flowers | namjin

5

önceki bölümleri okuduğunuzdan emin olun✨
_______

namjoon

"salak mısın sen?! ne diye saldırıyorsun bee!"

sapık alfanın patlayan kaşına pansuman yapıyordum.

jungkook ikimizi de şaşırtan o cümleyi kurduktan sonra ona saldırmıştı.

"o da saçma sapan konuşmasaydı o zaman-aağğğğhh acıtıyorsun!"

pamuğu yarasına bastırmıştım. asıl saçmalayan oydu. kavga çıkarmak da neyin nesiydi tanrı aşkına?!

"ne dediyse dedi sanane? eşkiya mısın başıma?"

iç çekmiş ve işimi halletmemi beklemişti. onları zar zor ayırdıktan sonra jungkook onu evden kovmaya çalışmıştı ama sapık alfa yaralarına bakmamı istemişti. ben de acımış ve kabul etmiştim.

yaralanmıştı sonuçta, yoksa niye umrumda olsundu ki?

"namjoon?"

uzun zaman sonra ismimle seslenince tuhaf hissetmiştim. kurdumun hareketlenmesine engel olamamıştım.

"hmm?"

pansumanı bitirmiştim ama hâlâ alfanın dibindeydim. jungkook ise gözünü kremliyordu karşı koltukta.

birazcık morarmıştı da.

"söylediği şey doğru değil, değil mi?"

elbette değildi. jungkook kapıda tanımadığı bir alfa görünce söylemişti büyük ihtimalle. ama bunu ona hemen söyleyecek değildim.

"sana-

"eğer bir daha sanane dersen..."

eliyle çenemi tutmuş başını yasladığı koltuktan kaldırmıştı. bunu beklemiyordum. feromonundan birazcık sinirlendiğini anlayabiliyordum.

gittikçe yüzüme yaklaşıyordu. gözleri dudaklarıma odaklanmıştı. pekâlâ, daha fazla dayanamadım ve onu ilk gördüğüm andan beri yapmak istediğim şeyi yaptım.

yanağına sağlam bir tokat geçirdim.

o kim oluyordu da beni öpmeye kalkışıyordu? diğer kaşını da ben patlatmak istiyordum.

"ölmek mi istiyorsun sen?! sapık diye diye sapık mı oldun?!"

jungkook arkadan belime sarılmış beni alfadan ayırmaya çalışıyordu ama saçına yapışmıştım bi' kere.

"bıraksana adamın saçını! delirdin mi sen?!"

"ya asıl sen beni bırak! öldürmem lazım bu sapığı! bu dünyaya en azından bunu borçluyum. bırak beni!"

jungkook beni sapığın saçından ayırmıştı. önüme geçmiş ve tekrar yapışmamı engellemeye çalışıyordu.

"tanrım! başım kopmuş gibi hissediyorum. bir omegadan dayak yediğime inanamıyorum!"

duyduklarımla iyice sinirlenmiştim ve jungkook beni bıraksın diye debeleniyordum.

"az önce o omegayı öpmek üzereydin ama! şimdi de beğenmiyor musun ha?!"

çok fazla feromon yaydığımın farkındaydım ama sinirliydim. daha sonra bitkin olacak olmam umrumda değildi.

"ben-

"sus konuşma! niye geldin hem sen? evimi nereden biliyorsun? beni takip mi ediyorsun sen?!"

jungkook hâlâ beni bırakmamıştı. sapık alfa ise kafasını koltuğa yaslamış, saç diplerini ovmaya başlamıştı.