𝑮𝒆𝒓𝒄̧𝒆𝒌 𝑩𝒆𝒏

37

Sasuke yılan bayana saldırdı ve ona bir saldırı yaptı.Hepsini incelikle atlattı,dudaklarında bir gülümseme belirdi.Sasuke ona sağlam bir tekme atmayı başardı ve ağaca geri döndü. İkinci bir şansı israf etmeden Sasuke, etrafına dönerek birkaç shuriken attı.Sasuke etrafına ve arkasına inen birkaç kunai daha attı. İleriye doğru atılmayı denedi ama tam o sırada Sasuke bir şeye çekildi ve yılan hanım, Sasuke'nin shuriken'e bağladığı görünmez ninja ipliklerini sıkıca kavradı.Daha sıkı çekti ve onu kesmeye başladı.

"Gerçekten, etkilendiğimi söylemeliyim."

Bunun,onun son numarası olduğunu düşünerek onu bıraktı.Ama görünüşe göre, Sasuke'nin onun için son bir şeyi vardı.

"ATEŞ STİLİ: ATEŞ TOPU JUTSUSU!"

Ateş,alevler içinde ki yılanın bedenine bir saniyede yayılırken bağırdı. "Woah," diye nefes aldı Naruto, bu kadar şiddetli alevlerin görülmesine hayret etti.Yılan hanımın da nasıl yandığını,cildinin soyulduğunu ve eridiğini fark etti,ama tek yaptığı gülümsemekti. "Ne olacaksa olsun." Naruto kendi kendine fısıldadı. Ona kavrulmanın nasıl bir his olduğunu sormak için çok güçlü bir dürtü hissetti,bunu kendisi hissetmek istedi ama elbette bunu deneyecek kadar aptal değildi.Bu Yılanın titremesi bile onu derinden tedirgin etti.

Kim miydi? O kesinlikle Gizli Çimden bir ninja değildi.Sasuke nefes nefeseyken kadına baktı, gözleri zaferle parlıyordu.Ama,sadece bir anlıktı.

Yılan hanım gülmeye başladı ve yüzündeki deri soyulurken, başka bir yüz ortaya çıktı.Daha adi ve yılan gibi gözleri soyulan derinin altından ortaya çıktı.Bu normal bir ninjutsu değildi.

"Sasuke..." Naruto bir uyaran bir sesle başladı,ama Sasuke umutsuz bir Uchiha olduğu için bağırarak yılan kadına saldırdı.Yılan kadın kelimenin tam anlamıyla soyuldu ve Sasuke'ye doğru uzandı.Naruto'nun gözleri,derisinin kılık değiştirmiş gibi parçalandığını görünce genişledi.Elini uzattı ama çok geç kalmıştı. Sasuke ona saldırmak üzereyken, yılan hanımın başı aniden uzadı ve Sasuke'nin boynuna sarıldı.Uchiha mücadele etmeyi bıraktı çünkü,Sharingan'ının bunu göremediği gerçeğiyle şok olmuştu.

"SASUKE!" Sakura yukarıda bir yerden çığlık attı fakat yılan hanım tarafından açıkça görmezden gelindi."Hey!" Naruto ona saldırdı,Katanasını tam hızda çekti.Sadece elini uzatmıştı ki,bir sürü yılan Naruto'nun etrafına sarıldı ve yılanlara çarparak kendini zar zor hayatta tuttu.Bu sırada yılan hanım Sasuke'yi ısırdı.

Sasuke'nin Çığlıkları boş görünen ormanda yankılandı.Başka bir yerdeki ekip,sesin sahibinin kim olduğuna acıyarak başlarını sese doğru eğdi.

"Şimdilik...işim bitti.Hala zayıfsın. Ama sana yardımcı olabilir.Bana geleceksin. Bunu sen de biliyorsun.Tek yolu daha güçlü olabilmen,bunun için buradayım.Sana güç verebilirim."

Diye fısıldadı Sasuke'nin kulağına ve geriye doğru süzüldü.Yılanların arasından ağaçlarla birleşerek ortadan kayboldu. Çocuklar ise soluk soluğaydı.

"Orochimaru..." diye fısıldadı Naruto, Sasuke'nin duyması için yeterince yüksek değildi.Sakura bir ağaçtan fırlayıp Sasuke'ye koştu.

"Sen iyi misin?"Diye sordu.Sasuke yerde kıvranırken endişelendi. Boynunu tuttu,inledi. Naruto, Orochimaru'nun onu ısırdığı boynunda küçük bir siyah desen görebiliyordu,ancak onlara gerçekte kim olduğunu söylemesi gerekip gerekmediğinden emin olmadığı için yorum yapmadı.Yanan odun ve deri karışımı gibi kokan ağacın yanan kalıntılarına baktı.

"Naruto bana yardım et! Yürüyecek durumda değil!"Sakura ona gerçekten endişeli gözlerle baktı,bu yüzden onu aptal ya da başka bir şeyle değil de,ilk kez ismiyle çağırdı.

Sasuke bir adım atmaya çalıştı ve düştü.Tam olarak ne kadar hasar aldığını fark etmemişti.Kalkmaya çalıştı ama kolları onu hayal kırıklığına uğrattı.Kafatasından yakıcı bir ağrı geçti.Burnundan gözlerine, kulağının arkasına ve bir şekilde kafatasının çevresine kadar uzanıyordu. İnanılmaz derecede rahatsız edici olduğu kadar acı vericiydi de.Sadece yapamadı.

"Neden beni iyileştirmiyorsun Kurama?"

'Birincisi;Çünkü bana her zaman güvenemezsin.
İkincisi;İnanılmaz derecede şüpheli olurdu.'

Naruto'nun onunla tartışacak enerjisi bile yoktu ve ona makûl gelen tek çözüm uykuydu.Ve bayıldı.Sakura'nın şok çığlıklarını ve onları bir tür sığınağa sokmak için harcadığı çabaları kaçırdı. Çocuklar ağırdı ama Sakura fiziksel olarak zayıf değildi. Her iki takım arkadaşını da bir şekilde hareket etmeden uzanırken onları bir ağaç kavuğuna sürüklemeyi başardı. Bu süre zarfında sadece bunun ne kadar acıklı olduğunu anlamak için birkaç gözyaşı döktü.Takım arkadaşları bu durumdaydı çünkü zorlu bir rakiple dövüşmeye karar vermişlerdi. Bu arada o ne yapmıştı?Hiçbir şey.Bu gerçek sadece onu daha çok ağlattı ve ağaç kovuğunda ki bütün bir günü böyle geçti.

______________________________________

"Hmph.Buradalar işte. Şüphe etmeyi bırak."Oturdu ve elini yere koydu. Yerden bir titreşim geçti ve sırıttı ve sonra doğrudan Sakura'nın gözlerine baktı.

"Sana söylemiştim."sırıtırken söyledi.

____________________________________________________________________________

Nedense bu bölüme az yorum gelecekmiş gibi hissediyorum.-_-