Lovers to Enemies.

Ep:05

_________
អស់ជាច្រើនម៉ោង ជាច្រើននាទីក្រោយមក នាក់ទាំងបីនៅតែ នៅក្នុងបារនៅឡើយទាំងដែរគេចេញទៅអស់ហើយសល់តែ2 3តុតែប៉ុណ្ណោះ មិនលើកលែងសម្បីតែជេយ៍ក៏គេទៅមុនដែរ
"នែ៎ យើងថាយប់ហើយគួរតែទៅផ្ទះវិញទៅល្អទេ?"ជុងវ៉ុនដែរស្រវឹងសឿងៗនោះក៏ប្រាប់អោយមិត្តគេទាំងពីដើម្បីទៅផ្ទះ វាយប់ណាស់ហើយណាមួយខ្លាចថា អាបុិជេយ៍ស្អីគេនឹងមកផ្ទះផង ព្រោះមិញនេះសម្ដីរាងខ្លាំងដាក់គេដែរ
"ពូកែផឹកមែនពួកនេះ"ជុងវ៉ុន
"តោះ ទៅបានហើយមកស៊ូនូ"ជេគ
"អឹម...ដឹង..ហើយ តោះ" និយាយរួចពួកគេទាំងបីក៏បានចេញដំណើរទៅផ្ទះរាងៗខ្លួន
____cut____
11:50នាទីយប់

ចំណាយពេល40នាទីជាងដើម្បីដល់ផ្ទះរាងខ្លួន ជុងវ៉ុនផ្ទះឆ្ងាយជាងគេដូចនេះហើយគេត្រូវខ្ចីឡានជេគមួយថ្ងៃសម្រាប់ជិះមកផ្ទះនាយសិនកុំអោយពិបាកអោយពួកគេទាំងពីរអ្នកជូននាយមកផ្ទះណាមួយវាយប់ណាស់ហើយនាយមិនចង់រំខាន
"ប្រហែលជាពួកគេ គេងអស់ហើយ"
"បានជាបិទភ្លើងអស់បែបនេះ"
"បានហើយទៅរកទឹកដោះគោផឹកសិន"ជុងវ៉ុន
និយាយរួចនាយក៏ដើរទៅផ្ទះបាយ សម្ដៅទៅរកទូទឹកកក
"អាយយយយ ខ្មោះជួយផងលោកអើយកូនចៅធ្វើខុសស្អីចេញមកស្រស់ៗបែបនេះ"
តែនាយក៏ត្រូវអាក់ដំណើរ ព្រោះនៅពេលដែរនាយរាបនឹងដើរទៅ ក៏បុកក្បាលនឹងអ្វីម្យាង ដោយងងឹតពេកងើបមុខមក ក៏ស្រែកចាចតែម្ដង....
"ខ្មោចក្បាល ឯង!"
"ហេតុអីមកវិញយប់បែបនេះ?"
ផឹប
ភ្លើងក៏ត្រូវបានបើកដោយដៃរជុងវ៉ុន

"អើស!!ភ្លៀងបាត់ ហាសហា!!ជេយ៍លោកឃើញទេមេឃក៏សឹងតែមិនជឿថាលោកមកផ្ទះដែរ ទើបវាភ្លៀងបែបនេះ ហាសហា"
"មិនលេងសើចជាមួយ ឯង!ហេតុអីទៅកន្លែងបែបនឹង?"
"ជារឿងរបស់ខ្ញុំនិយាយហើយតើ!"
"ចុះបើលោកតា ដឹង យើងមិនដូចព្រឹកមិញទៀតហើយទេ?"
"កុំនាំរឿងអោយយើង!"
"តែថាលោកដូចជាបារម្ភពីខ្ញុំច្រើនជាង"
"ជាថានៈអ្វីដែរ?"
"ប្រពន្ធនោះអី"
អឹម....
នេះ?ជុងវ៉ុនជាអ្នកចាប់ជេយ៍ថើបវិញអញ្ចឹងហេ៎ស?
"ជុងវ៉ុនឯងស្រវឹងហើយឆាប់ឡើងទៅងូតទឹកផ្លាស់ខោអាវហើយដេកទៅ"
"យើងត្រូវទៅវិញបន្តិចទៀតហើយ"ជេយ៍
ប៉ះមាត់មិនទាន់ប៉ុន្មានជេយ៍ប្រញ៉ាប់ទាញជុងវ៉ុនចេញរួចក៏ពោលឡើង
តែក៏ត្រូវជុងវ៉ុនមិនខ្វល់ ហើយថែមទាំងតសម្ដីវិញទៀតផង
"អេ៎?ជេយ៍បងប្រញ៉ាប់ទៅចោលប្រពន្ធបែបនេះនឹងល្អទៅ?"
"លេងជាមួយគ្នា2 3ទឹកទៅល្អទេ ហាសហា..."ជុងវ៉ុនដៃរនៅមិនស្ងៀមលើកតោងក៏នាយ ចង្អើតខ្លួនបន្តិត ថើបថើៗទៅលើ.ក.ជេយ៍ មិនអោយខាតបោះពាក្យសម្ដីអោយគេថែមទៀតផង... នេះមិនមែនចង់ដុតគេហើយរត់ទេហេ៎ស?
(អាវគ្គនេះadminអត់ដឹងអីទេ ខួរក្បាលជាអ្នកបញ្ជាមកបែបនេះTT)
"ជុងវ៉ុន....ឯងស្រវឹងហើយ..."
"ហាសហា ធ្វើលេងទេ ខ្ញុំមិនបានស្រវឹងទេ!"
ដុតគេហើយរត់មែន...ថែមទាំងឌឺគេទៀត
"ចង្រៃយ៎ ក្មេងឆ្កួតនេះពង្វក់យើងតតែបាន"
Cut~
Tomorrow

"មិនទៅធ្វើការទេ?អូ៎ ទេនិយាយខុស!មិនទៅរកសានអុីដៃគូរលោកទេ??"
ជុងវ៉ុនចុះមកភ្លាមដោយសម្លៀកបំពាក់នៅផ្ទះនៅឡើយ
"ចុះឯងមិនទៅទេ មួយថ្ងៃៗគិតតែពីដេកសុីដេកសុីអោយគេចិញ្ចឹម"
"យកឯកសា ការងារគប់កណ្ដាលមុខឥឡូវហើយ"
"បងជេយ៍ខ្ញុំរៀបចំអោយបងរួចហើយ"
"អូ៎ លោកប្រហែលជាបងជុងវ៉ុនហើយត្រូវទេ?ខ្ញុំរៀបចំអោយបងហើយដូចគ្នា"
"នាងជាអ្នកថ្មីមែនទេ?"
"ចា៎ បងសានអុីជាអ្នកបញ្ជូនខ្ញុំមក!!"
"ចេញទៅ កុំមកជាន់ផ្ទះខ្ញុំ"
"ឯងជាម្ចាស់ផ្ទះនេះ"
"ក៏មែននឹងហើយ!"
"ឆាប់ចេញទៅ ប្រាប់ថាអោយចេញទៅ!"
"ចា៎ៗ ខ្ញុំនឹងទៅឥឡូវនេះ"
"កុំអោយខ្ញុំឃើញមុខនាងម្ដងទៀតអោយសោះ បើមុនចង់ជ្រុះក្បាលដល់ដីទេ"
"បានហើយជុងវ៉ុន ឯងមានសិទ្ធស្អីទៅ?"
"សិទ្ធម្ចាស់ផ្ទះ សិទ្ធប្រពន្ធលោកនឹង ហើយ!ចាំណា៎កុំអោយស្រីលោក មកប៉ះពាល់ កុំអោយស្រីលោក មកផ្ទះខ្ញុំអោយសោះ"
"កុំស្មានថាខ្ញុំមិនដឹងថាលោកមានគំនិតអីប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ!ស្អីគេយល់ចិត្តហេ៎ស ធ្វើជាបារម្ភហេ៎ស?"ជុងវ៉ុន
"គ្មានអារម្មណ៍លេងជាមួយលោកទៀតទេ មិនបាច់បង្វក់ក្បាលខ្ញុំទេយ៉ាងណា៎ ក៏លោកតានៅតែយកនាងធ្វើជាប្រពន្ធលោកដែរ"
"បានហើយងងុយណាស់ ចាំងើបមកវិញហើយចាំសម្ដែងតល្អទេ?"
"ជុងវ៉ុនយើងមិនលេងជាមួយឯងទេ!"
"ឆាប់លែងលះឥឡូវនេះទៅ យើងមិនបានស្រឡាញ់ឯង មនុស្សដែរយើងស្រឡាញ់គឺសាបអុី"
"ចាំបាច់ប្រាប់ធ្វើអី ការជិត1ឆ្នាំហើយគិតថាខ្ញុំមិនដឹងថាលោកស្រឡាញ់នាងសានអុីនោះហេ៎ស តែចម្លើយខ្ញុំគឺមានតែពីរម៉ាត់ទេគឺ "មិនលែង!!"ជុងវ៉ុន
"ចង្រៃយ៎ អើយ!!"
"ហេតុអីពិបាកនិយាយគ្នាបែបនេះ"ជេយ៍
"មនុស្សខ្ញុំតែប៉ុន្នឹង"
ជុងវ៉ុននិយាយរួចក៏ឡើងទៅបន្ទប់វិញបាត់ទៅ
To be continue~