Prologue

371 10 5
                                    

It's been a years that my mother born her prettiest daughter and it was me, Sieya Jaine Takira. But I think there is someone missing in my life, palagi siyang pumapasok sa isip ko ngunit hindi ko alam kung totoong tao ba siya or isang kathang-isip lang.

Nakukuha ko lahat ang mga kagustuhan ko, pera, expensive things, car at ano pa yan. Nakaupo lang ako sa bench habang may hinihintay na isang tao na ginagawang madugong  bakbakan ang buhay ko. Ilan sa mga tao na makakita sa'ming dalawa ay pagkamalaan kaming mag jowa dahil sa palaging magkakasama kahit saang lugar pa 'yan.

"Sorry..natagalan ako" He give me my ice cream.

Meet my only friend, Harvey Weinstein. Sikat siya sa school namin, isang young model sa isang famous company, kaya maraming babae ang nahuhumaling sa kanya, pero dahil diyan ay nasali pa ang pangalan ko kapag nag-uusap sila.

I can't deny that he is so attractive but just a friend for me. I rolled my eyes dahil alam ko na kaagad kung bakit siya natagalan sa pagbili ng pagkain.

I genuinely smile at him, "So sad. You're so stressed because of the girls who admire with that damn face" Tinuro ko ang mukha niya at kinurot.

"Atleast gwapo ang kaibigan mo" Aniya habang hinawakan nito ang aking cheeks saka tumawa.

I coughed , "Ang hangin mo talaga kahit kailan no? Since birth na yata yan" Muling sabi ko sa kanya.

" Well.. you can't deny the fact" Aba lumalaban.

" You also can't deny the false...just accept it now, Arv" I looked at him and raised my eyebrows.

Nasa ganyan kaming sitwasyon ng may umiiyak na isang bata sa aming kilid. Sabay na napatingin kung saan yon galing ang matinis na ingay. We're walking silently and sad to say Harvey pinched my cheeks again, that's why I tell you he's a war.

My eyes wided when I see a boy confort the cute girl who cry because her teddybear are broken in twice. Unti-unting tumahan ang bata at napilitan ng pagtawa dahil nilagay ang ulo ng teddy bear sa itaas ng buhok ng lalaking naka hoodie, I couldn't stop smiling while looking at the two of them.

"I will give you a new teddy bear" Sabi niya rito.

She clapped with joy," Gusto ko po si Olaf! Olaf! Snowman!" Masayang sigaw ng batang babae.

Binuhat n'ya ang bata at pinaupo, "There's many stuff toys everywhere..but why did you choose Olaf instead of Elsa?" I heard he asked the kid.

" Olaf is made of snow po, kuya" Sagot niya.

Rinig kong malakas na tumawa si Harvey sa sinabi ng bata sa lalaking naka hoodie. Wala namang mali dun kaya kaagad ko siyang hinampas sa kamay upang patigilin sa pagkakatawa. Hindi ko alam na nakatingin na pala ang bata sa aming dalawa mula sa mga halaman, tinuro niya kami kaya napalingon sa aming direksyon ang lalaking naka hoodie.

My jaw dropped when I see his handsome face right now. Nakatingin siya sa'kin habang  ginugulo ang kanyang buhok, kung kanina ay sobrang natawa ang kasama ko ngayon ay natahimik na siya. Kahawig niya ang taong naimagine ko kaya agad tumibok ng malakas ang aking puso nang sumilay ang ngiti n'ya sa'kin.

He pointed my right hand, "Your ice cream is melting..." Pagkatapos ay binigyan ako ng tissue.

Muntik ko nang makalimutan na kainin ang binili ni Harvey sa akin. Nag dalawang isip pa ako kung tanggapin ko ba ang tissue dahil alam ko na kaagad na tutuksuhin ako ng kaibigan ko pagkatapos nito, yung bata? naka ngiti habang pinagmamasdan kaming dalawa.

Tanggapin ko na sana ang nilahad niya pero iniwas niya rin at si hoodie na mismo ang naglinis sa kamay ko ngayon.

My eyes widened,  "Ako na ang magpapatuloy nito, salamat" Kaagad na sabi ko sa kanya at napalunok.

Tumigil siya at tiningnan ako, " I-I just want to help...but why are you shaking?" Tanong niya.

Sino ang hindi magkaganyan ng bigla nalang may lalaking hahawak sa kamay mo. Literal na magugulat ka talaga kapag ibang tao ang nakaranas nito na hindi mo kaano kilala. Nung natapos na ay doon na ako nakahinga ng maluwag.

"Finally! Nakita na rin natin ang taong nakatadhana sa'yo, Sieya." Bulong sa akin ni Harvey kaya agad ko siyang kinurot sa giliran. " Masakit masakit!"

I smiled akwardly, "Pati naman dun ay binigyan mo ng malisya? Iba ka talaga sa mga ganito" Sabi ko ulit sa kanya habang nakatingin sa lupa.

Ngumiti ng nakakaloloko si Harvey dahil may matutukso na rin siya sa akin ngayon. Bumalik na ang lalaki sa batang babae na nakaupo sa swing, hindi parin nawala ang ngiti ng bata at ngumuso pa siya habang nakatingin saming magkaibigan, ang cute talaga niya kapag ginawa niya yan.

"Maganda siya .. right kuya?" I heard again, she asked to the hoodie guy while they sitting.

" Yeahh...." He immediately answered.

I think my cheeks felt like a tomato after hearing what they were talking about. I pulled Harvey away from them because he wanted to talk to the guy in the hoodie and give my name. Iba talaga ang epekto nung pinunasan niya ang kamay ko.

Parang may something ngunit ayoko ko nang mag assume dahil baka masasaktan lang ako kapag nalaman ko na ang totoo. Sinamaan ko ng tingin si Harvey nang makapasok na siya sa loob ng sasakyan.

I rolled my eyes, " Masaya ka na n'yan? Baka inutusan mo ang lalaking 'yun?" Sambit ko.

He cross his hands, "Hindi ah...bakit ko naman gagawin ang bagay na 'yun sayo ha?" Tanong niya pabalik kaya nagkunwaring galit ako sa kanya.

"Ewan ko sa'yo" Bored na sagot ko.

Mula dito sa sasakyan namin ay nakita ko parin ang dalawa kung saan kaming dalawa nakatayo kanina. Nagtatawanan sila, baka ay nagsasabi ng mga jokes ang lalaking naka hoodie at tyaka may dala ng stuff toy ang batang babae ngayon.

Nagulat ako bigla itong  tumingin sa direction ko kung saan nakaparada ang kotse ni Harvey, umiwas agad ako ng tingin sa bintana dahil tumibok na naman ang puso ko kapag nakita ulit ang mukha niya.

"Tss....aminin mo na kasi na may gusto kana sa kanya, Di naman ako mag iingay oh" Tukso nito.

Pinakita ko sa kanya ang kamao ko, " Baka gusto mo ng sapak? Para naman matauhan ka na hindi ka mahal ni Xiali- the longest crush mo" Balik na pangtutukso ko kaya nangunot ang noo niya.

" You're crossing the line, Seiya!" He shouted.

Ako naman ang tumawa ng malakas dahil affected siya sa sinabi ko. Napanguso siya sa'kin at agad na pinaandar ang kotse paalis sa park, I'm always looking outside of the window and I don't know why...maybe he's right.

Nagustuhan ko na ba? Siya talaga ang palaging nasa isip ko ngayon at hindi ako nagkakamali dahil kahawig niya ang taong ideal man, na makakasama sa buong buhay ko.

Distant StarsWhere stories live. Discover now