38

1.2K 42 3
                                    

38

MAY’s pov

Sinipat ko ang aking repleksyon sa salamin at nilagyan ng band aid ang sugat ko sa gilid ng labi. Naalala ko ang paglalapat ng mga labi namin ni Zean. Pinapahalagahan niya ang kasal namin na paerang mahal niya ako.

Tsss. ne hindi ko siya pinigilan sa kapangahasan niya. napahawak ako sa labi ko. naalala ko yung mga huling nasabi sa akin ni zolenn.

May ko…don’t let anyone kiss you except me and zean….”

Napangisi ako. in the first place binibuild up nan i zolenn si zean noon pa.

Bumaba na ako naratnan ko si mama sa garden na nag-i-spray ng mga orchids niya.

morning ma…”bati ko sa kanya.

he’s so worried…hindi mo sinasagot ang mga tawag niya…”pagharap niya sa akin.

who?”

“so Ronald… pinag-alala mo yung tao…”

“tsss. mama…obligado ba akong sabihin sa kanya ang lahat ng gagawin ko? he’s too paranoid… I cant be myself when im with him.bawal ganito..bawal ganyan…I don’t have my freedom…he’s not my type afterall….”

“coz you keep on comparing him with someone you love…”

Bahagya akong natigilan sa sinabi ni mama. Napaparami na siya ng napapanood na teleserye siguro.”I don’t don’t get it…”tugon ko na lang sa kanya.

Lumapit siya sa akin at ginulo ang buhok ko.”aside kay zolenn…sa iisang tao ka lang naman nagigign carefree e…”

Then came manang na dala-dala ang wireless phone.”miss May si sir Zean po nasa kabilang linya…”

Psssh. May phone naman ako bakit kailangang sa landline pa tumawag.

Ngumiti si mama.”buksan mo nga ang mga mata mo…”

Saka niya binalikan ang mga halaman niya.

Iniabot sa akin ni manang yung telepono at ngumit ng nakakaloko. Tsss.

>>>hello.bakit? wala ka pang phone at sa landline ka tumatawag?

(wifey….)parang hirap na hirap siyang magsalita…

>>> oh?bakit ganyan ang boses mo?may sakit ka ba?

(wala…deadbatt ee.nakatulog ka nang maayos???)

Parang siyang temang lang. kung anu-ano lang ang pinag-usapan namin kahit sa harap ng kainan ay hindi niya binaba ang tawag. And pati sina mama kausap niya. naka-loudspeaker kasi. Psh. Sila na actually ang magkausap habang kumakain ako.

Dala-dala ko ang phone sa labas at kausap ko pa rin siya. topic? Basketball..soccer..school. yung mga dapat kinwento daw niya sa akin noon ay ngayon niya ikukwento. Dumating na si Ronald at bumusina na.

(dumating na siya??)

>>>yup…ibababa ko na to…

(ok…hindi ako papasok… nagpapasama si Sam e..)

>>>go to hell…

Saka ko ki-nut ang tawag niya. sa huli-huli nagawa pa niya akong mabadtrip.

Hindi ko inimik si Ronald kahit alam kong naiinis siya pagkakita sa band-aid sa sugat ko.

so tell..what happened?”

mr. and ms. snubTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon