara karşısında kaskatı kesildi.Karısının kafası bedeninden ayrılmıştı ve gözleri boşluğa bakıyordu.

Adam dehşete düştü ve yataktan fırladı.O sırada karşısındaki genci farketti.

"SEN DE KİMSİN BE!?"

"Olamaz...Beni tanımadığını söyleme sakın. Alınırım bak."

"NE SİKİMDEN BAHSEDİYORSUN SEN?!BUNU SEN Mİ YAPTIN?BUNUN YANINA KALACAĞINI MI SANIYORSUN?!"

"Sanırım böyle olmayacak...Favori kum torbanızı nasıl unutursunuz bayım?"

"Yoksa sen..SEN CANAVAR TİLKİSİN!GERİ DÖNMEYE NASIL CÜRET EDERSİN SENİ AŞAĞILIK PİSLİK!?"

Tipinde meymenet bulunmayan adam tükürükler saçarak söyledi.Hemen eğildi ve yatağın altından bir demir sopa çıkardı.

"Bakalım şimdi ne yapacaksın seni küçük ucube!"

Genişçe sırıttı ve demir sopayı savurdu.Fakat çok geçmeden gülümsemesi soldu.Naruto zahmetsizce sopayı tutup arkaya fırlatmıştı.

"N-nasıl olur?İmkansız!"

Bu salak kendini Madara falan mı sanıyor acaba?

Kurama sinirle araya girdi.

Naruto ise sakindi.Onu yavaş yavaş ve acı çektiğinden emin olarak öldürecekti.Kaşla göz arasında adamı yakasından tuttu ve yere yatırdı.
Bir kunai çıkardı ve adamın tesislerine sapladı.
Bu tür insanlar ürememeliydi.Adam acıdan kaskatı kesildi ve gözünden yaşlar süzülmeye başladı.Naruto kunaiyi tuttu ve yavaşça döndürdü.Adam acı bir feryat kopardı.Ardından kesik kesik konuşmaya çalıştı.

"A-A-AC-IYO-R..."

"Harika!Hedefime ulaştım demek ki!"

Naruto yüzünde sadist bir gülümsemeyle söyledi.Elinde bir rasengan oluşturdu ve adamın yüzüne yaklaştırdı.