Amoré God | ᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ

- Seize -

Şimdi karşısında kocaman bir demir kapı ve içinde yenemediği büyük çaresiz aşkı.

Yağmur iyice bastırdı, ıslanmaktan korkmadı Omega.

"Ah Mikail, ağla, benim için ağla."

Kapıdaki tüm Alfalar Dominant Omega'yı gördüğü gibi telaşla kapıyı açmış
ve İzuku'nun önünde eğilmişlerdi.

"Hoşgeldiniz efendim."

En önde duran Beta bir hizmetçinin karşılayışı.

"Ne hoş karşılama… Şu herif onu öldüreceğimi bile bile beni içeri sokuyor. Ölümü çok seviyor olsa gerek."

Beta adam korkudan ses etmedi, ülkenin en güçlülerinden bir Omega karşısında efendisini öldüreceğini söylerken bile. Gerçi onun dışında tüm korumalar öldürme işini duyduğu an silahları Omega'ya doğru döndürmüş, dinlemede olan Katsuki'den vur emri bekliyorlardı.

Ne utanmazca, böyle güzel bir Omega'ya silah doğrultmak ne de kaba.

Katsuki uzaktaki balkonundan şovu izlemeyi düşündüğünde Omega bir kahkaha patlattı.

"Beni bu halimle bile güldürüyorsunuz ya! Haha~!"

Nergis kokulu Feromon havaya yayıldığında, Alfalar burnunu kapatmaya çalışsa da içlerine kadar işleyen koku.
Kalpleri acıyla sızlamaya ve ciğerleri sanki onlarca paket sigara içmişcesine ağrımaya başlayan korumalar şiddetle yere düşüp öksürmeye başladılar.

Bu kadar hoş kokan bir Feromon nasıl böyle şiddetli bir şeye dönüşebilirdi... Koku hâlen nergis kokusu lakin solunduğu andaki ağırlığı bir hayli zor.

Yağmurun bile durduramadığı Feromonlar... Sahip olduğu güç cidden korkutucuydu.

Omega ıslanmış saçını düzelterek, yere düşen Alfaların üzerlerine basarak içeriye doğru yürüyorken altında ezilenlerin acı dolu inlemelerini takmadı bile.

Beta hizmetçi bile zorlukla yürüyorken İzuku'nun peşinden doğru gelmeye başladı, Dominant Omega hakkında duyduğu her şeyin gerçekliğini bizzat tatmıştı. Sanki bir Tanrı'ydı Omega.

Katsuki o an diğer korumalara direk içeri al emri verdi ve acıyla tebessüm etti.

İzuku önünde eğilen ve karşı çıkmayan korumaların yanından bu sefer hiçbir zorluk çekmeden içeriye doğru giriyor ve hemen karşısında onu Merdivenlerde karşılayan Alfa'yı görüyordu.

Ah... Bu kadar yakına gelmeyeli ne kadar da uzun zaman olmuştu.

"Tüm bu olanlar senin için sadece bir eğlence olsa gerek."

"Yapma sevgilim, canım Omega'm... Ben üstüne bile gül koklamadan bu kapılar açık bir şekilde sana, bekledim seni."

Bir yandan basamakların gıcırtısı ile aşağı doğru iniyordu Katsuki.

"Evime bir katil yollayarak mı? Bunca çaresiz insana ölüm getirerek mi?"

"Ben devleti köle ederim, işim bu benim."

"İşini sikeyim."

Çalışanlar efendilerine yanlış söyleyecekleri en ufak bir sözden bile korkar iken, Omega'nın bu kadar rahat ettiği sözler onlar için inanılmazdı.

Şimdiyse ortada bir Feromon karmaşası başlıyordu...

Huzursuz Omega'nın Feromonları, Alfa'nın mutluluk ve heyecan dolu Feromonlarına karışıyordu.