𝐑𝐨𝐬𝐚 [𝐓𝐞𝐱𝐭𝐢𝐧𝐠]

33

Medya//Rosalinda Weasley

-

Yarım saat önce-Rosalinda

Dumbledore Üç Büyücü Turnuvası hakkında uyarılar yaptığında ve katılamayacak kişilerden bahsederken, çıkan homurtular kıkırdamama neden olurken gelen mesajı cevapladım.

İçeri giren kızlarda olan bakışlarım
hızla Draco'ya döndüğünde, gülümseyerek bana baktığını gördüm.

Omuz silkerek önüme dönerken içeri giren öğrencilerin gürültüsü ile yüzümü buruşturdum.Sonunda kim olduklarını gördüğümde omuzlarım çöktü.

Durmstrang Akademisi öğrencileriydi.
O buradaydı.

Kalp atışlarım hızlanırken beni dikkatle inceleyen Draco'ya gülümseyerek bir mesaj gönderdim.
Kıskandığı belliydi ki yumruklarını sıkıyordu.

Mesajıma yanıt vermeyerek telefonunu kapattığında kaşlarımı çattım.
Bu sırada duyduğum sesle irkilerek olduğum yerde hareketsizce kaldım.
Bu o'ydu.

"Çillerini saklamamana şaşırdım doğrusu fakat daha çok yakıştığını söylemem gerekir."

Sözleri midemin bulanmasına neden olurken dolan gözlerimi kırpıştırdım.

Hayır sırası değildi.
Ağlamamalıydım.

Draco ile göz göze geldiğimde bana merakla baktığını gördüm.Bu, gözyaşlarımın yavaş yavaş akmasına sebep olurken yanımdaki bedeni hızla ittim.Koşarak yemekhaneden çıkarken arkamdan geleceğini biliyordum.

Şimdiki Zaman-Rosalinda

Fondöten ile kapattığım çillerime son kez göz gezdirerek tuvaletten çıktım.

Duvara yaslanmış beni beklerken, kapıyı kapattığımda çıkan sesle bana döndü.Bakışları hüzün doluydu.

Kızarıklıkları kapatmak için çok uğraşmıştım.İşe yaramamış mıydı?

"Bahçeye çıkmak ister misin?"

Sorduğu soruya karşılık başımla onaylayarak peşinden ilerlemeye başladım.

Elma ağacının altına geldiğimizde banka oturmak yerine ağaca yaslandım.Karşıdaki duvara yaslanıp, kollarını birbirine bağladı ve yutkundu.

Soracaktı değil mi?
Merak ediyordu?

"Sorun ne Rosa?"

Kısık çıkan sesiyle sorduğu soru tekrar gözlerimin dolmasına neden olurken,gözlerimi sildim.

"Çillerim ile ilgili bir sorunum olduğunu biliyorsun değil mi?"

Yavaşça başıyla onayladı.

"Ama asıl sebebini bilmiyorsun."

Yine onayladığında artık dolan gözlerimi silmeye gücüm kalmamıştı.

"Çillerim yüzünden ilk defa 11 yaşımda zorbalığa uğradım,Draco."

Yüzündeki ifade değişirken arkasındaki duvara yaslandı.Bu sırada aklıma gelenleri aynı şekilde ona anlatmaya başladım.

"Biliyor musun,Draco.İlk zamanlarda zorbalığa uğradığımı bile anlamamıştım.Bana şaka yaptıklarını sanmıştım."

Şaşkınlık ve üzüntüyle beni izledi.

"Tatilde eve geldiğimizde Fred anneme,diğer çocukların çillerim hakkında yaptıkları şakalardan bahsetti.Annem ilk defa o gün beni onlar konusunda uyarmıştı."

"Daha dikkatli olmuştum fakat zorbalıkları hiç durmamıştı.İlk başta her şey daha kolaydı,sadece dalga geçiyorlardı fakat zamanla daha da büyüdü.Üzerime dökülen bir kova kırmızı boyayı hatırlıyorum,ben."

Sözümü kesmeden dinlemeye devam etti.

"Evet,tüm bunlar çillerimi kapatmam için bir neden değildi.Bunlar basit şeylerdi.Yine zorbalığa uğradığım günlerden biriydi.En yakın arkadaşım ile kitap okumaya dışarı çıktığımızda arkadaşları ve o çocuk,çillerimi taklit ederek benden tiksindiklerini söylediler."

Kaşlarını çattı.

"Tiksinmek çok ağır bir şey,değil mi Draco? Küçük bir çocuğun söyleyemeyeceği bir şey olmalıydı."

Dolu gözleriyle bana sarılırken ağlamamın yerini hıçkırıklar aldı.
Zorlukla ağzımdan çıkan kelimeler duraksamasını sağladı.

"Yanıma gelen çocuk,üç yıl boyunca bana zorbalık yapan çocuktu."

Yavaşça benden ayrıldı.Ardından son kez bana bakarak hızla uzaklaşmaya başladı.

Ne yapacağını anladığımda,koşarak ona yetişmeye çalıştım.

Durmasını söylüyordum fakat beni dinlemiyordu.Yemekhane kapısından içeri büyük bir gürültüyle girdiğinde, adımlarımı hızlandırdım.

Bakışların hedefi Draco olurken onu durdurmaya çalıştım fakat çok geçti.
Slytherin masasına gelmişti bile.

Siyah saçlı çocuk yani Nicolas Kraft kaşlarını çatarak Draco'ya baktığında,
etraftan sesler yükselmesine neden olacak bir şey olmuştu.

Draco,ona yumruk atmıştı.

-

Nicolas Kraft temsili;