Iceberg Meets Sunshine (Syclups #5)

TEN

  
      The chirp of birds, and the early greetings of chickens are the one who made me open my eyes and wake up. I yawned while hesitating wether i'll go stand and greet her a good morning or continue my sleep since i am still sleepy and it's still very early.

Sa huli ay iyong una rin lang ang sinunod. Uminat muna ako bago tuluyang umupo mula sa pagkakahiga at agad na napasigaw nang makakita ng isang babaeng kanina pa ata nakatitig sa akin.

Napahawak ako sa dibdib ko at agad ding nanlaki ang mga mata, biglaan ang pagkagising ng dugo at diwa ko dahil sa pagkagulat. There is an old lady, sitting in my bed, and smiling sweetly to me.

"Magandang umaga, iho. Kamusta ang tulog mo?"

Her hair are all white and her face is full of wrinkles already, but her smile and eyes reflects beauty and youth.

I suddenly remember my granny, she always smile to me like this too. Oh God, i miss her already.

"Pasensya kana Ken, excited kasi si lola na makita ka sa personal kaya ala singko palang ng umaga eh nasa kwarto mo na.."

Lumipat naman ang mga mata ko sa pinto kung saan nanggaling ang pamilyar na boses ng babae. Nakatayo at nakangiti siya roon. Too ladies in my room, wtf. Mabuti na lamang at naka sando ako.

"Goodmorning too, lola" i greeted her grandmother and ask for the back of her palm to touch my forehead, a traditional way to respect Pilipino elders.

"Pagpalain ka, iho." malambing na wika niya at hinaplos ang ulo ko habang nagmamano.

I glance to Hera and smile, "Goodmorning."

She smiled back and there, i felt the sudden electricity and butterflies again. She's really beautiful.

"Halina kayo at kakain na, kami mismo ni lola ang naghanda ng agahan." pag aaya niya kaya masaya akong tumayo at inalalayan rin si lola na tumayo. Mabuti at medyo masigla na sila, hindi katulad ng pagkakakwento ni Hera sa akin nung wala pa ako dito.

Paglabas ko ng kwarto ay nagulat ako nang hindi sa kusina ang tuloy namin, kundi sa terrace nilang malawak. Nalanghap ko agad ang sariwa at preskong hangin na agad kong kinaadikan.

Mayroong mesa sa gitna na wala naman kagabi, naroon ang iba't ibang luto ng gulay at mayroon ring tatlong tasa na may lamang gatas at kape.

I suddenly felt bad, for sure si Hera ang nagbuhat ng mesa papunta rito, hindi naman kaya ni lola. I should've woke up earlier to help.

Ngayon ko lang narealize na sobrang daming halaman pala sa paligid ng bahay. It already look like a huge garden with a small house in the middle as a design. Very beautiful and mesmerizing.

Ngayon lang ako nakakita ng ganito kagandang paligid, puro nalang kasi building at sasakyan ang nasa maynila. Oo, pumapasyal ang Syclups paminsan minsan sa iba't ibang tourist spot ng Pilipinas, pero hindi naman ganito ka-natural.

Higit isang kilometro rin ang layo ng ibang bahay kaya wala ka talagang maririnig na ingay. Sobrang tahimik. May paminsan minsang dumadaan at nakikita namin since nasa terrace nga kami na inaaya naman lahat nila Hera at lola na salohan kami sa agahan, pero ang sagot nilang lahat ay "tapos na kami,"

Ang iba pa nga'y makikipagkilala sa akin at ico-compliment ako sa pagiging gwapo daw. And receiving compliment to such people, traditional and conservative, is actually the most sincere and honest ones. Because you know, they are the kind of people who give and don't expect to receive, a lot of people can compliment you but they only want to get something from you.

"Totoo nga talagang matangkad, at gwapo ka iho. Ang tangos rin ng ilong mo at ang ganda ng mga mata mo. Para kang artista." puri ni lola habang kumakain kami ng agahan. Hindi ko pa alam ang pangalan nila, tatanungin ko nalang siguro mamaya.

"Kayo rin naman po lola, sobrang ganda rin po ng mga mata at ilong niyo. Manang mana po sa inyo si Hera, pareho kayong maganda." i said and smile and quickly took a peek on her face, which is reddish now.

"Kilala niyo na po ako, 'la?" i asked in amusement when i realized their words.

"Paanong hindi, apo? Eh ikaw agad ang bukambibig nitong apo ko pag uwi niya.." wika ni lola at tumawa.

"H-hindi naman po masyado, lola.." agap ni Hera na talagang namumula na ngayon at halatang nahihiya. So cute.

"Nakwento rin niya na ikaw ang nagligtas sa kanya mula doon sa isang masamang lalaki at pinatuloy mo pa sa bahay mo para magpagaling. Hinabol mo rin daw iyong magnanakaw na nagnakaw ng wallet ng isang matan—"

"Lola" maingat na pagtawag ni Hera sa lola niya para matigil ito sa pagkwekwento. Hindi ko na rin mapigilan ang ngiti ko habang iniisip na laman pala ako ng mga kwento ni Hera.

"Lalamig na po ang pagkain, mamaya na po tayo magkwentuhan.." she said and immediately look away when her eyes met mine