Kelder liefde

Hoofdstuk 9

Violetta POV

Ik wil mijn kamer uitlopen, wanneer ik Angie en papa hoor praten. Ik zet de deur op een kiertje en begluur hun. Ze geven elkaar een kus?! Wow wacht! Jeeeeej! Is papa dan niet meer met pricsilla? Na een tijdje gaan ze naar beneden dus loop ik naar de kamer van lucinda. 'Hey.' Zeg ik blij. 'Hoi.' Zegt ze terug. 'Is Priscilla nog met papa?' Vraag ik. 'Ik weet niet waarom?' Vraagt lucinda. 'Ik zag net papa en Angie kussen.' Zeg ik. 'Wat??!!' Zegt pricsilla die binnen komt. Shit wat moet ik nu zeggen. 'Zei ik kussen? Dat bedoelde ik niet....nee helemaal niet. Ik bedoelde euh...euh.' 'Knuffelen' voegt lucinda toe. 'Nee me maar niet in de maling! Ik weet wat jullie van plan zijn, maar wat zal mooi niet lukken. Ik ben inmiddels getrouwd met je vader, violetta. En niet dat kreng van een Angie!' Zegt pricsilla met een gemeen lach. Eerlijk?! Ik word bang van haar. Waarom doet ze ineens zo. Ze loopt de kamer uit en ik kijk naar lucinda. 'Dat is de ware pricsilla.' Zegt ze. Mijn mond valt open. Men vader weet niet eens met wie hij is getrouwd.

Angie POV

We lopen door het park. Hand in hand. Het is zo gezellig, net als vroeger. Al voel ik me best schuldig. Haal ik Herman en pricsilla nu niet uit elkaar? Ik wil niet tussen een relatie komen. Al zijn Herman en ik nu terug samen en hou ik van hem. Toch blijf ik me schuldig voelen. 'Hey, wat is er?' Vraagt Herman die ineens stil staat. 'Niks.' Zeg ik en wil verder lopen, maar Herman houdt me tegen. 'Angie, ik zie dat er iets is.' Zegt hij. Ik kijk naar de grond. 'Wat is er ?' Vraagt hij en wrijft over mijn wang met zijn hand. 'Ik voel me best schuldig!' Zeg ik. 'Waarom?' Vraagt hij en heft mijn hoofd op. 'Ik wil niet tussen een relatie komen.' Zeg ik. 'Maar je komt er niet tussen, echt niet! Ik hou alleen van jou en ik moet pricsilla zo snel mogelijk dumpen, maar ik zoek gewoon het juiste moment.' Zegt hij. 'Dat weet ik, maar het gevoel gaat gewoon niet weg.' Zeg ik. 'Het komt goed.' Zegt Herman en geeft me een kus. Ik glimlach na de kus naar hem en we wandelen verder.

We komen terug thuis van de wandeling. Pricsilla ziet er niet echt gelukkig uit! Zal ze iets door hebben!? Nee he ik wist het. 'Angie!' Roept violetta en loopt naar me toe. 'hey.' Zeg ik en geef haar een knuffel. 'Waar was je?' Vraagt ze. 'Gewoon een luchtje gaan scheppen.' Zeg ik. 'Oke.' Zegt ze en trekt me naar boven. We praten wat en lucinda komt er ook bij. Na een tijdje gaan ze naar beneden en ga ik naar mijn kamer. Ik hang wat foto's aan de muur. Van: violetta, Herman, Maria en mij. Als ik klaar ben ga ik ook naar beneden. Wanneer ik de trap af wil lopen, houdt pricsilla me tegen. 'Jou heb ik nodig, angie' zegt ze. Ik draai me om. 'Wat is er?' Vraag ik. 'Denk je nu echt dat je Herman van me kan afpakken?!' Zegt Priscilla ineens gemeen. 'Hoezo?' Vraag ik. 'Je weet wel wat ik bedoel, maar geloof me het likt je niet.' Zegt ze. Ik kan me niet echt meer inhouden. 'En waarom zijn we dan samen?' Zeg ik. 'Wat?!' Roept ze zowat. Ik wil me omdraaien maar voordat ik verder kan lopen, krijg ik een duw. Ik val helemaal naar beneden en beland op mijn rug. Ik hoor mijn naam. En krijg geen adem meer en dan word alles zwart!