Hafiften yaklaştı Yiğit. Bununla birlikte aynı anda geri gitti Dilruba. Yere bıraktığı bidona takılsa da Yiğit'e kalmadan toparladı kendini, azıcık utandı al al oldu yanağı.
Öksürdü, soracağı sorudan emin olmayarak şöyle bir etrafta gezdirdi gözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çiçekli fistanının ucunu toplayarak indi arabadan. Önünü ardını da kontrol etti bacağı açılmasın diye.
Alacaklı gibi kapıyı çalmış sanki bir yere kaçıyormuş gibi apar topar çıkarmışlardı evden. Ne emmisinin haberi vardı ne yengesinin.
Hiç kimseye bir şey diyemeden jandarmanın arabasına binip gelmişti buraya. Meraklı köylü de hiç işi gücü yokmuş gibi köyün ta sonuna Dilruba'ların evin önüne doluşmuştu.
Onların lafı sözü önemli değildi de emmisinin başına iş açmıştı ondan üzülüyordu.
Herkes kimin ne olduğunu biliyordu, bilmese bile Dilruba biliyordu kendini. Namusuna laf getirmezdi şükür.
Amma o Ekrem denen namussuzun da hakkından gelirdi.
"Ben yürürüm!" İteledi koluna girmek isteyen askeri. Ters ters bakarak yürüdü yanlarında. "Sanki adam öldürdük tövbe."
Boyu 1.80'i geçen asker ters ters baktı ona. Hiç gözlerini çekmedi, Dilruba da ona baktı ters gözlerle.
Soyu sopu belli, geldiği köy belli, ne iş yaptığı neyle uğraştığı belli el kadar kız burayı birbirine katacaktı sanki.
Ağzının içinde homurdandığını duydu askerin kendi ondan daha çok homurdandı. Girdiler içeri, komutanın odası olduğu belli olan bir kapıdan içeri girdirdiler onu.
Girer girmez yüzünü buruşturması bir oldu Dilruba'nın.
Komutanın hemen önündeki koltukta oturmuş mağdur bir ifadeyle elini koca bir sargıyla sardırdığı bacağına koymuş ona bakıyordu Ekrem.
Komutanın sert bakışları Dilruba'yı buldu. Ekrem ise sinsi sinsi süzüyordu utanmadan.
İçi buz gibi oldu Dilruba'nın. Komutanın sert bakışları bir an için korkuttu onu. Odada olabildiğince yalnız hissetti kendini.
Tam o sırada arkasındaki askerin boğazını temizlediğini duydu. Bakışları bir saniyelik ona döndü. "Geç bacım."
Dilruba'ya gözleri ile masanın önündeki diğer sandalyeyi işaret etti. Kendisi komutanına selam verip çıktı dışarı.
Yüzündeki tiksintiyi gizleyemeden geçip Ekrem'den en uzağa oturdu Dilruba. Ağzının içinde de mırıldandı duyduklarını bile bile. "Namussuz, şerefsiz!"
Komutanın boğazını temizlemesiyle ona doğru döndü.
"Ekrem senden şikayetçi. Bacağını sen mi bu hale getirdin?"
Gülesi geldi tuttu Dilruba kendini. Koca herif halden hale giriyordu karşısında. Komutan ona bakınca bakışları mahsunlaşıyor Dilruba'ya bakarken de arsızca süzüp sinsi sinsi bakıyordu.
