ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီး ဦးနှောက်ပျက်သွားပြီ || ဘာသာပြန်

အခန်း (၁၀)

သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်အိမ်ကို အတူတူပြန်လာကြသည်။ စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်က ရင်းနှီးနေသည့်အနေအထားဖြင့် မီးဖိုချောင်ထဲကို ဝင်သွားပြီး ကြောင်အိမ်ကိုဖွင့်လိုက်ပြီး ပန်းကန်၊ တူတို့ကို ထုတ်လိုက်သည်။

ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီးကို အံ့ဩစွာဖြင့် သူ့ကိုလိုက်ကြည့်နေသည်။

စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်က ပြုံး၍ အလျင်အမြန်ရှင်းပြလိုက်သည်။ "မင်းကို ကုသပေးပြီးတဲ့အချိန်တိုင်း ငါကိုချက်ကျွေးနေကျလေ"

ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီးက ခေါင်းညိတ်ကာ မေးလိုက်သည်။ "ငါပျောက်သွားတဲ့မှတ်ဉာဏ်တွေ ပြန်ရပါဦးမလား"

စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်က တွေးဆနေတုန်း တူထိပ်လေးကို ကိုက်ရင်း ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ "မထင်ဘူး။ ပြန်မရတာအကောင်းဆုံးဖြစ်လိမ့်မယ်။ မဟုတ်ရင် အရင်တုန်းက ကြိုးစားခဲ့ရတာတွေ အလဟဿဖြစ်ကုန်လိမ့်မယ်"

စိတ်ပျက်သွားမှုကို ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကြီး မထိန်းလိုက်နိုင်ပါပေ။

စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်က သူ့ကိုနှစ်သိမ့်လိုက်သည်။ "ပြန်ရလာတဲ့အချိန်ကျရင် ဆုံးရှုံးမှုတွေ ရှိလာလိမ့်မယ်။ မင်းရောဂါလုံးဝပျောက်သွားတာ အတော်လေးကံကောင်းလို့လေ။ မှတ်ဉာဏ်နည်းနည်းလေး ပျောက်သွားတာ ဘာဖြစ်သွားမှာမို့လို့လဲ"

................................. 

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ႐ုပ္ရွင္ဧကရာဇ္အိမ္ကို အတူတူျပန္လာၾကသည္။ စိတ္ေရာဂါကုဆရာဝန္က ရင္းႏွီးေနသည့္အေနအထားျဖင့္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကို ဝင္သြားၿပီး ေၾကာင္အိမ္ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး ပန္းကန္၊ တူတို႔ကို ထုတ္လိုက္သည္။

႐ုပ္ရွင္ဧကရာဇ္ႀကီးကို အံ့ဩစြာျဖင့္ သူ႔ကိုလိုက္ၾကည့္ေနသည္။

စိတ္ေရာဂါကုဆရာဝန္က ၿပဳံး၍ အလ်င္အျမန္ရွင္းျပလိုက္သည္။ "မင္းကို ကုသေပးၿပီးတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ငါကိုခ်က္ေကြၽးေနက်ေလ"

႐ုပ္ရွင္ဧကရာဇ္ႀကီးက ေခါင္းညိတ္ကာ ေမးလိုက္သည္။ "ငါေပ်ာက္သြားတဲ့မွတ္ဉာဏ္ေတြ ျပန္ရပါဦးမလား"

စိတ္ေရာဂါကုဆရာဝန္က ေတြးဆေနတုန္း တူထိပ္ေလးကို ကိုက္ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ "မထင္ဘူး။ ျပန္မရတာအေကာင္းဆုံးျဖစ္လိမ့္မယ္။ မဟုတ္ရင္ အရင္တုန္းက ႀကိဳးစားခဲ့ရတာေတြ အလဟႆျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္"

စိတ္ပ်က္သြားမႈကို ႐ုပ္ရွင္ဧကရာဇ္ႀကီး မထိန္းလိုက္ႏိုင္ပါေပ။စိတ္ေရာဂါကုဆရာဝန္က သူ႔ကိုႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။ "ျပန္ရလာတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ဆုံးရႈံးမႈေတြ ရွိလာလိမ့္မယ္။ မင္းေရာဂါလုံးဝေပ်ာက္သြားတာ အေတာ္ေလးကံေကာင္းလို႔ေလ။ မွတ္ဉာဏ္နည္းနည္းေလး ေပ်ာက္သြားတာ ဘာျဖစ္သြားမွာမို႔လို႔လဲ"