pekâlâ, artık kafeyi kapatıp çıkabilirdim. telefonumdan saate baktım ve namjoon'un on beş dakika önce çıktığını fark ettim.
sadece on beş dakika mı geçmişti? hem n'apabilirdim ki, tek başıma canım sıkılıyordu burada.
namjoon'un dairesine doğru yürürken telefonu elime aldım ve ona mesaj attım.
namjooniee🐨
namjooonnn
daha iyi misin?? ✓
mesajım iletilmişti. hemen görmesi gerekiyordu. ne yapıyordu ki o? adımlarımı hızlandırdım. belki de yardımıma ihtiyacı olabilirdi. aklıma gelenle eczaneye doğru yürümeye başladım.
ona bastırıcı almam gerekliydi. hem seokjin etrafında oldukça daha çok ihtiyacı olabilirdi.
benim gibi düşünceli bi' ev arkadaşına sahip olduğu için çok şanslıydı.
evet, artık ev arkadaşıydım. bir an önce ona taşınmam gerekiyordu. namjoon yanımda olmadan bir an bile geçirmek istemiyordum artık.
tabii ki hep onu düşündüğümdendi.
eczaneye girdim ve bastırıcıyı aldım. namjoon hâlâ mesajımı görmemişti. adımları hızlandırdım.
apartmana girdim ve merdivenleri çıkmaya başladım. seokjin'in kapısına kulağını dayayan biri vardı. yüzü bana dönük olmadığı için göremiyordum.
tam kim olduğunu soracaktım ki bana doğru döndü.
"hoseok! senin burada ne işin var?!"
"asıl senin ne işin var burada taehyung?!"
kapıdan uzaklaştı ve sırıtarak bana doğru geldi. merdivenin ortasında durduğum için bana üstten bakıyordu.
"abimin yanına geldim ben. yoksa sen de mi burada oturuyorsun, o zaman kesinlikle abimin yanına taşınmalıyım!"
işaret parmağımla kafasını kendimden uzaklaştırmıştım. "n'aparsan yap be bana ne. madem abinin yanına geldin ne diye kapıyı dinliyorsun o zaman?"
parmağımı alnından çekti ve ucuna bir öpücük kondurduktan sonra konuşmaya başladı. bu arada hemen elimi çekmiştim.
"içerden değişik sesler geliyordu ben de dinleyeyim dedim, ne var yani. şimdi çalarım kapısını."
bu sırada telefonumun sesiyle hemen mesajlara girdim. namjoon sonunda görmüştü.
namjooniee🐨 hpeok
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
