7 bölüm

19 8 1
                                    

Nevinle birbirimize dönüp iki saniye göz göze geldik.

İkimizde ne diyeceğimizi biliyorduk.

Nevin" sende benim düşündüğümü düşünüyorsun değilmi? " dedi.

" evet müdür yardımcısında bi şey var hemen burdan çıkmamız gerek" dedim telaşla.

Kapıya doğru yöneldik ama dışarıda zombi sesleri vardı oyüzden hemen vazgeçtik.

" lanet olsun burda kapana kısıldık şimdi napıcaz. Birine söylesekte bize inanmayacaklar. " dedim sinirle.

" acaba bizimkiler napıyor üstte " diye sordu Nevin.

" napabilirler sen ve beni bekliyorlar. " dedim tek nefeste.

Nevin le konuşurken müdür yardımcısının bizim kızların yanına gittiğini farkettik.

Hoca ,Fatma'ya sinirli gözleriyle bakıyordu.
Fatma " hocam birşey mi oldu " demesine kalmadan Müdür yardımcısı Fatma'ya saldırmaya başladı.
Fatma " yardım edin !" diye bağırıyordu Hayru ile Neşe hocayı itmeye çalıştılar ama hoca kıpırdamıyordu.
O sırada odadaki hocalar Müdür yardımcısını kolundan tutup Fatma'nın üstünden çekmeye çalıştılar.
Bu seferde hocalara saldırıp onları dişlemeye başladı dişlenen hocalar yere yığılıp iki dakikaya zombi adı verdiğimiz o şeye dönüşmüştü ler ve oda saniyeler içinde kan gölüne dönmüştü.

Nevinle masanın altına girip saklanmaya çalıştık o sırada gerizekalı bir kız " ben burda ölmek istemiyorum!!" dedi ve odanın kapısına doğru koşup kapıyı açtı ve kapıda pusuya yatmış lanet zombiler sınıfa akın edip herkesi öldürmeye başladılar.

Kapıda kimse kalmadığı anda hemen dışarıya doğru koşmaya başladık merdivenlerin başına geldiğimizde durduk.

Nevin " kanka napıcaz merdivende zombi var " dedi nefes nefese.
Ben daha bilmiyorum dememe kalmadan  arkamdan bir kız beni yere düşürdü " çekilin önünden "  diye çığlık atarak merdivenlere doğru koşmaya başladı.

Önündeki zombiyi bile farketmeyen salak kız onlara yem olmuştu ama bizim yolumuzu açmıştı.

" zaten sevmiyordum o kızı iyi oldu " dedim sırıtarak.

Nevin " dalgamı geçiyorsun! " dedi şoka girmiş şekilde.

" sakin ol ya şakaydı " dedim gülerek.

Hemen merdivenler yukarıya doğru koşmaya başladık ve kapının altına gelince" Azra " diye bağırdık.

Azra sesimizi duyar duymaz hemen kapıyı açtı ve merdiveni indirdi.
Büyük bir hızla merdivenleri çıkıp kapıyı kapattık.

Azra" Nevin iyi misin kanka? " diye sordu endişeyle.

Nevin" iyiyim Sema sayesinde " dedi ismimi vurgulayarak.

Azra" ya kanka yapma böyle çok korkmuştum " dedi kendini savunmaya çalışarak.

Nevin" Sema korkmamış mıydı sanki.. Ama geldi, sen anca çatıda kal bekle" dedi sinirle.

Azra ,Nevinden özür dilesede Nevin susup Azra'yı duymuyormuş gibi yapıyordu en son sessizlik oldu ve Ayşe, Nevine sarılıp" çok korktum ya " dedi.

NEMES-49          Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin