3.Bölüm:Bir ölümüz var

27 3 0
                                    

Herkez çığlığımı duydaktan iki dakika sonra yanıma geldi.Herkez iyi misin diye sorarken onlara Melis'i gösterdim.Konuşamıyordum.Korkmuştum.Atakan Melis'i kaldırıp yanlarında sedye ile gelen görevlilerin yanına gitti.Meriç bana endişeli bir şekide bakıyordu.Ben ise Melis'in az önce yattığı yere bakıyordum.Ölü gibi yatıyordu.Daha fazla ayakta durmaya dayanamayıp bayıldığımı hatırlıyorum.Meriç'in endişeli,korkmuş sesiyle bağrındığını hatırlıyorum.Sonrası karanlık bir ortam hiç ışık yok ama yinede önümü görüyordum.Çok garip bir yerdeydim.Terk edilmiş bir yer.Yerde yine Melis'in yatan bedeni vardı.Melis'in yerde yatan bedenini görünce korkuyla birden uyandım.Yatağın yanında Meriç elimi sıkıca tutmuş endişeli bir şekide bana bakıyordu.Meiç'in odasındaydım."Bana ne oldu?"diye sordum.Meriç her şeyi teker teker anlattı.Oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı.O bana sarıldığında ben daha fazla gözyaşlarımı tutamayıp ağlamaya başladım.Ve hıçkırıklarımın arasından beni çok korkutan o soruyu sordum."Onu görebilir miyim?"diye sordum.Meriç derin bir nesef alıp verdikten sonra "izin veriyorlar mı bilmiyorum ama yine de seni götürücem"dedi.Yataktan kalkmama yardımcı olarak ayağa kalktım.Tam kapının oraya gidiyordum ki Meriç beni durdurdu.Elinde siyah bir sweatshirt vardı."Bunu giymeden hiçbir yere gidemezsin"dedi.Tam o sırada üşüdüğümü hissettim ve ellerimi kollarıma götürdüm.O zaman fark ettim ki üstümde beyaz sütyenimle  duruyordum.Meriç'in karşısında öyle durunca birden beni ateş bastı.Yanaklarım çok fazla kızardığına eminim.Meriç bunu fark etmiş olucak ki bana sweatshirt ü uzattı.Aldığımda arkasını dönüp giymemi bekledi.Hızlıca bana verdiği sweatshirtü giydim.Bu sweat onun olmalıydı çünkü bana elbise gibi olmuştu.Allah'tan altımda taytım vardı.Haber beklerken üstümü değiştirip rahat bir şeyler giymiştim tam yedi saat önce.Yürürken biraz tökezliyordum.Meriç yanıma gelip bir eliyle elimi tuttu diğer elini de belime sardı.Birlikte aşağı inip otelin küçük ama içinde ihtiyaç olucak her şeyi olan hastanesine girdik.Meriç girişte duran hemşireye bir şeyler sorduktan sonra yanıma geldi."Yoğun bakımdaymış.İçeriye kimseyi almıyorlar ama camdan bakabiliceğimizi söylüyorlar"Beraber yoğun bakımın önüne geçtik.Melis'in vücuduna bir sürü makine takılmıştı.Çok kötü görünüyordu.Tamam Melis'e gıcık oluyorum onu sevmiyor olabilirim ama yani o da arkadaşım.Benim lisede en kötü zamanlarım da yanımda hep o vardı.Biz Meriç'le beraber sessiz bir şekilde Melis'e bakıyorduk.Tam cama dalmıştım ki bir bağırma sesiyle irkildim.Arkamızı döndüğümüzde Atakan bağırarak bize doğru geliyordu."Senin yüzünden Melis şuanda burada yatıyor.Sen onunla kavga etmeseydin o burada yatmicaktı..."Biz Melis'le hiç kavga etmemiştik aslında bunu kimin uydurduğunu bilmiyordum ama konuşucak halde değildim.Meriç birden beni arkasına alıp"Bunu sevgilime platonik olan senmi söylüyorsun" dedi.Melis Atakan'ın eski sevgilisi olduğu için sanırım bu kadar sinirliydi.Meriç daha fazla dayanamadan elimden tutup beni hastaneden çıkardı.Benim küçüklüğümden beri korktuğum da,sitrese girdiğim de hep burnum kanar.Ve maalesef ki dışarı çıktığımızda burnum kanamaya başlamıştı.Meriç'e döndüğüm sırada o bana bakmıyordu.Zar zor konuşup"Meriç b-burnum k-kanıyor"dedim."Siktir" dediğini duydum Meriç'in.Ben kan görmeye dayanamadığım için daha fazla ayakta duramadım ve bayıldığımı hatırlıyorum.Uyandığımda ise hastane odasındaydım.Kolumda serum vardı.Meriç uyandığımı görünce yerinden kalkıp yanıma geldi.Çok korkmuş görünüyordu."Sevgilim daha iyi misin"dedi."İyiyim.Merak etme"
O sırada odaya önce Bartu arkasından Mert ve onun arkasından da sırasıyla kızlar girdi.Herkesin yüzü bembeyazdı.Sanki kötü bir haber almışlardı."Siz iyi misiniz?Yüzünüz bembeyaz olmuş."İnşallah Melis'e bir şey olmamıştır.Ben bunları düşünürken Bartu daldığım düşüncelerden beni kurtardı."Yani iyi miyiz hiç bilmiyorum çünkü hem senin için korktuk hemde..."Cümlesini bitiremedi,devam edemedi."Hemde ne?"diye biraz bağırdım."Alya,Melis sen bayıldığın sırada ölmüş.Bizim de şimdi haberimiz oldu.İnan ki Meriç'te bilmiyordu.Haberi aldığımız gibi sizin yanınıza geldik."dedi.Söyledikleri karşısında şok olmuş bir şekilde ikimizde Bartu'ya bakıyorduk.Ve ben hayatımda birini daha kaybetmiştim.Önce çok sevdiğim,ailemden görmediğim sevgiyi ondan gördüğüm kişiyi yani canımdan çok sevdiğim halamı kaybetmiştim.Şimdi ise önceden çok yakınım olan ama şuanda aramız bozuk yine de çok sevdiğim arkadaşım Melis'i kaybetmiştim.Ailem ben küçükken hiç bana bakmamıştı.Bu yüzden ben hep halamda kalmıştım.Halamın ölümünden sonra ailem bana biraz da olsa sevgi göstermeye başlamıştı.Meriç yanıma oturup beni kendine çekti ve sıkıca sarıldı.

SEN VE BEN +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin