Chapter XII

6.4K 352 605
                                    


Hyunjin tamamen çıplak bir şekilde Yongbok'a, Yongbok ise şok olmuş iri gözlerle Hyunjin'e bakıyordu. İkisi de alev topu gibi yanıyordu. Yongbok'un yüzü kızarmıştı.

"Arkanı dön."

Hyunjin'in emri ile Yongbok yüzünü eliyle kapattığı gibi arkasını dönmüştü. Hyunjin ise aniden geri çekilip havlusunu yerden almış, yeniden beline sarmıştı. Yongbok kuruyan boğazını yutkunarak dindirmeye çalışıyordu.

"Teşhirci mi oldun şimdi de?"

Hyunjin yatağından iç çamaşırını alıp tek bacağına geçirirken dengede durmaya çalışırken gelen soruyla bakışlarını sırtı dönük çocuğa çevirmişti.

"Ne saçmalıyorsun? Odama gelen sensin."

Yongbok kaşlarını çatmıştı. Lakin kapalı yüzünden belli olmuyordu. Hyunjin giyinmeyi başarmıştı. Çok hızlı ve aceleci giyinmeydi bu.

"Çıplak olduğunu nereden bileyim? Akşam geleceğimi söylemiştim."

"Hangi saatte geleceğini söylememiştin ama. Dönebilirsin."

Yongbok omuz silkmişti.

"Hayır."

Hyunjin şaşkınca kaşlarını kaldırmıştı. Yongbok'un aksiliği üzerine çoktan yerleşmişti.

"Neden?"

Yongbok sesini çıkarmamayı tercih etmiş. Omuzlarını yeniden silkmişti. Hyunjin yaklaşmış, tek kolunu kavrayarak yüzünü açmasını ve yönünü dönmesini sağlamıştı.

Yongbok'un gözleri hâlâ yumulu iken yavaşça açmıştı. Evet, dediği gibi Hyunjin giyinmişti. Başını yavaşça sağa sola sallamış ve boğazını temizlemişti.

"İşimize bakalım. Hadi imzala."

Hyunjin utancını odasında özgürce yaşamak istiyordu. Başını sallamış, yerdeki kalemi alıp kağıdın altına imzasını atmıştı. Doğrulup kalemi Yongbok'a uzatmıştı.

"Sıra sende."

Yongbok kalemi Hyunjin'in parmaklarından asabice çekerken, Hyunjin ağzından bir 'hah' yapmıştı. Geri çekilip kollarını birbirine bağlamış, imzalayan Yongbok'u izliyordu.

"Oldu. Sende dursun. Gidiyorum ben."

Yongbok odadan çıkarken Hyunjin son anda seslenerek durdurmuştu.

"Okula yine beraber gideceğiz değil mi?"

Yongbok başını sallamıştı.

"Evet, beni almaya gel. 332 numaralı oda."

"Tamam... Tamamdır."

Yongbok odadan çıkmış, merdivenlere yönelirken korkulukları sıkıca kavramıştı. Gözlerini yumduğunda kasıklarındaki hissettiği onu çok etkilemişti. Sevişmek istiyordu. Venom ise aktif değildi. Derin bir nefes almış, başını çevirirken odasına doğru çıkmaya başlamıştı.

Her gün birileriyle sevişiyorsun, bu kadar uzun süre birlikte olmazsan tabii ki sert olursun Venom.

Hyunjin utancından yumruğunu sıkmıştı. Eşofmanın lastiklerinden iç çamaşırının lastiklerini de tutup çekiştirmiş ve erkekliğine bakmıştı. Ne ara sertleşmişti anlamamıştı ama şu an kendisini zor durumda hissediyordu. Başını havaya kaldırıp geriye atmış ve baş parmağı ile tuttuğu lastikleri bırakmıştı.

"Of... Hadi ama."

Yatağın ucuna oturmuş, kollarını geriye dayayıp gözlerini kasıklarına çevirmişti. Yapacaktı. Kollarından güç alarak yatağına iyice kurulmuş, sırtını başlığa dayamıştı. Üzerindeki atletin eteklerinden tutarak sıyırırken parmakları hemen ardından lastiklerini tutmuştu. Belini havalandırarak eşofman ve iç çamaşırını dizlerine kadar indirmiş. Yutkunup parmaklarını erkekliğine sarmıştı.

No Strings Attached (Hyunlix) ✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin