Repost:
ថ្ងៃត្រង់
(ប្រពន្ធអ្នកណាដេកអីដេកយ៉ាងនេះ)
ជុងវ៉ុនបន្ទាប់ពីឈ្លោះជាមួយជេយ៍រួចក៏សម្រេចចិត្តថាឡើងទៅគេងបន្ត ដល់ថ្ងៃត្រង់ទើបនាយចុះមកក្រោមដើម្បីរក
អីញ៉ាំ
______
"ខ្វះកន្លែងអោបថើបគ្នាមែនទេ?"
"បន្ទប់ឡើង4-10 មិនឡើងទៅ"
ចុះមិនទាន់ដល់ក្រោមផង
ក៏ប្រទាក់ភ្នែកឃើញ ជេយ៍ និង សានអុីកំពុងអោបថើបគ្នានៅលើកៅអីតុបាយ** នាយក៏ដាក់មួយម៉ាតើទៅតែចរិកវិញឡើងលូយនិយាយមែនតែមុខមិនខ្ចីមើលទេ
"អ្នកណាជាអ្នកធ្វើ?សុីតែប៉ុន្មាននាក់សោះទ្រង់ម៉្លេះៗ"
"គឺសានអុីជាអ្នកធ្វើណា៎បងជុងវ៉ុន សានអុីធ្វើអោយបងៗនៅក្នុងផ្ទះនេះខញ៉ាំដូចគ្នា បើបងញ៉ាំយើងញ៉ាំទាំងអស់គ្នាតែម្ដងទៅ តោះទាំងអស់គ្នា ស៊ាវណាន អាយណា មកមក"
"អ្នកណាចង់សុីរបស់នាងទៅ?ធ្វើមីសុីខ្លួនឯងវិញឆ្ងាញ់ជាង"
រៀបនឹងដលរចេញ តែក៏ត្រូវជេយ៍ចាប់ ក ដៃនាយជាប់
"សានអុីខំធ្វើអោយញ៉ាំហើយក៏ញ៉ាំមក"
ជុងវ៉ុនមិនតបបានត្រឹមសម្លឹងដៃរខ្លួនដែរជេយ៍កាន់នោះរួចក៏ងាកទៅសានអុីបន្តិច
"មិនសុី!តែថាមិនសុីមិនសុីហើយកុំតាប៉ែពេក"
ជេយ៍មិននិយាយអីតែក៏លែងដៃរដែរចាប់ជុងវ៉ុនអម្បាញ់មិញនេះភ្លាមៗ
"មិនអីទេ សានអុីញ៉ាំតែពួកយើងបានហើយកុំខ្វល់នូវធូលីម្ដុំនេះ"(ដៀលកូនខ្ញុំស្រស់ៗ)
"ធូលី ក្បាលឯង!ឈឹស"ខ្ចិលឈ្លោះតបទៅវិញបន្តិចរួចក៏បានទៅចង្ក្រានបាយបាត់ទៅ
"ខ្ញុំមិនបានញ៉ាំទេ ខ្ញុំញ៉ាំជាមួយម៉ែរួចហើយចាស អញ្ចឹងខ្ញុំនិងបងអាយណាសុំទៅសិនហើយ"ស៊ាវណា
"អេ៎ ចុះអាយណា ឯងញ៉ាំរួចហើយដែរហេ៎?"
"ចាស ចឹងខ្ញុំសុំទៅសិនហើយ"
"អឹម!"
"តោះ យើងចាប់ផ្ដើមញ៉ាំទៅល្អទេ?"ជេយ៍
"ហិហិ ល្អណាស់"
"នេះអូនញ៉ាំអោយច្រើនៗអូនស្គមខ្លាំងណាស់"
"ក៏មកពីអូនមិនសូវឃ្លាននឹងណា៎"
"ក៏ត្រូវតែញ៉ាំប្រយ័ត្នបងអោយញ៉ាំបងជំនោះទៅ"
"យា៎ ក្បាលខូចបែបនេះសមតែ-"
ផាំង
សានអុីនិយាយមិនទាន់ចប់ផង ជុងវ៉ុនដែរកំពុងចិតបន្លែសម្រាប់មី នាយនោះក៏ត្រូវទៅចិតជ្រុញទៅវិញ...
"អធ្យាស្រ័យបាទ!អម្បាញ់មិញដាក់កាំបិតខុស បិះនឹងធ្លាក់ត្រូវហោះទៅរកក្បាលដែរកំពុងពាក់គ្នាមុខផ្ទះ!"
"មើលអីដែរមិនសុីទៅ?ចង់អោយឆ្កែសុីជំនោះឬ?"
"គួរតែនិយាយស្រួលបួលមកកាន់ពួកយើងបន្តិចយើងក៏ជាបងឯង!"
"បាទ!"
6នាទីក្រោយ
ជុងវ៉ុនក៏បានធ្វើមីរបស់នាយរួច តែក៏មិនខ្ចីទៅញ៉ាំតុបាយជាមួយពួកគេទាំងពីដែរ នាយក៏បានកាន់មកញ៉ាំតុដែរជាប់នឹងផ្ទះបាយនោះ ជាមួយទូរស័ព្ទរបស់នាយ
"ស៊ាវណាន អាយណា និង មីងមីង ពិសាបាយរួចឬនៅ?"ជុងវ៉ុន
"នៅទេចាស តែមិនអីទេតិចទៀតពួកខ្ញុំញ៉ាំហើយបងជុងវ៉ុន ហិហិ"
"ហេតុអីក៏មិនទៅញ៉ាំជាមួយពួកគេ?"
"មិនអីទេចាំខ្ញុំជាអ្នកorderអោយពួកឯងនិង មីងមីង ញ៉ាំល្អទេ?"
"ល្អៗល្អណាស់ ស៊ាវណានចូលចិត្តបងជាងគេ"
"អរគុណហើយលោកប្រុស"
"អួយមិនបាច់ទេមីង អូ៎ មួយទៀតមីងហៅខ្ញុំលោកប្រុសទៀតហើយ ខ្ញុំខំប្រាប់មីងតាំងពីចូលមកថាអោយហៅជុងវ៉ុនឬក៏វ៉ុននី ធម្មតាទៅបានហើយ"
"ល្អៗជុងវ៉ុន!!"
"ហិហិ បាទមីងចឹងចាំប្រហែលជា15 នាទីអីនឹងម្ហូបនឹងមកដល់ហើយ"
15នាទីក្រោយ
"ចាំខ្ញុំទៅយក"គ្រាន់តែលឺកណ្ដឹងផ្ទះភ្លាមអាយណាក៏ប្រញ៉ាប់ខ្លួនសុំទៅយកបាត់ទៅហើយ
"ចាំបងជួយឯងទៅចុះ"
"អ្នកណាគេមក?"
នាងតូចសានអុីគ្រាន់តែលឺកណ្ដឹងផ្ទះភ្លាមក៏ងាកទៅសួរជេយ៍
"បងមិនដឹងទេ"
"អេ៎ ឈប់សិនអាយណា!"ជេយ៍
"ចា៎?"
"អ្នកណាគេមក?"ជេយ៍(មួយផ្ទះស្រួលបួលជាមួយគេណាស់ដល់អនាគតប្រពន្ធខ្លួនឯងវិញ..."
"គឺគ្មានអ្នកណាគេមកទេលោកប្រុស!បងជុងវ៉ុនគាត់កម្មង់របស់ខ្លះអោយពួកខ្ញុំញ៉ាំទេតើ"
"តែពួកឯងថាញ៉ាំរួចហើយ?"
"ញ៉ាំរួចហើយតែក៏មិនទាន់ឆ្អែតចាស"
"អឹម...មិនអីទេទៅយកចុះ"
សានអុីនិយាយរួចពួកគេទាំង២នាក់ដែរដើរពីរក្រោយជុងវ៉ុន ក៏រត់ទៅតាមជុងវ៉ុនពីក្រោយបាត់ទៅ
"ហេតុអីគេមិនយល់ពីចិត្តអូនបែបនេះ"
"អូនខំធ្វើអោយពួកគេញ៉ាំដោយចិត្តរបស់អូនតែក៏ទៅជាបែបនេះ!ហឹម...."
"មិនអីទេ មិនអីទេ ចាំបងជាអ្នកនិយាយ"
"ជុងវ៉ុន!!"
"ស្អីទៀតហើយ ឆ្កួតចូលទៀតហើយ?!"
"អាយ!!លែង លែង អាយណាមកយករបស់នេះសិនទៅ"ជុងវ៉ុន
"តែបងជុងវ៉ុន..."
"ញ៉ាំអោយហើយទៅមិនបាច់ចាំទេ...អាយ អាឆ្កួតលែង"
"ជេយ៍ បង!មិនបាច់ដល់ថ្នាក់នឹងពេកទេ"
"អុីអុី អូនទៅផ្ទះសិនទៅ"ជេយ៍
"អឹម ល្អៗ"
និយាយរួចជេយ៍ក៏ទាញជុងវ៉ុនឡើងទៅលើបាត់ទៅ
To be continue-
