Amoré God | ᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ

- Neuf -

Yılbaşı partisi zamanı, tüm büyük şirket sahipleri ve Japonya'nın önemli konukları birleşmiş, keyifle sohbet ediyorlardı.

O sırada herkesin dikkatini çeken kişi yine İzuku idi, baskın bir Omega kendini her yerde oldukça belli ediyor idi, ayrıca da Yanında ki yakışıklı Baskın Alfa da gözden kaçmıyor, yeni dedikodular doğurtuyordu ortaya.

İzuku üzerinde siyah tülümsü elbisesi, sırtı boylu boyunca açık, yerde sürünen arka eteği... Zarif bir siyah kuğu gibi göreni aşık ediyordu.

Yine de Omega ne bir eş peşinde ya da şöhret peşindeydi, bugün derdi sadece azıcık sohbet edip evine gittiğinde uzanmaktı.

"Çok şıksınız efendim. Lise yıllarından beri görüşemedik ha?"

İzuku güldü ve koluna girdi Shinsou'nun, onun en sevdiği eski dostlarından ayrıca da pis annesinin sevgilisinden olan bir çocuktu. Üvey abisiydi Shinsou.

Shinsou çok meşhur olmasa da Tokyo'da küçük bir şirketi vardı ve İzuku'nun daveti üzerine gelmişti, ne de olsa küçük kardeşini senelerdir görmemişti. İki yabancı gibi olsalarda buluşunca abi, kardeş modları bozulmuyordu.

"Siz de çok şıksınız, teşekkür ederim isteğimi kabul ettiğiniz için."

"Ne demek, zaten Denki'nin sevgilisi olduğundan beri iyi değilim, eski bir dostla eğlenmek iyi olacaktır."

İzuku şokla irkildi, doğru ya nasıl da unuturdu Shinsou'nun Denki'den hoşlandığını.

"Amanın, üzgünüm acınız tazeyken davet etmiş olmayayım ya?"

Shinsou başını hayır manasında salladı.

"Hayır, aksine iyiyim, önüme bakıp ilerliyorum."

İzuku sevindi, Shinsou sevdiği bir dostuydu ve eskilere takılıp kalması onu da üzerdi.

"Sevindim, üzülmeni istemem."

İzuku'nun geçmişi bir sırdı, kimse üvey kardeşi olduğunu bilmiyordu, Katsuki bile, sonuçta annesi dediği pis Alfa sevgilisini çocuğu ile terk edip öylece gitmişti, tıpkı kendi babasına yaptığı gibi...

Tekrardan birlikte buluşmanın mutluluğu ile sakiden birer bardak içki alarak, geçmiş hakkında hoş sohbetler etmeye başladılar.

Shinsou o sırada istemeden bir pot kırmıştı.

"Katsuki ile aran... Nasıl? En son başına gelenler-"

"Çok uzun hikaye Shinsou, yıllar önce kaybolup gitmiş olması gerekirken... Şimdi tekrar buldu beni bela. O herif saplantılı, peşimi bırakmıyor."

Shinsou kederlendi.

"Terasta sigara içerken konuşmak ister misin..?"

İzuku başını evet anlamında hafifçe sallamış, gözleri onu bu Dünya da sayılı  anlayan Şahıs ile doldu. Kan bağı... Pis insanlardan gelse bile, insan daima bir aileye muhtaçtır.

Ne kadar acı çektirmiş olsalarda.

Terasın köşesinde, İzuku vücudunu durmadan kesip geçen soğuk rüzgar ile donuyorken, Shinsou attı ceketini kardeşinin üstüne.

"Dökül bakalım velet."

Ve bir dal sigara uzattı ona.

"Bana taciz ettiği zamanları biliyorsun. Hastane de yanımda zaten daima sen vardın. Beş senenin ardından kaybolup gitmiş, beni unutmuş zannederdim lakin umutlarım boşa çıktı.