11.Bölüm Size İhtiyacım Yok

16 3 0
                                    


Ben sabah saat 06.00'da kalktım çünkü bir türlü uyku tutmadı.Yatamtan kalkıp balkona geçtim.Meriç'te sanırım sesimi duymuş olucak ki peşimden geldk.Balkonda ki koltuğa oturmak yerine yere oturdum."sevgilim iyi misin?"diye sordu Meriç ve yanıma oturdu."Bir türlü uyuyamadım"dedim.Meriç beni kendine çekti ve başımı göğsüne yasladı."Herşey düzelicem sevgilim.Morelini daha fazla bozmak istemiyorum ama seni kendi ailen sevmediyse ikinci ailen seni öz çocukları gibi seviyor.Hem zaten ileride Onur soyismini taşıyıcağın için yine öz kızları oluyorsun"dedi."Bir dakika ne?!"dedim.İlk başta anlamayacak.Meriç elinde bir yüzük varmış gibi önümde diz çöktü ve "papatyam benimle zamanı geldiğinde evlenir misin?"dedi.Konuşamıyordum.
Meriç'in yüzüne şaşırmış bir ifadeyle bakıyordum."cevap vermicek misin?"dedi.Birden evet diye bağırdım ve anında Meriç eliyle ağzımı kapadı."Sevgilim sakin ol"dedi."tamam özür dilerim bir an saatin erken olduğunu unutmuşum"dedim gülerek."Hadi gel biraz daha uyumaya çalış bebeğim"dedi.Beraber balkonda sarılarak uyuduk.Meriç ile beraber camları yarı açık balkonumuzda dört saat uyumuştuk.Camları ben uyandığımda çok sıcakladığım için açmıştım.Üstümüze kalın bir yorgan aldığımız için gece hiç üşümemiştik.Ben saat 10.00 gibi uyandığımda kalktığım gibi Meriç'i de uyandırdım."Sevgilim sen yorganı ve yastıkları topla.Bende üstümü değiştiriyim."dedim ve koşar adımlarla içeri girdim.Üstüme içinde gömlek varmış görüntüsü yaratan siyah bir sweatshirt, altıma da beyaz bir etek giydim.

Üstüme içinde gömlek varmış görüntüsü yaratan siyah bir sweatshirt, altıma da beyaz bir etek giydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Meriç'te siyah bir gömlek ve siyah bir pantolon giymişti.Evden kahvaltı yapmadan hızlıca çıktık.Şansımıza trafik yoktu.Tam kırk dakika sonra özel acı badem Hastanesi'nin önündeydik.Hastanenin içine girip oradaki hemşirelere babamın ismini verip bilmediğim bütün herşeyi öğrendim.Ve şansıma annemde burada değildi.Oda numarasını öğrenip üst kata çıktık.Babamın kaldığı odaya girdiğim de sanırım beni annem zannetti ve konuşmaya başladı."Konuştun mu onunla?Evine dönücekmiymiş hanımefendi? Gerçi zaten dönmesi gerekiyor.Onun gerçek ailesi biziz.O salak Meriç ve ailesi değil"dedi.Meriç ve ailesine hakaret etmesi çok zoruma gitmişti.Kapıyı sertçe kapadım.Babam kapı kapandığında bana döndü."Aa kızım sen mi geldin?Gelsene"dedi.Sesimi biraz yükselterek "sen ne hakla Meriç ve ailesine hakaret edersin.Ayrıca benim gerçek ailem siz olabilirsiniz ama artık ben hayatınız da yokum.Karşında o eski küçük çocuk olan Alya yok.Benim ailem bundan sonra Meriç'in ailesi"dedim."Sikerim Meriç'i.Sen benim kızımsın.Tamam çocukluğun da çokta yanında durmamış,sana sevgi gösterememiş olabiliriz.Ama bu gerçeği değiştirmez.Hem sen de zaten artık büyüdün.Ve bize asıl şimdi ihtiyacın var."diye bağırdı.Babam bana ilk defa bağırıyordu."Size ihtiyacım yok.Ya siz beni ben bebekken ince amcama, sonra o yurt dışına taşınınca halama verdiniz.Anne baba sevgisini ben birtek amcamdan ve halamdan gördüm.Hep onlar vardı yanımda.Ve ben o eve bir daha asla geri dönmicem"diye daha çok bağırdım.Meriç sesimizi duymuş olucak ki içeri girdi.Babam Meriç'i görünce yine bağırmaya başladı."Benim salak kızımız salak sevgilisi de geldi.Bizde seni bekliyorduk"dedi.Meriç'in yüzüne "artık gidelim"der gibi bakıyordum.Biz tam odadan çıkıyorduk ki içeriye annem girdi."Sesiniz bahçeden duyuluyor.Ne oluyor ya?Aa kızım siz mi geldiniz"dedi annem.Sadece annemin yüzüne bakıp hızlıca odadan çıktım.Kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.Meriç arkamdan geliyordu.Hastanenin otoparkına indiğimde tam arabaya doğru ilerliyordum ki Meriç benim hızıma yetişip beni durdurdu."Sevgilim sakin ol lütfen"dedi.Artık gözyaşlarımı tutamıyordum."Olamıyorum.Ben sakin olamıyorum"dedim.Meriç başımı göğsüne yasladı."Şşş tamam geçti.Ben burdayım"dedi.Gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim."Hadi gel seni kahvaltıya götürüyim.Sonra da biraz alışveriş yaparız."dedi.Meriç beni sahil kenarında yeni açılan bir yere götürdü.Kahvaltı yaptıktan sonra AKASYA AVM ye gittik.Meriç'ten rica edip onu D&R a götürdüm.Sanırım ondan fazla kitap aldım.Aslında ben 5-6 tane alıcaktım ama Meriç ısrar edip bana birkaç tane daha aldırdı.Menekşe teyze Meriç'i aradığı için hızlıca AVM'den çıktık.Yolda bu sefer Emre amca aradı."Efendim baba.Tamam hepsi içinde dimi eksik birşey yok.Tamam.Ablam zaten nereye koyucağını biliyor.Tamam.Bizde bir saat sonra evde oluruz.Hayır baba yoldayız,trafik var.Tamam görüşürüz."Meriç telefonu kapatınca ona dönüp "ne diyor baban?"diye sordum."Evde sana büyük bir sürprizim var"dedi.Arabadan indiğimde sürprizi çok merak ettiğim için Meriç'i beklemeden hemen içeri girdim.Tam merdivenlerden yukarı çıkıyordum ki Meriç beni durdurdu."papatyam önce gözlerini bağlamam lazım"dedi.Peki diye mırıldandım.Meriç gözlerimi bağlayıp elimi tuttu.Biraz zor olsa da merdivenlerden yukarı çıktık.Meriç beni durdurdu ve gözlerimi açtı.Karşımda kapısı kapalı bir odanın önündeydik.Meriç kapıyı açtığında gördüklerimle şok olmuştum.Ben birkaç hafta önce Meriç'e ayrı bir oda istediğmi sölemiştim.Çünkü eşyalarım sığmıyordu.Aynı zamanda eski evimden kedimi de almıştı."Bütün eşyaların yeni.Bir tek salıncağını sen çok seviyorsun diye değiştirmedik.Annen ve babandan habersiz salıncağı ve Caramel'i aldık."dedi.Caramel benim çok sevdiğim kedimdi."Ve sana başka büyük bir sürprizim var.Bunun için bütün kitaplarını toplaman lazım"dedi.Aldığımız kitapları ve eski ama hala okumayı bitiremediğim bütün kitaplarımı koliye koydum.Tam koliyi kaldırıcaktım ki kaldıramadım.Meriç'in elinde de bir tane koli vardı ve büyük ihtimalle o kolinin içindekiler de benimdi.Çünkü bizim Meriç ile okuduğumuz bütün kitaplar aynı.Emre amca yanıma gelip koliyi kaldırmama yardımcı oldu.Beraber üçüncü kata koliyi çıkardık.Meriç aşağıdan "durun"diye bağırdı.Yanımıza geldiğinde elindeki koliyi yere bıraktı ve bana döndü "sevgilim umarım burada yaptığımı beğenirsin"dedi ve kapıyı açtı.Bana kitap odası yapmıştı ve eski evimdeki kalan kitaplarımı da almıştır.Odanın bütün duvarlarında dolap vardı ve ortada da bir masa.Rafların üstünde led ışıklar vardı.Çok güzel görünüyordu.Arkamı dönüp Meriç'e sıkıca sarıldım."Hadi gel kitapları yerleştirelim"dedi.Tam iki saat boyunca aralıksız kitapları yerleştirdik.Hala da yerleştirmeye devam ediyoruz.Saat 21.00 olduğuna kitaplarla işimiz bitmişti.Kitaplar bitince masayı ve çizim eşyalarımı düzenlemeye başladık.Kendi odamı da düzenledikten sonra kendimizi yatağın üstüne attık.Ve evet bugünü yorgunlukla kapatıyoruz.Meriç'i kendi odasına gönderdikten sonra hemen pijamalarımı giydim ve yatağa girdim.Caramel'de yanıma yatmıştı.Güneş'e mesaj attım.İki saat boyunca da onunla konuştuktan telefonumu şarja taktım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

SEN VE BEN +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin