Hepinize İyi Okumalar Dilerim!
Oy ve yorum atmayı unutmayın lütfen.
TEŞEKKÜRLER!
__________
Bölüm 18 : Sil Baştan
__________
Mert Yılmaz
Ben hayatında bir kez bile aşık olmamış Mert Yılmaz.
Şimdi Aylin Özdemir'e deli gibi aşık olmuştum.
Aşk böyle birşey miymiş?
Nereye baksan onu görecek kadar yaşatmak mıymış?
Gözünü kapatınca bile onu görebilmek miymiş?
Eğer böyleyse evet ben Aylin'e aşık olmuşum.
Hatta aşığım.
"Biliyordum mükemmel geçeceğini."
"Umarım çok iyi bir sonuç elde edebilirim."
"Yaparsın sen."
Bana gülumsedi. O gülümseyince hayatımın her anı çok güzel geçecekmiş gibi geliyordu.
Beraber arabaya yürürken ilk konuşan oldum.
"Ay'ım, arabayla geldik ama istersen biraz sahilde yürüyebiliriz."
"Daha güzel birşey olamazdı."
Beraber yolda yürürken aklımda Aylin'in ailesini nasıl bıraktığını düşünüyordum. Bu yaşta bile çok masum olan bir kızı neden bırakmak ister ki insan?
"Mert," dedi beni düşüncelerimden uyandıran o güzel ses.
"Efendim?"
"Bana söz verir misin?"
"Ne için istersen söz veririm."
"Hem ailemi bulmakta hem de Pelin'in katilini bulmakta."
"Aylin..." derken sözümü yarıda kesti.
"Lütfen, sadece söz verir misin?"
"Tabii ki! Herşeyin üstüne söz verebilirim."
"Benim üzerime söz verir misin?"
Bir an duraksadım. Aylin'in üzerine nasıl söz verebilirim ki?
O an elimi bıraktı.
"Ne oldu?!"
Arkasını dönmüş giderken konuşuyordu, "Beni sende bırakcaksın! Bak eğer beni bırakacaksan şimdi söyle!"
Önünde diz çöktüm ve konuştum ;
Aylin şaşırmış gözlerle beni izliyordu.
Elini tuttum, "Ben Mert Yılmaz, hayatım boyunca bu eli bırakmayacağıma dair sana söz veriyorum...Seni çok seviyorum."
Aylin konuşmuyor sadece bana bakıyordu. Ayağa kalktığımda bana sarıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aylin
Fiksi Remaja"En çok zarar verenler, hep çok sevdiklerimiz oluyor..." Aylin Özdemir... Ailesi tarafından zamanında yalnızlığa terk edilmişti.Amcası yıllar sonra ortaya çıkıp Aylin'e "Ben senin amcanım." demişti.Ama hiçbir şey Aylin'in sandığı gibi değildi. Okuld...
