Kelder liefde

Hoofdstuk 12

Ik ben onderweg naar Angie. Vandaag mag ze misschien naar huis, dat zal geweldig zijn! Als ik het ziekenhuis inloop ga ik meteen naar haar kamer. Ze ligt schattig te slapen. Ik ga bij haar zitten en na een tijdje komt er een dokter. 'Als ze wakker is, moet je me roepen. Dan kunnen we zien of ze al naar huis mag.' Zegt hij. 'Oke zal ik doen.' Antwoord ik. De dokter loopt de kamer terug uit. Ik aai zachtjes met mijn hand over angie's gezicht. Ik mis haar echt. Ik wil haar terug in mijn arme sluiten, haar zachte lippen voelen op die van mij. Zonder dat ik het weet ga ik met mijn gezicht naar Angie. Mijn lippen raken bijna die van haar totdat ze wakker word. 'Wat doe je?' Vraagt ze en duwt me weg. 'Weet je het niet meer?' Vraag ik. 'Wat moet ik weten?' Antwoord ze. 'Dat we samen zijn.' Zeg ik. 'Dat zal ik Maria nooit aandoen! Al is ze er misschien niet meer, ik zal haar dit nooit aandoen! Jij was haar man. Dus ik ben je schoonzus, ik ga echt niet met mijn schoonbroer ik ben niet gek ofzo!' Zegt Angie. Die worden doen me echt pijn. Ik druk op het knopje voor de dokter en even later is hij er. 'Voel je je goed?' Vraagt hij aan Angie. Ze knikt. 'Kom je even mee, meneer?' Vraagt de dokter en ik sta op. 'Je weet wat je moet doen als ze snel moet ademen he?' Vraagt hij. Ik knik. 'En als ze niet rustig word meteen naar hier komen.' Zegt de dokter. 'Oke.' Antwoord ik. We gaan terug naar Angie. 'Je mag naar huis.' Zegt de dokter. 'Maar ik heb geen huis?!' Antwoord ze. 'Jawel, je woonde vroeger al bij meneer Castillo en nu ook.' Antwoord de dokter. 'Maar....' Angie wou nog iets zeggen maar de dokter liep de kamer am terug uit. 'Moet ik je helpen?'vraag ik aan Angie. 'Nee ik kan het wel alleen.' Zegt ze. Ze staat op en pakt haar koffer in. Na enkele minuten is ze klaar en word ze ontslagen uit het ziekenhuis.

Angie POV

Ik mag eindelijk terug naar huis. Alleen ik voel me niet echt op me gemak, bij Herman. Hij zegt dat we samen zijn, maar geef toe dat zal ik toch nooit doen? Dat kan ik mijn zus niet aandoen. We stappen de auto uit en Herman doet de deur open van het huis. Ik loop naar binnen. 'Angie!' Roepen violetta en lucinda en komen naar me toe rennen. Ze geven me een knuffel. 'Hey lucinda, je bent ook hier.' Zeg ik. Lucinda kijkt verbaasd. Er komt een vrouw de trap af. Het is pricsilla. 'Hey Angie je bent terug.' Zegt ze. 'Ja.' Antwoord ik. Ik weet niet maar ik ben op de een of ander bang van haar. 'Wat doe je hier?' Vraag ik. Ze moet lachen. 'Ik ben toch de vrouw van Herman.' Zegt ze. Ik kijk naar Herman. Waarom zei hij dat hij met mij is, terwijl zijn vrouw hier is. 'A leuk.' Antwoord ik en ga op de bank zitten. 'Morgen is het je verjaardag Angie!' Zegt violetta die naast me komt zitten. 'Ja.' Zeg ik terug. 'Ik ben best moe, waar mag ik slapen?' Vraag ik. 'In je oude kamer.' Zegt Herman. Hij loopt met me mee. Eerst trappen op en dan weer omlaag. Best vermoeiend als je longen niet oke zijn. 'Gaat het ?' Vraagt Herman als we een kamer in komen. Ik knik en kijk de kamer rond. Deze kamer komt me zo bekent voor. Dan blijft mijn oog op de muur met foto's hangen. Er hangt een foto van Herman en mij kussend. Wat?! Ik kijk naar Herman. Was het dan toch geen leugen? Maar hij heeft een vriendin. 'Blijf je daar staan?' Vraag ik na een tijdje aan herman. 'O euh nee.' Zegt hij. En loopt mijn kamer uit. Ik kleed me om en kruip in bed. Daar val ik langzaam in slaap.