YILDIZLARIN İZİNDE

11.BÖLÜM-PROFESÖR'ÜN SIRRI

İçeri girdiklerinde etrafta hiçbirşey yoktu.Aşağıya doğru inen asansöre benzer bir mekanizma dışında.Ona bindiler.İki çift düğme vardı altlı üstlü.

Profesör dünya'da asansörlerde kullandığımız aşağıda duran tuş aşağıya götürür mantığıyla aşağıdakine bastı.Alt kata indiler.Karanlıktı silahlarında bulunan fenerleri açtılar.

Bulundukları katı dikkatli adımlar atarak turlamaya başladılar.Oda oda ayrılmıştı belirli kısımlar.Bu odaların duvarlarında değişik bir tür keseye benzeyen büyük şeyler yapışıktı.O keselerin içinde birşeyler hareket ediyordu.Odalar birbirine bağlanıyordu.Bu katın sonunda bir kapıya ulaştılar.

Orion'daki kapıyla biraz benzerdi neredeyse aynı sembolleri barındırıyordu.

Selin:

"Orion'da yazdığım sembolleri bir deneyim belki açılır" dedi

açılmamıştı.

Kapının ardından sesler işitmişlerdi.Birşey yaklaşıyor gibiydi hemen saklandılar.Kapı çatırdayarak açıldı içinden bir kaç grimsi yaratık hızla fırlayıp asansöre gitmiş ve yukarı çıkmışlardı.Kapı kapanmadan hızlıca içeri girdiler.Kapı arkalarından kapandı.

Tek yönde ilerleyen bir koridora çıktılar.Bu koridorda ilerlediler.Onlar ilerledikçe çığlık sesleri artıyordu.Arada bir bebek ağlama sesleri gibi sesler geliyordu.Ardından geniş bir alana çıktılar.Bu alan beş adet yolu birbirine bağlıyordu.

Arkalarından bir ses geldi.Durdular.Arkaya baktılar birşey yoktu.Bir iki adım sonra o ses tekrar geldi.Arkalarını döndüklerinde birşey onları izliyordu.Karanlıkların içindeydi.Farkedildiğini anlamıştı.
İnce tiz sesler çıkarıyordu.Sesin şiddeti giderek artıyordu.Profesör onu vurmak için iki el ateş etti ama vuramamıştı.Ardından koridorun birinden yankılanan çığlık sesleri gelmeye başladı.

En baştaki koridordan içeri grimsiler su gibi akıyordu.

Profesör:

"Kaçın" diye bağırdı.

Hepsi koşmaya başladılar.Karanlığın içinde duran yaratık birini yakalamak adına elini savuşturmuş denk getiremesede Mehmet'in kolunda derin olmasada bir kesik açmıştı.

Sesler okadar yoğunlaşmıştı ki çevreleri sarılmış gibiydi ,karanlıkta birbirlerini göremiyorlardı.
Tek işittikleri Profesörün giderek uzaklaşan

"Bu taraftan hadi"

"Çabuk olun" gibi söylemleriydi.

Profesörle bir süre sonra zıt yönlere koşmuşlardı.Profesörün uzaklaşan seside kesilmişti.

O koridorlardan birini seçme şansları olmadan rastgele bir tanesine girmiş koşuyorlardı.Profesör ise onların girdiği koridora zıt olan yere girmişti.

Bir süre kovalamacanın ardından bir yere gizlendiler.Grimsiler çevrelerinden geçiyor onların izini sürüyorlardı.

Profesör ise bir kat daha aşağıya inmenin bir yolunu bulmuş bir kat daha aşağı inmişti.Yaratıkları ekmişti.

Etrafı inceledi hiç ses yoktu çok önceden kapatılmış bir üretim yeri gibi duruyordu.Yerde köşelerde bir üst katta gördükleri keselere benzer şeylerin patlamış hallerini gördü.

Profesör çok takıntılı bir insandı.Aklında ona soru işareti oluşturan bir durum varsa çözmek için sonuna kadar giderdi.Çözemediği zaman ise içi içini yer geceleri uyuyamaz bazen ise günlerce bu soru işaretlerini çözmek için ayakta kalırdı.Büyük bir profesör olmasının sebebi bu huyu gibiydi.