Ep:15
កាត់មកស្អែកឡើង!!
វឹង!
មដល់ក្រោមភ្លាមខ្ញុំបានឃើញជេយ៍តែក៏ធ្វើជាមិនចាប់អារម្មណ៍ សូម្បីតែមុខ...ខ្ញុំមិនមើលផង!
តែថាខ្ញុំប្រញ៉ាប់ពិតមែនគ្មានពេលឈ្លោះនោះទេ
_____
ផ្ទះជេគ....
"អើយ...យើងថាយើងគួរចាប់ផ្ដើមមើលប្រវត្តិនាងសានអុីស្អីគេនឹងសិនទៅ!"
"ទេ!យើងថាតាមដាននាងនឹងសិនទៅល្អជាង"
"ថាអត់ទ-"
"ហឺយបានបាន!!ឈប់ឈ្លោះគ្នាទៅ!"
ខ្ញុំពោលឡើងជាមួយនឹងភាពធុញទ្រាន់
ខ្ញុំពិតជាធុញពួកគេទាំងពីរនឹងហ្មង!!អោយតែពឹងធ្វើការជាមួយគ្នា3នាក់អីមកអញ្ចឹងរហូតហើយ ហឺយញ៉ាប់ណាស់
"យើងថាយកតាមគំនិតជេគសិនល្អជាង"
"វាមិនដែរអាណាមិនទាំងស្គាល់គេច្បាស់ផងទៅតាមដានគេយ៉ាងមិចទេស"
"បើបែបនឹងគេឆាប់ចាប់បានទៅវិញទេ!"ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់លពួកគេទាំងពីរជាសាច់ការមែនលើកនេះមិននិយាយលេងទេ
"ឆឹស ស្អីក៏ជេគ ស្អីក៏ជេគ ជេគល្អ អីអីឯណាឆឹស...."
នេះហើយមកវិញសាច់កាប់តែម្ដងហឺយពិបាកនិយាយគ្នាជាមួយម៉្លេះ
"និយាយជាសាច់ការណា៎!!"ជេគ
"អឹម...អឹមអូខេ"
"ចឹងចាំយើងជួយរកទីតាំងនាងនឹងអោយ"ស៊ូនូ
"ចាំយើងឆែកមើលប្រព័ន្ធsocial mediaនាងខ្លះៗ"ជុងវ៉ុន
"ជេគ?"ជុងវ៉ុន
"បាទ?"
"យើងមិនទាន់ដឹងធ្វើអីទេ"
"ឆែករកមើលទំនាក់ទំនងនាងនឹងជេយ៍ទៅ"ជុងវ៉ុន
"ស្អី?យើងថារឿងនេះទៅវិញទេដែរឯងជាអ្នករក"ជេគ
"មិន!!"ជុងវ៉ុន
"ហឺយ...រឹកក្បាលណាស់ គេអោយធ្វើស្អីធ្វើនឹងទៅ!"ស៊ូនូ
"ឆឹស ចឹងក៏បានដែរលោកប្រុសទាំងពីរ..."ជេគ
"ចឹងប៉ុន្នឹងបានហើយយើងទៅផ្ទះហើយ..."ស៊ូនូ
"អត់ទេៗ!!មិនបាច់ទៅផ្ទះទេ ខ្ចីហាងជេគមួយថ្ងៃទៅ!យើងមិនទៅផ្ទះទេយើងមិនចង់ជួបពីរនាក់នឹងទេ"ជុងវ៉ុន
"យី...មិនដឹងទេ!"
"ហាងយើងមិនមែនផ្ទះទេបាទ"ជេគ
"យើងទៅសុីបាយផ្ទះហើយ មិនដឹងទេបាយបាយ មកជេគ!"ស៊ូនូ
ស៊ូនូនិយាយទាំងទាញជេគទៅជាមួយផងដែរ ទុកអោយខ្ញុំអោនមុខចុះនៅស្រងូតស្រងាត់តែឯង
និយាយមែនខ្ញុំពិតជាមិនចង់ទៅផ្ទះទេ ហឹម....
"កាលឯងមកយើងចាំយូរណាស់ប្ដូរចិត្តឥឡូវហើយ"
ភ្លាមៗនោះជេគក៏ស្រែកហៅខ្ញុំ ខ្ញុំរហ័សងាកទៅភ្លាមៗ
ច្រមុះខ្ញុំចាប់ផ្ដើមឈួល ភ្នែកចាប់ផ្ដើមក្រហមទៅហើយ
"ហឹហឹ យើងស្មានតែពួកឯងចោម្សៀតរត់ចោលយើងមែនហើយហឹហឹ"ខ្ញុំប្រញ៉ាប់រត់ទៅអោបពួកគេទាំងពីរទាំងទឹកភ្នែក
នើគ្មានពួកគេទាំងពីរទេខ្ញុំមិនដឹងទៅជាយ៉ាងណា៎ហើយទេ...
"បានហើយៗឈប់យំទៅ អោយចេះខ្មាស់បងៗនៅក្នុងផ្ទះយើងផងទៅ"ជេគ
"មកលឿនឡើង ប្រញ៉ាប់ទៅហាងជេគទៅយើងឃ្លានហើយ..."
"តោះ យើង"ជេគ
"ហឹហឹ...ហឺ..."
"អត់មិនបានម៉ាដៃរឥឡូវហើយពិបាកនិយាយគ្នានោះពិបាក"ជេគ
—————
At night!
9:40 pm ~
គ្រឹក-
សម្លេងចាក់សោរ!
"ខ្ញុំមកដល់ផ្ទះយប់ពេកទេដឹង?តិចបិសាចចេញមកទៀតទៅ?"ខ្ញុំកឹបសោទ្វាផ្ទះរួចក៏ងាកមកមើលសភាពក្នុងផ្ទះវិញភ្លើងបើក ក៏បើកហើយតែខ្ញុំនៅតែមានអារម្មណ៍ថាខ្លាចៗ!!ខ្លាចបិសាចចេញមកដូចយប់មុនទៀតនឹងណាស់!
"ទើបនឹងមកពីណា?"សម្លេងមួយបានបន្លឺចេញមកពីមនុស្សម្នាក់ដែរកំពុងដើរចុះមកពីកាំជណ្ដើរមក!
អញ់ថាមែនៗ...
"មកពីរកប្រុសទេដឹង?"
"កុំបានសម្ដីពេក!"ជេយ៍
"យ៉ាងមិចមានការស្អី?"
តុ តុ
សម្លេងសម្រឹបជើងមនុស្សម្នាក់ទៀតក៏បានលឺឡើង
គ្មានអ្នកណាទេ!ក្រៅពីបិសាចនោះ
គិតទៅដូចគេថាមែនព្រាយបិសាច ចឹងតើបានជាបិសាចនឹងព្រាយវាខ្វះគ្នាមិនបាននោះ!
"អេ៎ ជុងវ៉ុនឯងមកវិញយប់ម៉្លេះ?"
"ជារឿងរបស់ខ្ញុំ!"
"អឹម..."
ខ្ញុំមិនចង់និយាយច្រើនក៏បានដើរឡើងទៅខាងលើតាមកាំជណ្ដើរម្ខាងទៀតនៃផ្ទះ
I mean like this:
