2.Bölüm Kayıp

29 4 0
                                    

Kalıcağımız otele varmıştık.Ben direk resepsiyondan oda kartımı alıp odaya çıktım.Hemen arkamdan Meriç'te geliyordu.Onun odası benim odamın hemen karşısındaydı.Odama geçtiğimde hemen eşyalarımı yerleştirdim ve tam oda daki koltuğa oturucaktım ki odanın kapısı çaldı.kapıyı açtığımda gelen okulun en gıcık kızı Melis ti."on beş dakika sonra kayak merkezine gidilicek.Hazırlanıp aşağı i-.Kız resmen bana emir veriyordu.

Son cümlesini bitirmeden kapıyı sertçe yüzüne kapattım.Dolaptan kayak için getirdiğim kıyafetlerimi çıkardım.Onları giydikten sonra banyoya geçip saçımı iki tane örüp beremi taktım.Tam odadan çıkıyordum ki Meriç te benimle ayni anda çıkmıştı.Giydiği özel kar kıyafetleriyle çok çekici görünüyordu.Mavi bir takım giymişti ve ben maviyi ona çok yakıştırıyordum.Sanırım bu yüzden mavi takım almıştı.Beraber sohbet ede ede aşağı indik.Biz aşağı indiğimizde herkes çoktan teleferiklerin oraya gitmişti.Bizde Meriç ile beraber kayak takımlarından birini alıp oraya gittik

Herkes ikili olarak kayıyordu.Güneş ile Doğa,Eylül ile Bora,Emir ile Aslı,Yağmur ile Bartu,Cemre ile Rüzgar,Mert ile Berkay,Duru ile Arda ve Atakan ile de Melis kayıyordu.Bizde Meriç le beraber teleferiklere bindik.En tepeye çıkıp iki üç saat boyunca kaydık.Üç saatin sonunda herkes restoranta geçti.Ben direk odama geçtim.Odam da bir iki saat vakit geçirdikten sonra saat 20.00 da akşam yemeği olucağı için yatağımdan kalkıp kıyafet seçtim.Siyah bol bir pantolon,beyaz askılı bir crop ve üstüme siyah deri ceketimi giydim.Banyoya geçip saç düzleştiricimin fişini tam prize takıyordum ki telefonum çaldı.Arayan Meriç ti.

"Alo.Odamdayım hazırlanıyorum birazdan restoranta inicem neden ki.Tamam bekliyorum"Sesi sinirli çıkıyordu.Saçlarımı düzleştirdikten sonra banyodan çıktım ve düzleştiricimi dolaba koydum.Tam o sırada kapı çaldı.Kapıyı açtığımda Meriç oldukça sinirli gözüküyordu.Hızla odadan içeri girdi."İyi misin"diye sorduğumda olduğu yerde durdu ve bana döndü."Nasıl iyi olabilirim ki.En yakın arkadaşım dediğim şerefsiz Atakan sevgilime platonik aşıkmış.Hemde tanıştığımızdan beri."

dedikleri karşısında şok olmuştum.Ne diceğimi bilmiyordum."Bu yüzden bana fazla ilgili davranıyordu." dedim ve dediğime pişman oldum."Neden bana daha önceden söylemedin bildiğini"diye bağırdı.Bağırmasına sinirlenip "ben bilmiyordum bana platonik olduğunu.Sadece çok fazla ilgili davranıyordu." dedim benim de sesim biraz yüksek çıkmıştı."Yine de anladığın zaman gelip bana söylemeliydin." diye daha çok bağırdı.

Artık bağırması ürkütücü bir hal aldığı için bir iki adım geri gittim.Bunu farkedince yanıma gelip elini kaldırdığında bir anlık reflexle başımı kollarımın arasına aldım çünkü vurucak sandım.Ben bunu yapınca daha yumuşak sakin bir sesle "güzelim benden korkuyor musun.Ben sana asla vurmam vuramam.Özür dilerim bağırdığım için"dedi ve başımı göğsüne yasladı.Saçlarımdan öptü."Özür dilerim.Bi an bana vurucaksın zannettim"

Dakikalarca öyle kaldık.Sonra beraber restoranta indik.Ama Atakan ve Melis yoktu.Yemeğe başlamadan önce yirmi dakika boyunca onları bekledik.Daha doğrusu öğretmenler ve diğer arkadaşlarımız bekledi.Biz Meriç le koltuğa oturmuş benim telefonumdan sosyal medyaya bakıyorduk.

Ardından onların yemeğe katılmıcağını öğrendik.Biz yemeklerimizi yedikten sonra grup olarak yürüyüşe çıktık.Zaten tek dışarı çıkan bizim gruptu.Otelden bayağı bir uzaklaştıktan sonra ben garip sesler duydum sanli birisi"yardım edin"diye bağırıyordu.Grubu durdurup sesleri anlatım.Onlarda bir süre sessiz kalıp seslerin nerden geldiğini anlamaya çalıştılar.Sesler sağ taraftan geliyordu.

Meriç elimi sıkıca tutup o tarafa doğru ilerledik.Sesler yavaş yavaş susmaya başladı ama bu sesler çok tanıdıktı.Bir süre daha yardım sesleri geldiğinde anlamıştım ki bu sesler Melis e aitti.Daha fazla uzağa gitmeden hemen otele dönüp durumu oradaki görevlilere ve öğretmenlere anlattık.Herkesi büyük bir endişe sarmıştı.Öğretmenlerin hepsi bizi odalarımıza göndermişti.Meriç benim biraz da olsa korktuğumu anlamış olucak ki benimle beraber odama geldi.Odamda tam beş saat boyunca haber bekledik.

En sonunda dayanamayıp "acaba bizde mi aramaya çıksak"diye sordum.Meriç tam cevap vericekken kapı çaldı.Bir umutla kapıyı açtım ama gelen ne görevlilerdi ne de öğretmenler.Gelen grubun kalan kısmıydı.Fikrimi onlara da söyledim.

*

Otelden ayrılıp ormana doğru yürümeye başladık. Ekipler ormanda değildi.Hiç ses de duymuyorduk. En sonunda ayrılıp aramaya karar verdik. Ben ormanda ilerdikçe yardım seslerini duyuyordum. En sonunda sesler pes edip sustu ama ben pes etmeyip seslerin geldiği yöne gittim.Ayağım sert bir şeye çarpınca durdum ve tam ayağıma bakıcaktım ki yerden yatan Melis' i gördüm.Korktuğum için büyük bir çığlık atmıştım.

SEN VE BEN +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin