𝑮𝒆𝒓𝒄̧𝒆𝒌 𝑩𝒆𝒏

29

Naruto yaşlı adama baktı ve

"Sen şimdi kimsin?"dedi.Hemen ardından sorunun ne kadar salakça olduğunu fark etti ve toparlamaya çalıştı fakat,adam onu dinlemiyordu bile.

"Boşver.Ne istiyorsun?Bir imza?
Belki bir resim?Yoksa bir kitap mı? Hayır, bunun için fazla gençsin." Naruto'nun dikkatini çekmek için onun adını birkaç kez tekrarladı, ancak beşinci kez onu görmezden gelindiğinde sadece "sapık keşiş" olarak adlandırdı. Konuşmayı kestiği anda çocuğun daralttığı gözlerine baktı.

"İyide,sapık keşiş kim şimdi?"adam sordu.Salağa yatıyordu.Fakat sarışın yutmamıştı.Sonra kararlı bakış sırıtarak döndü,

"Köyün etrafında dolaşıp sana sapık bir bilge dememi ister misin?Biliyorsun sen...Kimsin böyle?"

Jiraiya cevap veremedi ama gülümsedi,

"Sadece araştırıyordum. bilirsin, kitaplarım için."

Yavaşça başını sallayarak alaycı bir sırıtışla baktı.

"Gerçektenmi?Oh,iyi o zaman."
Kollarını kavuşturdu ve Jiraiya'nın beklemediği soruyu sordu.

"Peki senin gerçekten Jiraiya olup olmadığını nereden bileceğim?" Jiraiya, çocuğun kendini beğenmişliğine oldukça şaşırmış görünüyordu, Ama henüz son hamlesini yapmamıştı; soğukkanlılığını beklenmedik bir hızla geri kazandı ve sarışının midenin sağlam bir yumruk geçirdi. Havaya fırladı ve dönerek yayların yakınındaki tahta köprüye indi. Midesini tutup inleyerek yatan çocuğu yüzünde küçümseyici bir ifadeyle izledi.

"Bu yeterli mi?"alaycı bir sırıtma ile sordu. "Evet, evet" cevabı geldi.Jiraiya araştırmasına devam etmeye hazırlandı ama sonra çocuk ayağa kalktı ve ona gerçekten cevap vermek istemediği tek soruyu sordu.
"Beni eğitecek misin?"diye sordu
yalvaran bir bakışla.

"Ah lanet olsun."Bununla birlikte Jiraiya çabucak uzaklaştı.Geride şaşkın bir naruto bırakarak.

Gözlerini kırpıştırdı."Ne?"

____________________________________________________________________________

Jiraiya bir bara sığınırken,Naruto yaşlı adamı aramak için kaplıcalara geri döndü.
"Hmmmmmmmmm..."
Birden aklına bir fikir geldi ve
kötü bir sırıtışla köye geri döndü.

Sapkın doğası göz önüne alındığında, büyük olasılıkla Naruto'nun genellikle kaçınacağı yerler de olurdu. Oraya varır varmaz yaşlı adamı aramaya başladı:

"Eyvah!BU SAPIK BİLGE!SAPIK BİİLGEEEEEEEEEE!!! Ciğerlerini yırtarcasına bağırarak her yeri dolaştı.Jiraiya'nın bulunduğu barın önünde durdu ve tekrar bağırdı, bu da Jiraiya'nın şu anda tadını çıkardığı viskiyi püskürtmesine neden oldu. “Ha?Sapık bilge mi?" Yanındaki bir kadın sordu.
"Ahh hanımlar, affedersiniz ama," kocaman bir gülümsemeyle parladı
"Biraz işim var."Bununla birlikte dükkandan fırladı ve sarışını yakasından tuttu, onu oradan uzaklaştırdı.Ordan uzaklaşınca,Jiraiya mücadele eden çocuğu bıraktı.

"Oi,Oi! Bu da nereden çıktı?" diye sordu Jiraiya, Kushina'nın maskaralıklarından başka bir şey değildi bunlar. "Adın ne?"Jiraiya sordu.Namikaze mi Uzumaki mi?

"İyi ki sordunuz Bayım.Ben Naruto Uzumaki,bir gün Hokage olacağım!" Jiraiya gülümsemesini bastıramadı ve çocuğun sarı saçlarını karıştırdı. Tam olarak Minato'ya benziyor,ama Kushina gibi davranıyordu.Sevgiyle düşündü.
"Peki neden seni eğiteyim?"sorguladı. "Elbette, çünkü sen en iyi ninjalardan birisin, efsanevi sannin'lerden birisin ve Lord Fourth'a öğrettin!" Geniş bir gülümsemeyle bitirdi.Jiraiya derin bir nefes aldı ve sarışından onu takip etmesini istedi. Jiraiya oturdu ve aynı şeyi yapması için Naruto'ya işaret etti. "Ne öğrenmek istiyorsun?" O sordu. "Rasengan."anında cevapladı.
"Bekle ne?Yani,sana bundan kim bahsetti?" Jiraiya, çocuğun rasenganı bilmesine çok şaşırdı.Naruto iç çekerek Sannin'e bıkkın bir suratla baktı.

"İnanamazsın ama,bana da küçük bir kuş söyledi."

Bunun üzerine Naruto'nun sarı kafasına bir şaplak attı. "owww." başını yan tuttu ve yaşlı adama kaşlarını çattı, "Bu ne içindi? Elbette bir yerlerde okudum!"
Jiraiya sarışına gülümsedi ve ona henüz çözemediği bir bakış attı, sonra Naruto ona dikkatle baktı.

Bak Kurama,rasengan yapıyor.

Kahretsin Sherlock.

Tch. Sadece izle.

Jiraiya elini uzattı ve kısa süre sonra avucunda kolaylıkla küçük bir mavi çakra küresi oluştu. En yakına yürüdü ve küreyi ağaca çarptı. Darbenin ardından ağaçta kocaman yuvarlak bir krater deliği kalmıştı. O ağaç sana ne yaptı?!

"Nasıl yaptın?" Sonunda sormayı başardı.

"Bilmiyorum," diye cevapladı Jiraiya
tek taraflı bir sırıtışla.
_____________________
Bir süre sonra~
_____________________

"Sadece sıkıştır ve döndür."

Naruto inledi ve düştü sinirli bir inilti ile sırt üstü yattı.
"AAAAAAAAH!SİKİCEM YETER ARTIK"
Onun içinde Kurama kahkaha atarak kükredi.

"Ne?" Jiraiya gerçekten şaşkın bir şekilde sordu,sonuçta o da zaten haftalardır kuramadan aynı şeyi duyduğunu bilmiyordu…
"Hiçbir şey, sadece... boşver."
Ayağa kalktı ve pantolonunu silkti.
Sonra rasengan yaratmaya çalışmaya devam etti.

BİRKAÇ SAAT SONRA~

Naruto sırtüstü uzanıp güneşi seyrediyordu.Jiraiya,elindeki buzlu şekerle yanına oturdu.Ne kadar o lezzetli serin lokumu tatmak istesede, titreyen kollarıyla çubuğu tutamıyordu bile.

"Sanırım,bunu yapmanın daha kolay bir yolu var,ama!" Naruto'ya sertçe baktı ve kısa bir an için o çocuk gibi hissetti.
"Yarın.Şimdi dinlenmeye ihtiyacın var." Yavaşça Naruto'ya yardım etti ve ona buzlu şeker teklif etti.Kararmaya yüz tutmuş gökyüzündeki yerlerini alan yıldızlara baktı.Başka biriyle güvende ve mutlu hissettiği zamanları hatırlamaya çalıştı.Hatırlayamıyordu. "Bu chunin sınavları için mi?" Bilge ona sordu ve Naruto başını salladı. Kendisini umursayan birine sahip olmak böyle mi hissettiriyordu?

______________________________________

Şey...Aslında 2. Sınavlar fln derken Bölüm atmaya pek fırsatım olmadı.Belki birazcık unutmuş olabilirim,ama ne önemi var değilmi?Sonuçta attım yani.Ve iyi haber şu ki;artık daha sık Bölüm gelicek!Bana hatırlatmayı unutmayın!
Salı-Perşembe-Cumartesi nasıl?

Fikirlerinizi belirtin lütfen.