Hoofdstuk 7

162 17 3
                                    

Violetta POV

~~volgende dag~~

Gisteren was het echt leuk aan het strand. Lucinda had ook plezier je zag het gewoon. 'Hey mag ik binnen komen?' Vraagt lucinda die voor men slaapkamer deur staat. 'Ja tuurlijk.' Zeg ik. Ze loopt men kamer in en gaat op men bed zitten. 'Angie en Herman zijn wel schattig, zijn ze ooit een koppel geweest?' Vraagt ze. 'Ja maar papa deed Angie steeds pijn en toen is ze naar Frankrijk gegaan. En nu is ze terug maar is papa met pricsilla.' Zeg ik. 'Maar volgens mij houden je vader en Angie nog wel van elkaar.' Zegt lucinda. 'Ja maar je moeder zit er tussen en dan zal Angie nooit toegeven aan haar liefde.' Zeg ik terug. 'We kunnen misschien wel iets verzinnen.' Zegt lucinda. 'Welk moeten jullie iets verzinnen?' Vraagt Angie die binnen komt. Lucinda en ik kijken naar elkaar 'oh euh gewoon, iets onder zussen.' Zeg ik snel. 'A oke, ik kom er toch achter.' Zegt ze. 'Weet cje waar ik zin in heb?' Zeg ik om van onderwerp te veranderen. 'nee.' Zegt Angie. 'Zingen.' Antwoord ik en sta op. 'Leuk. Doe je ook mee lucinda?' Vraagt Angie en lucinda knikt. We lopen met zen drieën naar de piano. Ik speel piano en lucinda en Angie staan erbij. Ik begin.....en mi mundo.....te spelen en bij het refrein zingen we te samen.
Na het liedje staat papa achter ons met een grote grijns.

Angie POV

Gisteren bij het strand was het gewoon top. 'Hey Angie.' Zegt Herman die de keuken in komt. 'Hoi.' Antwoord ik. 'Ik ben blij dat je zo goed overeen komt met de meiden.' Zegt hij. Ik glimlach. Hij komt naast me staan en we kijken in elkaars ogen. Elke dag word het moeilijker en moeilijker om mijn gevoelens tegen te houden. Onze hoofden komen steeds dichter en dichter... Tot dat pricsilla binnenkomt. 'Hey liefje hier ben je.' Zegt ze. Urgh ik moet haar echt niet. Ik loop de keuken uit naar mijn kamer na een uurtje roept Olga voor het eten.

Na het eten ga ik op de zetel zitten violetta en lucinda komen erbij zitten. Na een tijdje komt Herman er ook bij zitten naast me. Pricsilla is gelukkig even weg. 'Ik ga slapen, ik ben moe.' Zegt violetta en geeuwt. 'Ik ga ook slapen.' Zegt lucinda. Ze staan op en geven ons een knuffel we wensen hun nog een Goede nacht en dan gaan ze naar boven. 'Waar waren wij gebleven?' Zeg Herman opeens. 'Wat bedoel je?' Vraag ik. 'In de keuken.' Antwoord hij. 'Herman, hoe vaak moet ik het nog gaan zeggen.' Zeg ik. 'Maar ik hou van je.' Zegt hij. Ik kijk hem aan. 'Ik ook van jou, maar pricsilla.' Zeg ik en kijk naar de grond. Herman heft mijn hoofd op en hij komt dichter even later voel ik zijn lippen op de mijne. Ik kus hem teder terug, wat heb ik dar gemist. Na drie minuten laten we los. 'We verzinnen wel iets voor pricsilla.' Zegt hij, ik glimlach. 'Ik ga ook slapen.' Zeg ik. 'Oke.' Antwoord Herman. Ik sta op en herman doet dat ook. 'Wat ga je doen?' Vraag ik 'ook slapen.' Zegt hij. Ik lach. We lopen samen naar boven. 'Wil je niet bij me komen liggen?' Vraagt Herman als we in zijn kamer zijn. 'En als we betrapt worden?' Zeg ik 'dat zal nie gebeuren.' Zegt hij. Ik twijfel maar ik zeg toch ja. 'Herman?' Begin ik als we in elkaars arme liggen op het bed. 'Ja.' Antwoord hij. 'Hou je echt niet van pricsilla?' Vraag ik. 'Nee.' Antwoord hij. Ik glimlach. Ik kijk op en kus Herman, hij gaat langzaam onder mijn pyjama truitje en hij komt op me liggen. Maar voordat hij verder kan gaan hou ik hem tegen. 'Wat is er?' Vraagt hij. 'Ik wil gewoon zeker zijn, zijn we terug samen?' Vraag ik 'als het aan mij ligt wel.' Zegt Herman. Ik glimlach en trek hem dichter naar me toe en begin hem te kussen. Hij doet mijn t-shirt uit. Hij begint langzaam mijn nek te kussen en ik kreun zachtjes.
(Je kan je al wel voorstellen hoe het verder gaat)

Kelder liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu