အခန်း (၂)

1.7K 150 0
                                    

ထိုညက ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီးက ရုပ်ရှင်ရှိုးပွဲတစ်ခုကို တက်ရောက်ရသည်။

သုံးနှစ်အကြာ ပထမဆုံးလူအများရှေ့ပြန်လည်ထွက်ပြရတာကြောင့် သံသယမရှိစွာဘဲ ဒီလျှောက်လမ်းပေါ်မှာ အာရုံအစိုက်ခံရဆုံးဖြစ်နေတော့သည်။ 

လက်ရာမြောက်လှသည့် အနက်ရောင်ဝတ်စုံပြည့်ကို ဝတ်ထားတာကြောင့် သူ၏သွင်ပြင်ကို ပို၍ထင်ပေါ်စေသည်။ လျှောက်လမ်းကို လျှောက်သွားချိန်မှာ ကင်မရာ ကြီးကြီးသေးသေး အကုန်လုံးက သူ့ကိုသာ အရုံစိုက်နေကြတော့သည်။ 

ထိုပွဲက ကိုးနာရီမတိုင်ခင်အထိဖြစ်သည်။ ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီး ကားထဲဝင်ဝင်ချင်းမှာပဲ သူ့လက်ထောက်လေးရဲ့မျက်နှာပျက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

"ဘာဖြစ်လို့လဲ" သူမေးလိုက်သည်။

သူ့လက်ထောက်လေးက ဖုန်းကို ဂရုစိုက်စွာဖြင့် သူ့ကို လှမ်းပေးလိုက်သည်။ "အကိုရုန် ဖတ်ပြီးစိတ်မဆိုးသွားနဲ့နော်"


......................

ထိုညက ႐ုပ္ရွင္ဧကရာဇ္ႀကီးက ႐ုပ္ရွင္ရႈိးပြဲတစ္ခုကို တက္ေရာက္ရသည္။


သုံးႏွစ္အၾကာ ပထမဆုံးလူအမ်ားေရွ႕ျပန္လည္ထြက္ျပရတာေၾကာင့္ သံသယမရွိစြာဘဲ ဒီေလွ်ာက္လမ္းေပၚမွာ အာ႐ုံအစိုက္ခံရဆုံးျဖစ္ေနေတာ့သည္။


လက္ရာေျမာက္လွသည့္ အနက္ေရာင္ဝတ္စုံျပည့္ကို ဝတ္ထားတာေၾကာင့္ သူ၏သြင္ျပင္ကို ပို၍ထင္ေပၚေစသည္။ ေလွ်ာက္လမ္းကို ေလွ်ာက္သြားခ်ိန္မွာ ကင္မရာ ႀကီးႀကီးေသးေသး အကုန္လုံးက သူ႔ကိုသာ အ႐ုံစိုက္ေနၾကေတာ့သည္။


ထိုပြဲက ကိုးနာရီမတိုင္ခင္အထိျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ရွင္ဧကရာဇ္ႀကီး ကားထဲဝင္ဝင္ခ်င္းမွာပဲ သူ႔လက္ေထာက္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာပ်က္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။


"ဘာျဖစ္လို႔လဲ" သူေမးလိုက္သည္။


သူ႔လက္ေထာက္ေလးက ဖုန္းကို ဂ႐ုစိုက္စြာျဖင့္ သူ႔ကို လွမ္းေပးလိုက္သည္။ "အကို႐ုန္ ဖတ္ၿပီးစိတ္မဆိုးသြားနဲ႔ေနာ္"

ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီး ဦးနှောက်ပျက်သွားပြီ || ဘာသာပြန်Where stories live. Discover now