Kelder liefde

Hoofdstuk 10

En dan word alles zwart....

Herman POV

Ik zit met violetta en lucinda op de bank wat te drinken en te praten, als we vanboven gepraat horen, na een tijdje is het niet echt gepraat meer maar geroep, volgens mij zijn het Angie en pricsilla, ik kan niet horen overwat ze het hebben. Ik wil net opstaan om te gaan kijken als Angie van de trap valt. Ze komt met haar rug op de grond. Ik roer der naam, maar ze reageert niet. Dan sluit ze haar ogen. 'Bel een ambulance!' Roep ik. Violetta loopt naar de keuken om te bellen. Ik loop naar Angie toe. 'Plies word wakker!' Zeg ik maar het helpt niet echt. 'Ze komen zo snel mogelijk !' Zegt violetta die de trap afkomt. Na een tijdje gaat de bel. Olga doet open en daar zijn ze. Ze nemen Angie mee. Ik mag gelukkig mee.

In het ziekenhuis nemen ze Angie direct mee en moet ik in de wachtkamer blijven. Zal pricsilla hier achter zitten? Nee zo iets zal ze toch niet doen. 'Papa!' Hoor ik en draai me om. Violetta komt er aangelopen met roberto en Olga. 'Waar is ze?' Vraagt Olga bezorgt. 'Ze zen der aan het onderzoeken denk.' Zeg ik. Violetta geeft me een knuffel. Na een klein uurtje komt er een dokter. 'Bent u meneer Castillo?' Vraagt de dokter aan mij. Ik knik. 'Wel mevrouw, had een klaplong maar we waren er gelukkig snel genoeg bij dus hebben we het kunnen redden, ze heeft een lichte hersenenschudding en ze kan soms het moeilijk krijgen met ademen. Dat is niet zo erg tenzij dat het blijft duren.' Zegt hij. 'Mag ik naar der toe?' Vraag ik. Hij knikt. 'Wees wel rustig.' Zegt de dokter. We lopen met zen vieren naar angie's kamer. Ik kan het niet geloven, ze was bijna dood. We lopen der kamer in. Ze ligt op een bed met allemaal slangetjes aan haar en machines. We gaan rustig naast haar zitten en ze glimlacht zachtjes. 'Kwam Maria niet mee?' Vraagt ze opeens. Ik schrik en ik zie dat violetta dat ook doet. Weet ze het dan niet meer?! 'Ze is er niet meer.' Zegt violetta voorzichtig. 'Hoezo ze is er niet meer?' Vraagt Angie verbaasd. 'Weet je het niet meer, Angie? Maria is dood.' Zeg ik zacht. 'Wat?! Nee dat kan niet! Dat mag niet.' Roept ze wat en slaagt in paniek. 'Angie rustig!' Zeg ik en sta op van mijn stoel, ze kalmeert maar niet. Dan beginnen er machines te piepen, ik kijk op het scherm maar kan er niet echt aan uit. Ik druk op het knopje voor de dokter te roepen en ze zijn er vrij snel. 'O nee!' Hoor ik een dokter zeggen die naar het bed van Angie loopt. Een andere dokter doet ons naar buiten. Wat is er toch aan het gebeuren ? Ik kan Angie niet kwijt geraken net als Maria.

Zo nog een hoofdstukje speciaal voor BidiBidiBomBom8
Is het nog wel leuk?