Ölümün Gölgesinde

EKSİK YANLAR ACITIR

Heyyyoooo merhabalar nasılsınız???? Yeni bölüm gecikti birazcık ama kavuştuk ❤️❤️❤️ keyifli okumalar.... yıldızlara basmayı unutmayalım....

Laçin Tunalı

Hani çocukken sorarlardı ya bizlere büyüdüğünde ne olmak istiyorsun diye cevaplar değişirdi her birimiz için , kimimiz doktor kimimiz öğretmen kimimiz mühendis derdik halbuki kaderin bize çizdiği sonuç farklı olurdu .

Bana sorduklarında cevabım netti Asker derdim; Asker olmak istiyorum . Ailemden Asker olan yoktu , babamın yönetici olduğu şirketi vardı annemi zaten tam tanımadım . Yıllar boyunca babamla beraber yaşadık aslına bakılırsa babam bana anne yokluğunu hiç yaşatmadı.  Ne zaman annemi sorsam onun çok güzel olduğunu benim tamamıyla ona benzediğimi anlatır geçmişte çektirdikleri fotoğrafları gösterirdi. Eksik çocuklardan biriydim bende  , mesela ilk başarımda anneme koşup sarılmak veya babama anlatamayacağım durumları gizlice anneme anlatmak ondan akıl almak , ilk aşkım Barışı anlatmak isterdim anneme . Elbette babamda hassatı , herşeyini bana adamış bir adamdı taki 7 yıl öncesine kadar , zaten yedi yıl önce oldu olanlar .

Bir tane Halam var arada görüşürüz oda evlenmiş boşanmış ve hiç çocuğu yok bu durumdan ötürü bana kızı gibi davranır bir dediğimi iki etmez . Şirketin başında o vardı ama şirketin %51 hissesi benim üzerindeydi. Oradan gelen paranın büyük kısmını vakıflara veriyor oradaki çocukların kadınların gelecekleri için güzel bi yol olmasını istiyorum .

Yatılı okullarda okudğumdan ötürü sadece izinlerimde Bursaya gidiyordum Asker olduktan sonrada değişmedi bu alışkanlığım sadece izin zamanlarımda gider 1 hafta kalırdım diğer kalan günlerimde deniz kum güneş üçlüsüne ayırırım.

"Komutanım müsaitmiydiniz ?". Ersinin sesini duyduğum zaman yerimde dikleştim.

"Gel Ersin müsaitim ."

Ersin yanıma gelip ayakta durmaya devam ederken elime sağ tarafıma iki kere vurdum. Ersinde yanıma geçip oturdu .

"Komutanım içeriden gördüm sizi , hava soğuk diye çay getirdim ." Elindeki çayı fark etmemiştim bile .

"İyi yapmışsın Ersin , teşekkür ederim."

Elindeki çayı alıp içmeye başladım . Kaderi gönderdiğimden beri burada oturuyordum kaç saat geçti bilmiyorum .

"Eee anlat bakalım Ersin nasıl gidiyor ?". Elimdeki çayı bırakıp Ersine döndüm. Mert delikanlıydı bir sevdiği vardı iki sene önce kaybetti ondan sonrada sessizliğe gömüldü.

"Ne olsun komutanım Allahın izin verdiği kadarıyla yaşıyoruz işte  !" . Elimizden geldiğince destek olmaya çalışıyorduk ama nafile , kimse bilemez içindeki yangınla kaç sabah ettiğini .

"Öyle be Ersinim , insan zorla yaşarda zorla ölemez ." İç çekip kafa salladı . Bende anlayamazdım neler hissettiğini yaşamadım .

İçilen çayın ardından bizimde Alaya dönmemiz lazımdı sevklerden sonra beni almaya gelecek helikopteri bekliyordum , Pamir benden önce gitmişti .

Gelen haberler yerimden kalıp helikoptere geçtim . Görev raporu bildirmem ve Kader hakkında konuşmam gerekiyordu , yanımdaki çocuklar hala korkularını iliklerine kadar hissediyor olmalıydılar . Onlar için yeni ve güzel hayatlar başlayacaktı umarım bu sefer iyi ve güzel olurdu , silah seslerinden uzakta ölme korkusu olmadan .

&   &   &

Komutanın odasında ben ve Pamir vardık . Ben gelmeden önce Pamir çoğu işi halletmiş olması benim üzerimdeki yükleri kaldırmıştı.  Pamirin görev yaptığı yerdeydim . Korhan Albayı tanırdım , zamanında bana çok yardımı dokunmuş kıymetli üstlerimden biriydi .