| Lekelere hapsolmuş bir geçmişin, gelecekteki izleri nasıl temizlenirdi ki.. |
...
'Sorgulamadın,' dedi zihni.. 'Hiçbir zaman nasıl bir adamı sevdiğini, sana vereceği zararları, geri dönüşü olmayan günleri hiç düşünmedin..' Nabzı bile duraksayarak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
| 22:56|
Hayat, çoğu başlangıçlarla doluydu..
İyisiyle, kötüsüyle, yarım kalışlarıyla; bazen ise sonsuzluklarla.. Her şeye rağmen yine de adımlarını durdurmayan bir güç o başlangıçların arkasını dolduruyor, yepyeni bir defterin tertemiz ilk sayfasını yazdırıyordu insana.. Anıların, hatıraların birikeceğini bilmeden, sonrasını düşünme zahmetine girmeden ilerliyordu kalbindeki ferahlık ile.. Çoğu zaman ise, yarım kalıyordu ilerleyişler; tüm çabalar, gayretler..
Gayret..
Yazgı, hayatında ilk kez somut bir şeyler için gayret gösteriyordu belki de. Güvenmek zorunda kaldığı insanların içinde yeni bir düzen için, yeni bir hayat için, yeni bir yaşam için elinden gelenin en temizini yapmaya gayret ediyordu yıllar sonra.. Bu şehire adım attığı günden bugüne hiçbir zaman zihni engelleri düşünmezken, yine pişmanlıkla gülümsedi kimsesiz kalbine.. Tek başına, koskoca kalabalığın içindeki gürültüden kendini, zihnini korumaya çalışıyordu şimdiye kadar göstermediği bir çaba ile..
Yıllarının sebep olduğu tek iz, tek geçmeyen lekesini bir kez daha sorgulatıyordu ona..
Engel olmadığı tek hissin yuvası olan kalbi, yine ona ne yapması gerektiğini sessizce fısıldamıştı mantığından habersizce.. Ancak korkuları, tereddütle bilinmezlik içinde kalakalan o en büyük hissi, mantığından bile daha bağımsız bakıyordu gözlerinin içine.. Biliyordu.. Gücüm, hepsini bastırır, diyordu ruhu.. Yeter ki, iste.. Her şeyi başarabiliriz.. Hissettiği korkuları içindi bu destek.. Onu bastıracak kadar güçlü olduğunu, lekeleri, arkasında bıraktığı izleri bile yok edebilecek kadar baskın olduğunu hatırlatıyordu ona.. Sürekli.. Hiç usanmadan..
Sevgisi..
Bütün ömrünü onun gücüyle geçireceği tek histi..
Ama ruhu, asıl güçlü olandı, biliyordu..
Sevgisi bile onun için, ruhu için en iyi olan yolu seçtiğini hissettiriyordu zihnine.. Kalbine, bedenine iyi gelen adamın yıllarca yaptığı hataları telafi etmesi için izin vermesi gerektiğini, ondan başkasına böylesine kapılamayacağını söylüyordu ama yanılıyordu.. Hayatta bazı şeylerin telafisi daha ağır olur, bazılarının ise hiç olmazdı.. Onların hayatlarına öyle büyük düğümler atılmıştı ki, şimdiden sonra yapacağı hiçbir şeyin bir çare olmayacağını hissediyordu Yazgı..
