flowers | namjin

6

namjoon

"iyice temizle."

sapık alfanın işte ilk günüydü ve eline silme bezini tutuşturmuştum. masaları temizlemesi gerekiyordu.

"temizlerim temizlerim. böyle başımda bekleyecek misin sen?"

bayıldıktan sonra yatağımda uyanmıştım. bu sapık da yanı başımda uyuyakalmıştı. ben de yapmam gerekeni yapmıştım.

onu uyandırmış ve yatağımda uyuduğu için biraz hırpalamıştım. daha sonra da evine yollamıştım.

"niye bekleyeyim be senin başında? yapman gereken şeyi söylüyorum sadece."

arkamı döndüm ve kasaya geçtim. hoseok ise mutfaktaydı. jungkook'un halini henüz görmemişti sanırım. yoksa sapığı biraz da o hırpalardı.

müşteriler gelmeye başlamış ve sapık alfamız onlarla ilgilenmeye başlamıştı.

bazı omegaların gözlerini ondan ayıramadığını görüyordum. kadın veya erkek fark etmiyordu.

hatta görmeme bile gerek yoktu; onu gördüklerinde feromon yaymaya başlıyorlardı.

onu etkileyebileceklerini zannediyorlarsa yanılıyorlardı.

tabii ki umrumda olduğundan değildi ama seokjin kolay kolay etkilenmezdi.

benden başkasından etkilenmezdi desek daha doğru olur ama beni ilgilendirmezdi tabii ki.

yanıma yaklaşmıştı. surat ifadesi halinden memnun olduğunu belirtiyordu. sinirimi bozuyordu sapık.

"insanlara onları öldürecek gibi bakmana gerek yok. ben senin yanındayım, dün de söylediğin gibi."

ne dediği hakkında hiçbir fikrim yoktu.

"ne saçmalıyorsun? ne söylemişim ben sana?"

sırıtmaya başlamıştı. kısık sesle konuşuyordu.

"bana 'gitme' diyordun uykunda. hâlâ rüyalarında yer aldığımı bilmek gururumu okşadı."

rüyamda konuşmuş muydum? gördüğüm rüyayı hatırlıyordum. umarım başka bir şey söylememişimdir.

"başka bi' şey söyledim mi?"

"hayır ama beni gördüğüne göre-

"seni gördüğümü kim söyledi aptal? tabii ki de seni görmedim."

ciddiydim; onu görmemiştim. sıklıkla gördüğüm bir rüyaydı. hatta kabus dersek daha doğru olurdu.

çenemde hissettiğim parmaklarla gözlerimi alfaya çevirdim.

"üzücü bir şeyler mi gördün? kime 'gitme' diyordun?"

feromonumdan anlamış olmalıydı üzüldüğümü. burnumu çektim ve elini çenemden uzaklaştırdım

"hatırlamıyorum."

"beni görmediğini söylüyorsun ama?"

"elbette seni görmedim! seni neden görecekmişim?! sapık mıyım ben senin gibi?!"

sesim biraz yükseldiği için insanlar bize bakıyordu.

"tamam tamam, beni gördüğün falan yok. sakin olsana biraz."

sapık alfa insanlara tebessüm ederek bir sorun olmadığını söylüyordu. omegalar da hemen sırıtmaya başlamışlardı.

şıllıklar.