MUTLU SON

130 6 0
                                    

Ela ağlamaya başlayınca yatağımdan kalktım. Atlas yanımda değildi. Pek umursamadan Ela'nın odasına gittim. Kapıyı açtım ve karşımda Atlas'ı gördüm.  Ela'yı kucağına almış tekrardan uyutmaya çalışıyordu. Kapıya yaslanıp biraz onları izledim. Babalık ona çok yakışmıştı.
Atlas hâlâ beni fark etmemişti. En sonunda kafasını kaldırıp bana baktı. Ona en tatlı şekilde gülümsedim. O da bana gülümsedi. Yorgunluğu gözlerinden okunuyordu ama yorgunluğun yanında mutluluktan parlayan gözleri de kendini belli ediyordu.
Yanına gidip kafamı omzuna yasladım. "Seni çok seviyorum" diye fısıldadım. Alnımı öptü ve tekrardan Ela'ya döndü. Derin bir nefes vererek "sanırım uyudu" dedi.
Ela'yı beşiğine koyup yanıma geldi ve beraber odadan çıktık.

Sabah olmuştu. Atlas her sabah yaptığı gibi kahvaltıyı hazırlamıştı. Ben Ela'yı mama sandalyesine oturturken Atlas, kahvaltılıkları masaya taşıyordu. Atlas masaya oturdu ve yemeğimizi yemeye başladık. "Alev" dedi Atlas bir anda. Merakla ona baktım. "Taşınalım"

Tek kaşımı kaldırıp ona baktım. "Ege'de; kendimize güzel bir ev bulalım, deniz kenarı. Denize karşı kahvaltımızı edelim. Öğlen yüzelim. Ben size balıklar tutayım. Sen akşam bize onları pişir. Güzel olmaz mı?" Bu hayalden çok etkilenmiştim. Gözlerim dolu bir şekilde onun anlatmayı bitirmesini bekledim. "Çok güzel olur" dedim, Atlas anlatmayı bitirince. "Ne zaman taşınıyoruz?"

9 Ay Sonra

"Bu da son koli" dedim Atlas'a koliyi uzatırken. İhtiyacımız olan eşyaları arabamızın bagajına attıktan sonra evin anahtarını kapıcıya verdim.

Ela'yı koltuğuna oturttum ve ben de kendi koltuğuma geçtim. Artık sadece Atlas'ın gelmesini bekliyorduk. En sonunda Atlas da gelince uzun yolculuğumuza başladık. Elimi radyoya götürdüm ve çıkan ilk şarkıda durdum. Atlasla birbirimize baktık. Çıkan şarkı "Benimle Kayboldun"du.

Uzun yolculuğumuz koskoca 8 saatin sonunda bitmişti. Artık yeni evimizin kapısında duruyorduk. Kucağımda Ela, yanımda Atlas vardı. Atlas anahtarı kapı deliğine soktu ve kapıyı açtı. Beraber eve girip etrafa baktık. İkimiz de büyülenmiştik. İşte bu, tüm hayallerimizin gerçekleştiği andı...

5 Yıl Sonra

Atlas tuttuğu balıklarla eve geliyordu. Bugün yanına Ela'yı da almıştı. Baba-kız güle oynaya eve geldiler. Ben ise onları beklerken masayı hazırlamıştım. Ela koşarak bana sarıldı. Onu kollarım arasına alırken Atlas ikimizin de anlına birer öpücük kondurdu. Atlas'ın elinden balıkları alıp içeri götürdüm.

"Balıklar hazıır" diyerek bahçemizdeki masaya geçtim. Ela ellerini birbirine çarparak alkış tuttu. Balıkları herkese dağıttım ve güle oynaya yemeğimizi yemeye başladık...

SON

Benimle KayboldunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin