- Dix -

248 35 16
                                    

Tamam İzuku sabahın sekizinde kapısında ağlayan bir dostunu beklemiyordu.

"My schokoladem! Nedir problem!?"

Kapıda duran dostunu endişeyle hızla içeri çekmiş ve yaptığı kahveden hemen ona da bir tane getirmişti, şimdi ise ikisi de koltukta öylece oturuyor ağlaşıyordu.

"Ühüğw sen n-niye ağlıyorsun!?"

"Seni ağlarken görmeyi sevmiyorum da ondan ühüğw"

Denki anlık güldü ve durgunlaştı. Maalesef gülecek pek enerjisi yoktu, hemde başına böyle bir şey gelmişken.

"İzuku... Ben sadece şoktayım. Delireceğim"

Denki genel olarak sadece kdrama izlediğinde ağlayan bir insan olduğu için İzuku doğal olarak endişeleniyordu, kimdi onu böyle üzen?

"Sen sadece anlat. Kellesini ben alırım."

Bu cümleyi söylerken rahatça kahvesini içmesi de ayrı bi komikti. İnsanların kankalarını üzmeyin çünkü onların başında, onu koruyacak bir dostu daima vardır ve genelde öldürme planları yapar bu kişiler, kamu spotu insanları üzmeyin ki canınız sağlam kalsın.

Denki cidden de kellesini alınmasını istiyordu da, üzüntüsü nefrete bulanmıştı.

"Kirishima. Konu Kirishima... Beni aldattı. İzuku o beni işaretlemişken aldattı! Lanet olsun! Hangi piç yapar bunu!? Orospu çocuğu!"

İzuku sinirden güldü.

"Annem yapardı, hobisiydi galiba."

Denki de güldü, sinirleri bozuk halde hâlâ şakalaşabiliyor olmaları az da olsa iyidi.

"O piç... Ayrıntıya girsene? Nasıl anladın?"

Denki kendisine getirilen kahveyi eline alarak, koltuğa iyice sokuldu. Gözleri ağlamaktan kızarmıştı gariban.

"Senin barındaydım... Gizli bir anlaşma için ki biliyorsun vergi anlaşmalarım bunlar... Kirishima bunları yaptığımı bilirdi ama mekanları bilmiyordu. Zaten sürekli farklı yerler seçip dururum, biraz viski alayım dediğim sıra o köşede pembe tenli, kıvırcık bir saçlı kızla flörtleşiyor gibi gözüküyordu.

İnanmak istemedim ama sonrasında elini kızın kalçasına attıktan sonra onunla öpüşmeye başladı. Çok şey yapmak istedim o an ona... Kafasında viski şişesini kırmak istedim, tutup bıçaklamak işte... Tek yaptığım ağlayarak kaçabilmek oldu ve evde ağlayıp durup ne yapacağımı şaşırırken uyuya kalmışım... Uyandığım gibi geldim kapına."

İzuku şaşkındı, giderek Alfalara karşı nefreti artıp duruyordu istemsizce.

Dostunu kendisine çekerek sarıldı ve sarı saçlarını okşamaya başladı.

"Ah baksana... Elimizde mevki var, koltuk var ama bir düzgün Alfamız yok. Üzülme canım, off... Cezasını vereceğiz... Çünkü böyle piçlere gününü göstermedikçe yapmaya devam ediyorlar..."

Denki kahveyi bırakarak tamamen sarıldı İzuku'ya ve göğsüne bıraktı gözyaşlarını.

"Cidden kötü biri değilim hıck-! Asla da  haksızlık etmedim onun eli dışında el tutmadım! Nede- hıck-! Böyle oldu!?"

İzuku onu saçlarından öperek sevmeye devam etti.

"Orospu çocuğu da ondan. Gel halledelim. Belki komplo da olabilir."

Amoré God | ᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin