AN: angtagal noh?hehehe..ganun talaga...here's chapter 39. Lady_ySeLLE this chap is dedicated to you. hindi ko mailagay sa dedication icon.hapi reading
--
Mams 39
May’s pov
Angbilis rin lumipas ng araw. After ng pag-uusap ng pamilya naming ni Zean ay hindi pa siya pumapasok. Halos dalawang linggo na rin yun. Wala rin pati pasabi kong saan siya nagsususuot. Ako na ang affected diba?
“tara na?”said Ronald. Nagpaalam na rin ito kena mama. Saka sumakay sa kotse niya.”galingan mo ha? Hindi ako makakanood..sayang…”
Tumango lang ako. Buti ngang hindi e. nakakaasiwa naman kasi yung pagtitinginan kami ng mga schoolmates ko. I’ve heard a lot of negative comments siyempre pero parang mas marami ang natutuwang nakikita kaming magkasa at bagay daw kami.
“parang hindi ko nakikita si gomez ngayon ah…”
“oh de dapat mas maging masaya ka?”irap ko sa kanya.
He smiled.”sana nga hindi na bumalik e.”
“imposible..”
“impossibleng hindi na bumalik…o impossibleng hindi ka niya balikan?”he said seriously.
Both. Sabi ko sa isip ko.
I’m missing him. Seriously. I miss zean. >_< nababalewala na niya ako? Nalaman lang na ipapa-anul ang kasal naming he gave up at once? Ano bang hinahanap ko? Yung ipaglaban niya ako e hindi naman niya ako girlfriend. Im just his wife on papers and that’s about to end.
“why so serious?”pansin sa akin ni Ronald.
Umiling ako. Nag-iisip lang naman ko kung ano na namang palusot ang sasabihin ni zean pag nagpakita siya e, at kung paano ko siya babarahin. Devil smile. Babarahin o yayakapin? Sabi na naman ng ANGEL sa kabilang panig ng utak ko.
Hinatid pa niya ako sa gym.”huwag na huwag kitang makikitaan ng galos ha?”pi-nat niya ako sa ulo.
“hindi ko maipapangako yan…”tugon ko sa kanya. Kung pagiging malambing rin lang ang pag-uusapan malambing naman tong si Ronald. Siguro hindi ko lang inaapreciate talaga.
Naratnan pa kami ni Jai at binigyan lang kami ng malamyang tingin.
Nagpaalam na ako kay Ronald at sumunod kay Jai sa dug out. Nakapatong na naman ang tuwalya sa ulo niya habang nakayuko.
“hindi pa nag-uumpisa ang laro ganyan ka na…”pansin ko sa kanya.
Without removing the towel ay nagsalita siya.”kumusta kayo ni kuya?”
Ngayon lang ulit siya nagtanong tungkol doon. Ramdam kong alam na rin niya ang tungkol sa annulment. “ok lang kami…”
Tinanggal niya ang towel at humarap sa akin.”dude… hindi mo naman kailangang itago sa akin e… “
I give her a weak smile. “ok lang ang lahat Jai. Tingnan mo yung kuya mo hindi nga nagparamdam e…”
She sighed at stood.”kahit ganun siya nasasaktan rin yun.”
“parang hindi naman.”tumayo na rin ako at lumabas ng dug out.
Last game for the first sem. Nagstretching ako pero palihim na inililibot ang tingin sa paligid. Mukhang temang na umaasang baka sakaling magpakita si Zean.
