other boy • zm

merry christmas

Profilimde bulunan Serendipity •zm hikayesine bakarsanız sevinirim ❤️

Grace.

"Sana yalan söylemedim. Gerçekten. Sadece bu konuyu açmak istemedim."

"Sana inanmıyorum!" oturduğu koltuktan ayağı kalkıp devleşen Zayn'e baktım. Onu daha önce bu kadar sinirli görmemiştim. Ne söylersem bana inanmıyordu. Ona ne yalan söylemiştim ne de ihanet etmiştim. Sadece doğruyu söylüyordum.

"Yemin ederim. Yemin ederim. Lütfen beni bi dinle."Beni umursamadan masanın üzerindeki yap-boz parçalarını elinin tersiyle dökmüş, onun için yaptığım mumu yere fırlatmıştı. "O piç ile ne işin vardı, Grace? Öğrenemeyeceğimi nasıl düşünürsün? Bu kadar mı aptalsın?!"

Birlikte yaptığımız lego çiçeği eline alıp fırlatacakken kolunu tuttum. "Lütfen, benimle konuşmak istiyordu. Peşimi bırakmadı. Beni rahat bırakmasını söylemek için gittim."

"Yalan söyleme! Ona karşı hislerin olduğunu biliyorum." Kolunu ellerimin arasından kurtarıp vazoyu yere fırlatmıştı.

Ona ne olmuştu böyle? Bana da zarar verir miydi?

"Ashton'a karşı hislerim olduğunu nasıl düşünürsün?" Yenik bir tavırla sesim olduğundan kısık çıkmıştı. Bana nasıl böyle konuşabiliyordu? Onu ne kadar çok sevdiğimi biliyordu.

"Siktir git, Grace!"

Göz yaşlarım yanaklarıma dökülürken ona baktım. Hayır. Orada değildi. Nereye gitmişti?Mutfağa geçtim. Masanın etrafındaki sandalyede oturmuş bir kardan adam vardı burada? O şey nasıl eve gelmişti? Zayn nerede?

"Zayn!" Kardan adam arkasını dönüp bana baktığında çığlık atmıştım. Kafası, kanlı kardan yapılma bir kardan adamdı bu.

"Zayn!" Mutfaktan koşarak çıktığımda gittiğim ilk oda yatak odası olmuştu. Kapıyı kapatıp sırtımı kapıya verdiğimde yatakta birinin uzandığını fark etmiştim. Zayn uyuyor olmalı. Örtü açılıyor. Kardan adam burada. Yatağımızda yatıyor.

"Kaçamazsın, Grace."

"Zayn nerede?"

"Öldü." Kapıyı açmaya çalışıyorum, açılmıyor. "Sende öleceksin, Gracie..."

"Grace?"

"Yalancı..."

"Grace?"

Sesler birbirine karışıyor...

"Zayn!"

"Grace!"

Gözlerimi aniden açtığımda Zayn'i gördüm. Yatakta oturmuş şaşkın ve bir o kadar telaşlı şekilde beni izliyordu.

"İyi misin?" Kafamı belli belirsiz salladım. Bu zamana kadar böylesine saçma bir şey görmemiştim. Yatakta dikleşip vücudumu başlığa yasladım. Gece lambası odayı aydınlatıyordu. Komidinin üzerinde bulunan su dolu bardağı aldım ve bir kaç yudum içtim.

"Kabus mu görüyordun?"

"Evet."

"Ne gördün? Benimle ilgili miydi? Adımı sayıklıyordun."

Bilinçaltım çöplüğe dönüşmüş olmalı. Ashton ile buluşmuş olmam, bana inanmayan Zayn ve kanlı kardan adam... Son günlerin karması.

"Sadece... sanırım kar yağışından çok etkilendim. Rüyamda kardan adamdan kaçıyordum ve onun yüzü kanlıydı."

"Adımı sayıklıyordun?" diye yeniden sormuştu. Nemli saçlarımı yüzümden çekip devam ettim. "Kardan adamdan kaçarken seni arıyordum." Ona Ashton yüzünden kavga ettiğimizi söyleyemezdim. Rüya bile olsa. Huzursuz olmasını istemiyordum. Ayrıca zaten Ashton'ın benimle iletişime geçtiğini bile bilmiyordu. "Saçma sapan bir şeydi. Kanlı kardan yapılmış kardan adam mı olur?" dedim ve güldüm.