1
MAY”’s pov
Whoah! This is life! After four years ay Malaya na rin ako! Free from that stupid happy go lucky chicboi snub monster.
I’m on my way to my first class here in MHEi zhou universe\ity, Business management ang course ko pero after nito kukuha ako ng unit sa education para makapagturo ako. siguradong pagtatawanan ako ng barkada kasi daw angbabaw ng pangarap ko. e ano naman diba?
Pagpasok ko sa classroom namin ay parang nabalutan ng katahimikan ang paligid. Lahat ay nakatitig sa akin.
“may dumi ba ako sa mukha?”tanong ko.
O_O---sila
Tumingin ako ng pwedeng maupuan. Balit ba p[arang naglipatan sila sa right side at iniwang vacant yung upuan sa malapit sa bintana. De dun ako. Saka naman duamting yung prof namin. Excited pa naman ako tapos sasabihin lang niyang busy siya kaya bukas na kami formally kaklasehin.>_____<
Nagdadaldalan ang mga kaklase ko and im telling you ,naiirita ako sa ingay nila. lumapit sa akin ang isang babe.”hi. im ella.” Lahad niya ng kamay niya.
“xhana may vergara.”nakipagkamay ako.
“I know.”she smiled.
“alam mo na pala e.”bawi ko ng kamay ko.
“so totoo palang masungit ka?”naupo siya sa tabi ko.
“ano sa tingin mo?” i seriously said.
Inilapit niya ang mukha niya sa kin kaya ako biglang napaurong. She smiled,”nice meeting you miss snub.”then she went back to her seat.
Ganito ba lahat ng girls sa univ na to? Napakaagressive>_<
Isang estudyante naman ang humihingal na tumigil sa tapat ng classroom namin, “classsmaatttteeee natiiiiiin siya!!”sabay hawak sa mukha na. yung tipong kinikilig talaga,
Nagbubulungan pa ang mga babae sa likuran ko. they are actually giggling. I leaned my head on my armchair. Nakakabingi na kasi sila. maya-maya ay biglang tumahimik ang paligid. Katapusan na ba ng mundo at nilamon na ang mga kaklase ko? pang-angat ko ng mukha ko ay nasilayan ko ang isang lalaking pinakanakakairita sa lahat!
(-_-)—me
(-_-)—he
O_o classmates girls
Damn.anong ginagawa ng lalaking yan dito. apat na taon ko siyang pinagtiisan tapos andito rin siya? tumingin ako sa paligid at kung mamalasin ka nga naman sa katabing upuan ko na lang ang bakante. Lumapit siya at walang anu-anong naupo sa tabi ko.
