Distant Stars

Chapter 8

Namamangha na tinitingnan ang paligid. This is so wonderful place and having a catchy in our eyes even we're looking the view, I have no thoughts kung ano itong lugar na pinuntahan namin ngayon ni Jam. Lumilipas ang ilang araw na wala akong natanggap na balita tungkol sa aking pamilya at ako'y pansamantalang tumutuloy sa ni-rentang condo unit ni Arv na katapat sa flower shop.

"What is this place?" Masayang tanong ko.

Nilibot ang tingin nito sa'kin, "This is my secret hidden place whenever I'm feeling slowly down myself in everything" Sagot n'ya kaya agad akong napaupo sa damuhan na malapit lang sa prinsa.

Naramdaman ko rin na sumunod umupo si Jam sa giliran ko nang makita n'yang inayos ang aking damit. We remain silent for a couple of minutes while watching the blue skies with full of white clouds— It's gave me peace and calm. Pasilip ko siyang pinagmasdan mula sa pwesto ko habang nakapikit ang kanyang dalawang mata.

I cleared my throat, "Kung sikreto lang pala ang lugar na ito bakit mo naisipang dalhin ako dito ngayon?" Wala sa sariling bigkas ko sa kanya.

Mabagal n'yang binuksan ang mga mata at pinaling ang kanyang mukha sa'kin na may masamang tingin. I raised my brows waiting for his response.

He squeeze my nose, "Cute silly! You need this calm place to think wisely and clear your mind in the problematic situation" Agad akong napahiyaw sa sakit at mabilis ko siyang hinampas sa kamay.

"I'm not actually sad when I know that set ups between Mikael and me...just a little bit dissapointments. Additionally, they always think my successful life...on how to be an dependent daughter but this time my parents are much
egotistical, made a plan that I had no idea what happened" Unti-unting tumulo ang mga luha na matagal ko nang pinipigilan na lumabas.

Naglahad siya ng panyo sa'kin, "Hindi naman talaga nating maiiwasan na ganyan ang gagawin ng mga magulang. They always say 'it's for our good' pero tayo ay 'di papayag sa kagustuhan nila. Because we have own reason, feelings and decision for our life to live" Tugon ni Jam.

In the first time, this is the most long says I heard about him right now. Kapag nag uusap kaming dalawa noon ay sobrang cold at kaunti lang ang kanyang sasabihin sa'kin ngunit ngayon parang pinaramdam n'ya sa'kin na ganito rin ang sitwasyon sa buhay ni Jam. He slowly express his true personality to me, kahit na mapatagong tao.

"Sinasabi mo ba na kailangan kong lumaban at hindi mawalan ng pag-asa kung anong mga problema pa ang dumating sa buhay ko?" I asked.

Mabilis siyang napatango dun at nilagay ang kanyang dalawang kamay sa likod bilang suporta upang hindi siya matumba. Sumilay ang matamis na ngiti ko pagkatapos naming mag usap ni Jam, kung sa iba ay kinakabahan sila kapag nakausap ang nagugustuhan nilang guy pero ako ang tatanungin? mas gumagaan ang pakiramdam ko habang kasama siya kahit saan pa kami pupunta.

"Miss Seiya. I already know that you like me just because we're the same personality of the man in your dreams" Panimula ulit n'yang sabi bago tumingin sa ibang direksyon. "Although, I am the reason why you are far away from your parents now" Dugtong n'ya pa upang muli akong mapalingon ni Jam na hindi makatingin sa'kin.

I stop wiping my tears, "That's not true, Jam. Kung sa tingin mo ay tungkol lang dun kaya ako nakipagkaibigan sa'yo? It's not! I really really like you.... not just because the personality of yours in my man dreams but from this reality" Sambit ko agad at nakita kong napatayo na siya.

"Don't let your heart fall for me more"

Hindi ako nakapagsalita nang marinig ko iyon sa kanya. Nagkatinginan ang mga mata namin ni Jam habang patuloy na umiihip ang malakas na simoy ng hangin, I could see his eyes in so much pain and sadness. Walong salita lang ang binibitawan n'yang salita sa'kin ngunit marami na itong kahulugan.