Hoofdstuk 2

189 19 6
                                    

Angie POV

Ik word langzaam wakker met twee stevige arme om me heen. Het voelt zo vertrouwd. Ik draai me om en realiseer ik me het pas dat het Hermans arme zijn. 'Herman!' Roep ik zowat geschrokken. Hij word langzaam wakker en ziet het dan. Hij laat los en ik sta op. Ik loop naar de badkamer en kleed me om. Als ik terug ben zie i dat Herman zich ook al heeft omgekleed. 'Angie, ik heb een vraag.' Zei hij en ging op het bed zitten. 'Welk?' Vroeg ik en ging naast hem zitten. 'Zie je die deur?' Begon hij. Ik knik. 'Dat is de kelder.' Zegt hij. 'Oke.' Zeg ik niet begrijpend. 'Wel, ik zat de denken. Als we daar nu een kamer laten maken voor jou' zegt hij dan. 'Dat hoeft je niet de doen.' Zeg ik. 'Slaap je dan liever bij mij?' Zegt hij. O je moest eens weten. 'Euh....nee' zeg ik. 'Maar dan moet ik altijd langs je kamer komen en als Priscilla hier komt slapen.' Zeg ik. 'Maar ze komt hier niet slapen en voor mij maakt het niks uit.' Zegt Herman. Ik kijk hem raar aan. Ik lag wel altijd bij hem. 'Zullen we vanmiddag beginnen met schilderen?' Vraagt hij. 'Ja is goed.' Zeg ik. 'Als je helpt dan zal ik de rest doen voor je kamer.' Zegt hij. 'Dat hoeft echt niet.' Zeg ik. Hij is echt lief voor me. 'Jawel.' Zegt hij en staat op. 'Zullen we maar naar de winkel gaan voor verf?' Ik knik. Ik sta ook op en we vertrekken.

~~terug thuis~~

We komen net terug thuis van de winkel. We lopen meteen door naar de kelder. Er zijn wel wat spinnenwebben maar die zijn zo weg. We leggen de vloer vol met kranten papier. 'Ik ga eerst een slecht t-shirt aandoen.' Zegt Herman. 'Slim. Maar dat heb ik niet echt.' Zeg ik. 'Ik heb nog wel iets.' Zegt hij. We lopen de trap op en komen in Hermans kamer. Hij gooit een t-shirt naar me. Ik kleed me snel om. 'Staat je goed.' Zegt hij. En we lachen. We lopen terug naar beneden en beginnen te verven. 'Best wel leuk he.' Zegt Herman. 'Ja. En weet je wat het nog leuker zal maken?' Zeg ik. Hij schud zijn hoofd. Ik loop naar boven en ga de radio halen. Als ik terug ben zet ik hem neer en zet hem op. 'Dit maakt het ook leuker.' Zegt Herman die naar me toe komt. Hij veegt zijn verfborstel aan mijn wang af. 'Herman!' Roep ik. Ik loop naar hem toe en veeg hem ook vol. Het loopt uit tot een verfgevecht. Na een tijdje zit Herman achter me aan en krijgt me te pakken. Hij pakt me langs achter en ik draai me om zodat ik in zijn ogen kijk. Ik glimlach. Hij doet één hand omhoog waar zijn verfborstel in zit en de andere hand blijft rond mij. 'Je weet wat je te wachten staat.' Zegt hij en komt me zijn verfborstel naar me toe. Ik doe mijn ogen dicht maar dan voel ik ineens iets heel anders. Ik voel geen verfborstel op mijn gezicht maar twee zachte lippen. Ik kus ze terug maar na een tijdje stop ik. 'Herman het kan niet je bent getrouwd!' Zeg ik. Ik stap wat naar achter. 'Maar...' Begint Herman. 'Nee. Ik kom niet tussen een gezin. Als het niet gaat anders dan zoek ik wel een appartement ofzo.' Zeg ik. 'Nee Angie, blijf hier.' Zegt hij. 'Ik geef je nog een kans. Maar verpest hem niet.' Zeg ik. 'Oke.' Zeg ik. Zonder nog iets te zeggen verven we verder. Ik kijk af en toe naar Herman en hij naar mij. Maar ik kijk ook even snel terug weg.

Kelder liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu