Kelder liefde

Hoofdstuk 3

Angie POV

'Hey Angie, ik ben zo blij dat je terug bent!' Zegt violetta die naast me komt zitten. 'Ik ook. Ik heb je gemist!' Zeg ik terug. 'Ik jou ook.' Ze geeft me een knuffel. 'Wat vind je er eigenlijk van dat lucinda nu je zus is?' Vraag ik. 'Zeg dat alstublieft niet, het is vreselijk. Maar soms denk ik dat er wel iets goed in haar zit maar ja.' Zegt violetta. 'En wat vind je van Priscilla? Het is inmiddels je 'moeder' nu.' Zeg ik. Ik moet het gewoon weten. 'Ze is wel tof enzo. Maar als iemand mama kan vervangen dan ben jij het alleen.' Zegt ze. Er komt een glimlach op mijn gezicht en ik knuffel haar. 'En jij, hoe gaat het met jou?' Vraagt ze. 'Goed.' Zeg ik. 'Wat vind je van papa en Priscilla ?' Vraagt ze dan. 'Waarom al die vragen?' Zeg ik met een lach. 'Gewoon.' Zegt ze. 'Dus wat vind je?' Zegt ze daarna. 'Wat moet ik ervan vinden. Je vader is verder gegaan met zijn leven en dat moet ik ook doen. Al zal ik altijd van hem houden.' Zeg ik. 'Ik vind het wel jammer voor jullie.' Zegt violetta. 'Het is verleden.' Zeg ik. 'Zullen we een liedje zingen?' Voeg ik eraan toe om me gedachten te verzetten. 'Ja lijkt me leuk.' We lopen naar de piano en violetta begint te spelen (zie media). Na het liedje geef ik haar een kus op haar voorhoofd. 'Ik ga naar de studio, tot straks.' Zegt ze en staat op. 'Veel plezier.' Zeg ik. En ze vertrekt.

~~avond~~

Ik denk steeds aan de kus van gisteren. Waarom blijft het zo vertrouwd? Waarom kan ik niet van iemand anders houden. We zitten aan tafel te eten. Ik voel de ogen van Herman steeds op mij gericht. Ik voel me best ongemakkelijk en naar me kamer kan ik niet want dat is dezelfde als die van Herman, want de kelder is nog niet klaar. Als we klaar zijn gaat iedereen zijn eigen weg.

Iedereen gaat slapen en ik ben van plan dat ook te doen. 'Ik ga ook slapen.' Zeg ik tegen Herman. 'Morgen moet je niet meer bij me slapen.' Zegt hij en glimlacht. Langs de ene kant vind ik dat goed maar de andere kant ook niet. Als ik bij hem ben voel ik me zo veilig. 'Oke.' Zeg ik en loop naar boven. Ik kleed me om en ga in bed liggen. Na enkel minuten hoor ik de deur open gaan. Ik hoor wat gerommel en dan voel ik dat er iemand naast komt liggen. Het is Herman dus. 'Slaap je al?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd maar dan realiseer ik me dat hij het niet kan zien omdat het donker is dus zeg ik snel 'nee.' Herman gaat goed liggen en ik probeer me ook goed te leggen maar het lukt me niet. Ik kruip wat dichter naar Herman en hij slaat zijn arme om me heen. Ik ga nog dichter liggen en ga wat op zijn borstkas liggen. Hij doet zijn voeten tussen mijn benen. 'Je hebt nog steeds kouden voeten.' Zeg ik. En we lachen. Na enkele minuten val ik in slaap.

Leuk? :/