The Substitute Bride (COMPLETED)

Kabanata 15

"MOM..."

"I'm sorry Mari... I'm so sorry Anak.." humigpit ang yakap nito sa kanya at patuloy ang pag iyak nito sa balikat niya.

Puno ng pagtatakang napatingin si Mari sa kanyang daddy na mataman lamang na nagmamasid sa kanilang mag ina.

"I was so wrong.. patawarin mo ako.."

"Mom, what's wrong?"  Naguguluhang tanong niya.

Kumawala na sa kanya ang ina at pinagmasdang mabuti ang mukha niya.
"I missed you."

"M-mom, Si Mari po ito." Sabi niya dahil baka nagkakamali lang ang mommy niya.

Umiling iling ito at hinawakan siya sa magkabilang balikat.

"Alam ko anak. Narito kami ng papa mo para kamustahin ka. Napaka tahimik ng bahay na wala kayo ng ate Mara mo."

Tila hindi pa siya nakakabawi sa pagkabigla. Hindi muna siya sumagot sa ina. Pinagpalipat lipat niya ang tingin sa dalawa.

"Alam kong nagtataka ka sa kinikilos ng mommy mo.. hindi ba't sinabi ko na sayo, maniwala ka sa hindi minahal ka niya. " Anang papa niya na lumapit sa kanya at hinaplos siya sa buhok.

Anong nangyayari? Bakit nag iba yata ang ihip ng hangin sa mga magulang niya? Naaksidente ba ang mga ito at nabagok ang ulo? Nagka amnesia?

"Mom, are you okay?" Maingat na tanong niya dito.

"Of course hija .. "

"M-maupo po tayo .." iginiya niya ang mga ito paupo sa kanilang sofa.

"First, I want to apologize to you. I know I have done so many mistakes to you anak. W-when you and your sister disappeared from us, That's when I had a realization. That there is nothing more important in life than family, lalo na kayong mga anak ko.. "

Unti unti nang nanubig ang kanyang mga mata. Totoo ba ito? Totoo bang nangyayari ang lahat ng ito?

"  I know you grew up wondering why I was so distant to you, and you already know the truth now. Because you are the result of the sin committed by my sister and my beloved husband. I heaped all the resentment I had on them on you. I'm sorry Anak.. I just realized that you are also a victim of what they did. We are just victims. It's not your fault." Muli itong yumakap sa kanya.

Siya naman ay hinagod ang likod nito. Nag aalala siyang atakehin ito sa puso dahil sa pag iyak nito.

" M-mom, I'm not mad at you. Stop crying. "

" Ayokong ipakasal ka kay Lorenzo hindi dahil sa gusto kong mapasa ate mo ang kayamanan at karangyaan ng mga Wintersmith.  I know that life here will not be easy so I don't want you to be the one in this house. Because deep inside me, I don't want to add the pain you suffered at my hands. I'm sorry na hindi ko alam kung paanong ipapakita sayo ang pagmamahal ko. Patawarin mo ako anak. A-ang hirap pala .. ang hirap na malayo kayong dalawa ng ate mo saamin. "

"Mom, it's alright. I understand it all now. Alam ko na kung bakit ganon ang pakikitungo niyo sakin and I don't blame you. Bagkus naiintindihan kopo kayo. If it happened to me, I don't know how I could accept my husband's child with other woman and worst of all with my own sister. Mom, wala kapong dapat ihingi ng tawad saakin."

"Mari, salamat sa malawak na pang unawa mo saamin ng mommy mo. I couldn't show my love to you either because I know the pain I caused your mommy was too much. Akala ko magagalit siya sakin pag nagpakita ako ng pagmamahal sayo. I'm sorry hija. It's all my fault. Nasasaktan kayong tatlo nang dahil sa kapabayaan ko." Sabi ng daddy niyo. Nakita nya na maluha luha din ito.

"Kalimutan niyo napo yon mom, dad. Ang importante po ay okay po tayong lahat. Sana si Ate Mara din kung nasaan po siya ngayon. "

"We learned that someone tried to kill you and Lorenzo. Hindi mo alam ang takot ko,  hija . A-akala ko mawawala kana sakin ng hindi ako nakakahingi ng tawad sayo. Ngayon lang kami nakapunta dahil pinanghinaan ako ng loob. A-alam kong malaki ang galit mo sakin kaya nag ipon muna ako anak ng lakas ng loob para humingi ng tawad sayo. "