Chapter 25

102 3 1
                                    

"Jam Yenrik! Stop it! I'm already get tickled!" Agad na suway ko sa kanya na patuloy parin akong kinikiliti sa leeg.

He pouted like a baby, "Are you mad at me? Okay then, hindi na mauulit 'yong ginawa ko....smile kana bilis! Mas gumaganda ka lalo kapag nakangiti...." Wika ni Jam habang nakaupo sa isang mahabang silya dito sa loob ng room.

Umabot ng ilang buwan na pananatili ko dito sa hospital para alagaan si Jam. Habang tumatagal ay bumabalik na rin ang dating lakas nito, pati ang kanyang natamong mga sugat ay tuluyang naghihilom. He always saying to me that he's fine and wanted to go home but the doctor said to us...be patience until his wouds will definitely healed.

"Don't mess with me, Jam. Kailangan ko pang tapusin itong pagpunas ko sa'yo...I need to clean also your wouds and change it para hindi magka infection ang sugat mo" Suway ko pa.

Kinurot n'ya ang pisngi ko, "Sobrang alagang-alaga mo naman...lalo tuloy kitang nagustohan sa iyong ginagawa. Pakasal na kaya tayo?" Diretsahang sabi nito upang mabulunan ako sa sariling laway.

"Are you ready for that level of relationship? Hindi kana ba matatakot sa maaring mangyayari sa mga lumilipas na panahon?" I stated my opinion.

"Why would I? I don't want to lose you again in my side, Seiya. I want to tell everyone that your life is my life too..." Seryosong saad ni Jam sa'kin.

I put the towel in warm water and wring it out well, "Andito lang ako, hindi na ako aalis ulit. Sabay natin haharapin ang mga struggles na nakatadhana mula sa ating dalawa" Tugon ko na patuloy parin pinupunasan ang mukha n'ya.

Tanging malaking ngiti lang ang naging sagot n'ya sa sinabi ko. Hindi parin niwala ang tingin ni Jam sa mukha ko habang ako naman ay focus lang sa paglalagay ng betadine sa sugat n'ya nang kaagad ko itong tinanggal ang gauze bandageat saka pinalitan ito ng bago.

Napalingon ako ng bumukas ang pinto, "Ate Seiya, nasa labas po ng room ang parents n'yo...papasukin ko ba sila dito sa loob?" Tanong ni Xiali sa pag-aalalang boses, they're here to paid all the bills and expenses in the hospital again.

I nood and after that I saw them walking inside while carrying fruits and food, "How is your condition? Is something still hurting you?" Panimulang tanong agad ni Mom ng makalapit sa pwesto namin kung saan kami nakaupo.

"Mabuti naman po, patuloy gumagaling" Sagot kaagad ni Jam upang magkatinginan ang dalawa.

Pinatong ni Dad ang prutas sa mesa, "Pumunta kami dito upang bisitahin ka. I know we have many sins against you, Jam, but we still show you today. Hindi ko inaasahan na may masama palang binabalak ang kapatid mo sa'min kaya humihingi kami ng pau—" I cut his words.

"We don't need your forgiveness....stop acting that you show goodness for us, it's already late"

Mom looked at me sadly, "I know....baby. Pero kailangan namin gawin ito ng Dad mo para sa kabutihan ng lahat. Inaamin kong nagkamali ako sa part na gumagawa ng desisyon na labag sa kalooban mo, Seiya" Patuloy pa niyang bigkas.

"But you've been hurt me many times, Mom. I always tried to tell you...i don't want to marry Mikael because I know that he's a bad person!"

Bumaba ang tingin ko nang hinawakan ni Jam ang kamay ko at pinisil iyon, "Maybe it is a time to forget all of that....I will understand your parents why they did that....because they think about your dream...your goodness, Seiya" Pagpakalma ni Jam sa'kin kahit maraming tao na ang nakarinig sa aming pinag uusapan ng pumasok sina Tito, Tita Wei, Xiali at si Arv sa loob.

Distant StarsWhere stories live. Discover now