ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီး ဦးနှောက်ပျက်သွားပြီ || ဘာသာပြန်

အခန်း (၂၂)

စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်က ဟင်းသုံးပွဲနဲ့ ဟင်းချိုတစ်ခွက်ကို ချက်ထားတယ်။ စားဖိုမှူးလက်ရာလောက် မကောင်းပေမဲ့လည်း အတော်လေးကောင်းပြီး ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီးရဲ့အကြိုက်နဲ့ ကိုက်ညီပေသည်။ 

သက်သေပြတဲ့အနေနဲ့ တစ်ပန်ကန်လုံးကို စားလိုက်ပြီးနောက် ပြောင်နေသည့်ပန်းကန်လုံးကို ဂုဏ်ယူစွာဖြင့် စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်ကို ပြလိုက်သည်။

အဲ့ဒါက အတော်လေးကလေးဆန်တဲ့အမူအရာဖြစ်တာကြောင့် စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်ကို ကြောင်အသွားစေတော့သည်။ 

ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီးလည်း သတိထားမိသွားပြီး ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ပြုံးပြလိုက်သည်။ "ဒါက ငါနဲ့ရင်းနှီးတဲ့သူတွေနဲ့ဆိုရင် အဲ့လိုမျိုးဖြစ်တတ်တယ်။ ငါ့ကို မရယ်နဲ့နော်"

စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်က ချက်ချင်းခေါင်းခါလိုက်ပြီး "ဘာလို့ရယ်ရမှာလဲ"

 ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီးလည်း မနေသာစွာဘဲ အရင်ကောင်လေးတုန်းကလည်း ဒီလိုပဲ ကလေးဆန်တဲ့လူဖြစ်ခဲ့သလားဆိုတာကို တွေးမိတော့သည်။ 

..................

စိတ္ေရာဂါကုဆရာဝန္က ဟင္းသုံးပြဲနဲ႔ ဟင္းခ်ိဳတစ္ခြက္ကို ခ်က္ထားတယ္။ စားဖိုမႉးလက္ရာေလာက္ မေကာင္းေပမဲ့လည္း အေတာ္ေလးေကာင္းၿပီး ႐ုပ္ရွင္ဧကရာဇ္ႀကီးရဲ႕အႀကိဳက္နဲ႔ ကိုက္ညီေပသည္။ 

သက္ေသျပတဲ့အေနနဲ႔ တစ္ပန္ကန္လုံးကို စားလိုက္ၿပီးေနာက္ ေျပာင္ေနသည့္ပန္းကန္လုံးကို ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ စိတ္ေရာဂါကုဆရာဝန္ကို ျပလိုက္သည္။

အဲ့ဒါက အေတာ္ေလးကေလးဆန္တဲ့အမူအရာျဖစ္တာေၾကာင့္ စိတ္ေရာဂါကုဆရာဝန္ကို ေၾကာင္အသြားေစေတာ့သည္။ 

႐ုပ္ရွင္ဧကရာဇ္ႀကီးလည္း သတိထားမိသြားၿပီး ရွက္႐ြံ႕စြာျဖင့္ ၿပဳံးျပလိုက္သည္။ "ဒါက ငါနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြနဲ႔ဆိုရင္ အဲ့လိုမ်ိဳးျဖစ္တတ္တယ္။ ငါ့ကို မရယ္နဲ႔ေနာ္"

စိတ္ေရာဂါကုဆရာဝန္က ခ်က္ခ်င္းေခါင္းခါလိုက္ၿပီး "ဘာလို႔ရယ္ရမွာလဲ"

 ႐ုပ္ရွင္ဧကရာဇ္ႀကီးလည္း မေနသာစြာဘဲ အရင္ေကာင္ေလးတုန္းကလည္း ဒီလိုပဲ ကေလးဆန္တဲ့လူျဖစ္ခဲ့သလားဆိုတာကို ေတြးမိေတာ့သည္။