Ölümün Gölgesinde

Kaybolan Zaman

Heyyyyooo merhabalar nerede kalmıştık .... Uzun zamandır evlerinize konuk olmak isteyen Pamir Atlasa kapılarınızı açarmısınız . Bol yorum ve beğenilerinizi bekliyorum yeniden Keyifli okumalar 🧡

Bir çocuk büyüdüğünü ne zaman anlardı? Yada büyümek istermiydi ? Çok küçük yaşlardan beri kafamın içerisinde dönüp duran bu soruların cevabını net olarak verdiğimde büyüdüğümü anladım. Kayıplarımın acısını yaşarken içimde yeşeren intikam tohumları ile anladım. Ben çocuk olmadan büyüdüm .

Havanın kasvetli ve yağmurlu olduğu günlerde askeriyenin avlusunda 60 askerle eğitim yapmak pekte zor gelmiyordu . Yılların verdiği tecrübeler ve  intikam uğruna verdiğim yeminle bu yolda ilerlemek içimdeki vatan aşkını dahada körüklüyordu. Adımın hakkını vermek istiyorum kanımın son damlasına kadar annem ve babam gurur duysun istiyorum benimle . Biliyorum ordan beni izliyorlar gün geçtikçe büyüdüğüme şahit oluyorlar ; belki üzülüyorlar yanımda değiller diye belkide seviniyorlar başarılarımla.

"Komutanım !".

"Söyle Deli ".  Deli asıl adı Yaman tamda lakabına uygun hareket eder ne zaman ne yapacağı belli olmaz .

"Yeni Yüzbaşı gelecek diyorlar bilginiz var mı ?" . Sesindeki çekinmeye bi anlam yükleyemedim.

"Biliyorum haberim var ."

Tekrar askerlere döndüm 2. Bölük komutanıydım . Bölüğümde sorunlu tipler vardı genel olarak zaten bu bölüğün bana verilme amacıda buydu .

"Asteğmenim eğitim bitti 15 dakika içerisinde kamuflajlarını giyip tekrar avluda toplansınlar ".

"Emredersiniz komutanım ".

Bölük binasından içeriye girip odama ilerledim . Annemin odasında kalıyordum  , babamın rütbesine sahip olmadığım için onun odasında Binbaşı Kaan kalıyordu sıkı dostlarımdan biriydi kimi zaman abi kimi zaman baba oluyordu bana , çoğu kez hatalarımdan geri çevirdi beni hakkını asla ödeyemem .

Üzerimdeki eşofmanlarımdan kurtulup kamuflajlarımı giydim , canım yoldaşım postallarımı ayağıma geçirdikten hemen sonra kol saatimi taktım.  Avluya gitmeden önce gelince bakmak zorunda olduğum raporları masamın üzerine bırakıp tekrar odadan çıktım .

"Komutanım Albay odasında sizi bekliyor ".

Odadan çıktığım gibi önüme atlayan postacının acele durdurmasıyla yerimde kaldım .

"Tamam asker , sen git Hasan Asteğmeni bul askerleri görev yerlerine dağıtmasını söyle."

Hızlı adımlarla Albayın odasına giriş yaptım .

"Yüzbaşı Pamir Atlas Dinçer ."

Selamımı başıyla alan Albay yerime geçmem için işaret verdi .

"Sınır çok hareketli geçtiğimiz günlerde 2 okula baskın verildi 12 -16 yaşları arasındaki çocukları alıp kamplarına eğitime götürüyorlar kız erkek fark etmeden yapıyorlar bunu . Dün gece iki grup asker bulundukları evi çapraz ateşe alıp 12 teröristi etkisiz hale getirdi ".

İşte en güzel haber 1 kişide olsa geberip gitmişti hoş biz öldürdükçe dahada çoğalıyordu soyunu sopunu siktiklerim .

"Bu demek değil ki hepsi öldü sınır temizlendi . Dün gece en yakın ekiplerden destek istendi normal şartlarda gece yola çıkacaktınız ama yolların temiz olup olmadığını bilmiyorduk bu sabah gidip baktılar yollar temiz bu gece sınır ötesine geçiyorsunuz ."

Oh be sonunda göreve gidiyorduk ne zamandır karargâhtaydık elimde olsa dağda yatıp kalkacaktım evdeki o uyuz yataktan daha rahattı toprak en azından kâbus görmeden uyuyordum , kim bilir belkide annem kokuyor diye bana öyle geliyordu .