Distant Stars

Chapter 7

"O'siya iuuwi mo ang dalaga 'yan ng ligtas"

Unting-unti kong binuksan ang aking mga mata at bumungad sa'kin ang hindi familiar na kwarto, kinapa ang sarili ko upang malaman kung may damit pa ako agad naman akong napahinga ng maluwag na nandoo parin ito. I looked around the room, I could tell it was Jam's room because I saw a picture frame on his study table.

Nakita ko si Jam na pumasok dito, "This was the only food I could afford to buy" Pahayag niya.

Hindi nagtagal ay nilapag niya ang tray sa oval table na naglalaman ng breakfast, agad naman akong napaiwas ng tingin nang nagkatinginan kaming dalawa.Mula dito sa kwarto ni Jam ay nakikita ko ang magandang bakuran—nakalagay doon ang iba't ibang klase ng bulaklak.

"Bakit ako napunta rito sa bahay mo?" I asked.

He turned to me, "Nabutasan tayo ng gulong sa gitna ng kalsada kagabi. Medyo aabot pa ng umaga ang pag-aayos nito sapangkat dalawa ang gulong na kailangan palitan, mabuti nalang at malapit na ito sa bahay namin that's why you here....lying in my bed"  Paliwanag niya agad sa'kin habang pinaglalaruan ang kanyang mga kamay.

"You should have booked a taxi last night" Sambit ko agad habang naglakad palapit sa kanya.

Umiling siya, "You beg to stay at our house...don't you remember, Miss Seiya?" Muli niyang sabi sa'kin upang magtaka ang mukha ko dahil dun.

"I'm not begging you!!" Tanggi ko kay Jam.

He just laughed at me, "Alright, then. Try to eat something so you can remember what happened yesterday" Panghahamon pa ni Jam sa'kin na hindi niwala ang kanyang tingin sa mukha ko.

Padabog akong napaupo sa upuan para kainin ang kanyang inihandang pagkain at hindi na ako nakipag usap sa kanya. Una kong tinikman ang spamsilog pagkatapos ay itong lugaw, malaki ang ngiti ko ng napagtantong ang sarap pala. This is my first time to eat this kind of food in my whole life, because I was forbidden to eat like this dish.

Pinagsalinan n'ya ako ng tubig, "Saan mo na nabili ang mga dish na 'to? I want to buy again for my human dog. He'll like it for sure!" I joyfully said.

"Kiss and Beg Cuisine...." He directly answered.

Nang marinig ko ang dalawang salita na 'yon ay napatigil ako sa pagkain at pagkatapos ay mabilis na mapatakip sa mukha ng bumalik sa isipan ko ang mga nakakahiyang pangyayari naming dalawa.

[FLASHBACK]

Habang nagmamaneho si Jam sa kotse ay hindi ko mapigilan na mapatingin sa kanya. Sabi nila, ang isang panaginip ay hindi maaring magiging too dahil isa lamang itong pansariling karanasan ng mga guni-guning imahen habang natutulog. 

The ideal man of my dreams was real and I found out that Jam was the man I was waiting for.

"May dumi ba sa mukha ko?" He asked.

I shook my head, "Where are we going? I don't want to home! Please! My mom kills me!" Napaiyak ako.

Kaagad niyang inihinto ang sasakyan sa gilid ng kalsada para tingnan kung may problema ba sa kotse ko. I saw him pull her hair when he saw that there was a problem with the car's tire. Kumatok siya sa car window ko kaya mabilis rin ko itong binaba na kahit dinadalaw na ko ng antok ngayon.