Iceberg Meets Sunshine (Syclups #5)

FIVE

 

    "Hala 3pm na!" napatakip siya sa bibig niya pagkatapos mapasulyap sa relong nasa palapulsuhan ko. Kakatapos niya lang kumain ng ilang stick ng paborito niyang streetfood at ngayo'y nagkwekwento.

"Oh my god, sorry, you're supposed to interview me pero dumaldal naman ang ginawa ko.. Sorry," nahihiya niyang wika at bahagya pang yumuko, mukhang guilty talaga. Ngayon ko lang siya narinig na magsalita ng wikang ingles, bagay na bagay sa kanya.

"It's okay, don't worry." i told her while smiling. "Ikaw? May klase ka pa ba?" i asked, baka kasi ako pala ang nakaka abala sa kanya.

"Wala na.." she answered and smiled awkwardly.

"Hmm, let's start the survey then? Para makauwi at makapag-pahinga kana.." tumango siya bilang pagsang ayon at sabay kaming tumayo.

Ala una nang pumunta ako rito at halos dalawang oras na pala kaming nag uusap. It's very alright tho, bitin pa nga eh. Bakit parang sobrang bilis ng oras kapag kasama ko siya pero sobrang tagal naman kapag hindi.

"Hera," i called when a question suddenly visited my mind.

"Hmm?" she hummed and look up at me.

"Sinabi mo kaninang pinepeste ka ng Raiders, have they come to the point that they're harassing you physically?" nag aalala kong tanong habang seryoso ang tingin sa harapan.

"Huh? Hindi nuh, hindi niya gagawin iyon at hindi ko sila hahayaan. Maliit lang ako pero nag-aral ako ng self defense," wika nito habang nakatingin pa rin sa akin. Bahagya tuloy akong natawa sa sinabi niya.

"You're right," i told her suppressing my smile. "You're small"

Sinamaan niya ako ng tingin kaya lalo akong natawa. She's literally just below my shoulders, and it's cute. Kung hindi lang talaga siya sobrang dalaga at binibining tignan, aakalain ng iba na anak ko siya.

"Dapat kasi hindi mo peneke ang pagtulog mo sa tanghali noon, edi sana ngayon nasa baba ko ang tangkad mo." pang-aasar ko pa at lalong tumawa. Kinunotan niya lang ako noo habang binibigyan ng masamang titig.

"Humahaba lang pala mga words mo kapag nang-aasar ka," she pointed out so i stopped. I cleared my throat when i realised she's right, damn. Nagiging madaldal na ako.

Muli akong sumeryoso sa pagtingin sa daan kaya siya naman ang sumunod na tumawa. Naramdaman niya sigurong natigilan at natamaan ako kaya natawa niya.

"Oh? Bakit tumahimik ka, Ken?" she laughed. Susuwayin ko na sana siya nang mapansin kong nagkakagulo sa harap. Napakunot ang noo ko at agad na hinatak palapit si Hera nang may dalawang taong nagtatakbuhan sa harap ng palingke. Ramdam kong nagulat si Hera dahil sa ginawa ko at sa katotohanang sobrang lapit namin aa isa't isa ngunit hindi iyon ang inisip ko. I glance at the old lady running and crying and screaming for help.

"Tulong! Ang wallet ko! Magnanakaw!"

I immediately look down to Hera and gave her a smile before moving my feet. I ran.

May isang lalaking humahabol sa kanya pero may katandaan na rin iyon kaya medyo mabagal. Good thing i have these long legs, i ran faster and after some minute of running after the thief, i cached him.

"Got you," seryoso kong wika habang hawak sa kwelyo ang lalaking iyon. Nagpumiglas pa siya at sinubukan akong saktan pero agad kong kinabig ang isang braso niya para mapatalikod siya at mapadapa sa kalsada.

Oo, nasa gitna na kami ng highway ngayon at napatigil lahat ng sasakyan. Good thing walang mabilis kanina kaya agad kaming naiwasan. Nagsisisigaw ang mga tao pagkatapos ko siyang maingodngod sa mismong kalsada. Nagsitakbohan na rin ang mga tanod palapit sa amin.

"Hindi ka man lang pumili ng nanakawan mo, matanda iyon brad." i gritted my teeth as i tighten my hold to him. Alam kong naririnig niya ako. Pagkarating ng mga tanod sa harap ko ay maingat ko siyang iginawad sa kanila at hinablot ang wallet na para sa matandang nasa gilid namin kanina.

Tagatak ang pawis ko dahil sa pagtakbo kanina at dahil na rin aa init ng araw. Lumapit ako sa matandang kanina pa umiiyak at ibinigay sa kanya ang wallet.

"Salamat iho, maraming salamat!" she cried. I just patted her shoulder politely and turn my back to find Hera. Pinagtitinginan ako ng mga tao at nginingitian ako ng iba.

Dahil matangkad ako ay magiging madali para sa akin ang maghanap sa gitna ng kumpolan ng mga tao pero dahil maliit ang babaeng iyon, madali din siyang matakpan ng ibang tao. Natawa tuloy ulit ako sa isipan ko. I found her near the buko juice vendor, staring at me while her mouth's a bit open.

Lalapit na sana ako sa kanya dahil ilang hakbang lang naman ang layo niya nang biglang bumigat ang likod ko dahil sa biglaang pag akbay ng dalawang tao.

"Hoy gago chance ko na yun eh, tutulong nako eh, tumakbo ba naman ng sobrang bilis ulol."

"May lahi atang flash 'tong kaibigan natin."

I look from side to side and saw Stell and Justin's face smirking from ear to ear. Bahagya pa akong nagulat at napahinto habang nakatingin sa kanila hanggang sa marinig na rin niya ang boses ni Josh at Paulo sa likod.

"Ken 'may lahing flash' Suson.." natatawang saad ni Josh bago sumama sa pag akbay sa akin. What the hell are they doing here?!

"Anong ginagawa niyo dito?" i asked, immediately opening a topic so that they won't be able to notice Hera who's currently watching them now.

"We're having a good stroll when someone suddenly shrieked and then we witnessed how fast Ken Suson can ran, and boom, we're here."
pagpapaliwanag ni Paulo na siyang nakangisi na rin ngayon.

Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o ano. Sobrang mali ng timing nila. Alam kong makikita nila si Hera ng wala sa oras pero mabuti nalang din at wala dito si—

"Hello Ms. Hera! Remember me? Ako 'yung nakita mo sa bahay ni Ken dati, pero unahan na kita hindi niya ako girlfriend ah. Hindi niya ako type at hindi ko siya type, charrot. It's good to meet you again!"

Hindi pa nga ako nakakahinga sa biglaaang pagdating ng apat na ito ay sunod na nagpakita ang babaeng ipagdadasal ko sanang hindi darating.

"Ako nga pala si Rose, kaibigan ko silang lima, siya naman si Rain, pinsan ko!" maligalig na pagpapakilala ni Rosas kay Hera na ngayong pinagtitinginan na rin ng apat.

Puno ng pagtataka ang mukha nila habang si Rose ay may isang nang aasar na ngisi sa akin na parang pinaparating niyang wala na akong takas sa mata nilang anim.

"A-ah..hello po.." Hera shyly greeted them.