Pasilyo

Sunny Side Up and Pizza

A/N: Sa totoo lang I really don't know how this story goes. Please, have patience with me 🤧🐰

10pm

"Your parents are amazing." Ngiting sabi ni Becky habang umuupo sa sopa sa tabi ni Freen, na umiinom ng isang baso ng champagne.

"Oo, they are. Ang swerte ko sa kanila, nagustuhan ka talaga nila." Tumatangong sabi ni Freen. "Nagustuhan nila ang chocolate cake mo." Nakangiting sabi niya din.

"Gusto ko rin sila." Di mapigilang mapangiti ni Freen. "Nakakatawa ang Papi mo, at napakabuti niya kay Mon."

Uminom muli si Freen ng kanyang champagne nang matagal. "Mahilig siya sa mga bata." Mahinang dagdag niya bago tinapos ang laman ng kanyang baso. "Nakaayos na ba si Mon sa higaan?"

Tumango si Becky. "Oo, sorry hindi kita natulungan sa paglinis ng kusina."

Umiling si Freen. "Huwag kang mag-alala, mas mahalaga si Mon kaysa sa ilang maruruming pinggan." Inilapag niya ang isang baso sa harap ni Becky. "Drinks?" Nang tumango si Becky, umupo si Freen at binuhusan niya ang isang baso ng champagne bago muling pinunan ang kanyang sariling baso.

"Pwede bang magtanong?" tanong ni Becky.

Tumango si Freen. "Oo naman." Humarap siya kay Becky.

"Bakit ako?"

"Anong ibig mong sabihin?" tanong ni Freen.

"You meet tons of people sa shelter dine, may ilang taong nandoon na may mas malala pang mga pasa kaysa sa naranasan ko ilang araw na nakalipas...bakit ako ang pinili mong tulungan?" Tanong ni Becky, bago uminom sa kanyang champagne.

"Hindi ko alam, sa totoo lang." Freen shrugged. "You're special Becky, something about you jumped out at me, I can't explain it, but I know you were meant to come in the shelter dine that day, nakatadhana tayong mag kita sa araw na iyon, at naniniwala akong nakatadhana din na tutulungan kita."

"So naniniwala ka sa tadhana?" tanong ni Becky.

Tumango si Freen. "Oo, may dahilan kung bakit nangyayari ang mga bagay-bagay." Kinuha niya ang kanyang baso ng champagne at mabilis itong ibinalik. "I'm going to head to bed, may gusto ka pa bang gawin o gusto mo pa bang dito ka muna?"

"I'll clean this up." Sabi ni Becky sa kanya. "I think magre-relax muna ako dito ng kaunti, okay lang ba?"

"Of course." Sagot ni Freen habang tumatayo. "Again...kung may kailangan ka, kumatok ka lang sa aking kwarto." Freen smiled. "Magandang gabi sa'yo Becky."

Pinanood siya ni Becky na dinampot ang kanyang baso at ang bote ng champagne bago tumungo sa kanyang kwarto. Itinaas niya ang kanyang baso at uminom muli bago tumayo at tumayo sa may malaking bintana at tinitignan ang view, nagsisimula na namang bumagsak ang ulan, na napakaganda ng tanawin. Si Becky ay naka-sweatshirt at yoga pants. Ang kanyang pag-iisip ay naanod sa kanyang teenage years, mga alaala na kasama ang kanyang mga magulang, at ang kanyang mga kapatid na lalaki. Nakita niya ang ipod ni Freen na nakaupo sa dock at binuksan ito, nag-scroll sa debut album ni Freen, kumuha siya ng cushion at umupo sa sahig kasama ang kanyang baso ng champagne at pinakinggan ang boses na pumupuno sa hangin sa pamamagitan ng speaker.

----------------------------------------------------

10am

Pumasok si Freen sa kusina na may balak na agad gumawa ng isang pot ng kape, umaasang mawala ang matinding hangover na natamo niya noong umagang iyon matapos uminom ng halos isang bote ng champagne pagkatapos ng hapunan. Nakasandal siya sa counter, nakatitig sa pot na nagpapasalamat na malapit na kaagad matapos ang pag brew ng kape, at may hawak na siyang isang bote ng tubig sa kanyang kamay nang tahimik na naglakad si Becky sa kusina na may dalang isang bote ng aspirin; inilagay niya ito sa counter sa tabi niya. May dala-dalang isang basang tuwalya.