He Was My First Little Love

23

Forgiveness is always the answer to heal someone's heart. 

I can already say that I'm happy and contented now. I am now looking at my future, I saw his smile when he saw me waiting for him to come over. 

"Let's go?" pagtatanong niya sa akin, kumapit ako sa braso niya at sabay kaming naglakad papalapit sa kotse niya. 

Papunta na kami ngayon kay mommy. I want to introduce my man to her for the second time before we get marry. It's been a year since I came back to my mom's grave, marami akong ikukwento sa kaniya and most of that are my struggles, sa'yo ako magrarant mommy!

"How do I look, babe? Okay lang 'ba?" pagtatanong niya sa akin nang makababa kami sa kotse. Lalakarin na lang kasi namin yung papunta sa mismong puntod ni mommy. 

"You always look good, babe." ngumiti lang naman siya and we intertwined our hands together while walking. 

I take a deep breath while looking my mom's name on the gravestone. I wish she can hear all I'm gonna say. 

"Mommy, I'm here again... but now, I'm with someone. You still remember him, right? Mom, it's Zheil." nakangiti lang ako habang kinakausap ang puntod ni mommy habang nasa tabi ko lang si Zheil, nakikinig sa mga sinasabi ko. "Alam kong hinihintay mo siyang dalawin ka, sorry kung natagalan, ang dami po kasing nangyari pero ngayon naandito na siya, he wants to talk with you, mom." I told to myself last time na hinding-hindi ko na siya babalikan pero nandito siya sa tabi ko para kausapin ang mommy ko. Okay lang pala maging marupok basta alam mong kayang magbago at hinding-hindi kana sasaktan ng taong 'yon. #marupokngtaon

Hindi ko napansin na tumutulo na ang luha sa mata ko. I miss you so much mommy, I want your embrace, your love, and everything you always did for me. Zheil wipe my tears when he saw me crying silently. 

Living without you mom was so miserable and I felt so empty. Lahat ng pinagdaanan kong problema, nandyan ka. Kapag may kailangan akong advice, you are there for me. Ikaw yung takbuhan ko. Hindi ko pinagsisisihan na ikaw yung naging mommy ko, alam ko at pinaramdam mo sa akin kung gaano mo ako kamahal, kaya thank you mommy for everything. I hope your happy for me now, magkakaroon na ako ng makakasama sa hirap at ginhawa, hindi mo na kailangang mag-alala sa akin because finally... I find my new home. 

Pinauna na ako ni Zheil na pumunta rito sa may kotse dahil may sasabihin pa raw siya kay mommy at gusto niya na sila lang dalawa ang makakaalam. 

"Kumusta ang pakikipag-usap kay mommy? Sumagot ba sa'yo?" napatawa na lang habang napapailing sa sinabi ko. He kissed me on my forehead out of nowhere, sanay na naman ako dahil palagi niya namang ginagawa 'yon sa akin, that's one of his love language for me. 

"Too sweet, man." pang-aasar ko pa dahil ayoko masyado ng seryoso sa buhay. 

"I know your mom listened to me, I gathered all my courage to talk to her today and I'm really happy to say that, I made it, babe. Nalulungkot ako dahil sa huling araw na buhay siya, hindi ko man lang nasabi kung gaano ko gustong pakasalan ka pero masaya pa rin ako dahil nasabi ko na 'yon ngayon sa kaniya at alam kong may basbas na tayo mula sa mommy mo." I held his hand and I caressed it. This hand I want to hold forever and ever, I will rest my life with him. 

"I'm proud of you, my love." I gave him a soft kiss on his cheek. Kita ko ang pag ngiti niya dahil sa ginawa ko. 

"Babe you're ready?" he asked me while we're infront of their house. I feel nervous, ngayon ko na lang ulit kasi makikita sila tito and tita after a long years had passed. Ngayon namin sila kakausapin at para na rin ipaalam sa kanila na magpapakasal na kami, although they already know that we're engaged.