MAHPERİ IV +18

XII.~Beyaz Güller ~

Şarkımız:[Cults: Gilded Lily ]

[Hayalet okuyucu olmazsanız ve görüşlerinizi bildiriseniz sevinirim. Çünkü benim için çok kıymetli. ]

🍃

Elindeki tırpanın yaydığı o tiz ses kulaklarımı tırmalamaya başlamışken Ares elimi tutarak ikimizi masadan kaldırdı.

Buz gibi ellerinin içinde terleyen ellerimden sanki tüm kan çekilmişti.

Herkes yemeğine son vermiş ve salonun ortasında duran meleği izler vaziyetteydi .Kanatlarının tüylerinin yer ile bütünleştiği ,yaklaşık iki metrelik ölüm meleğinin gri gözleri benim ile buluşunca kalbim her an duracak gibiydi.

Yaydığı enerjiden dolayı ayaklarımın bağı çözülmüş olacaktı ki Ares'in koluna iyice yapışıp ayakta kalmaya çalıştım.

Ares yalnız benim duyacağım kadar sessiz bir tonda bana destek oldu.

"Sakin ol bir şey yok. "

O böyle söyleyince biraz rahatlasam da ilk kez çıplak gözle ölüm meleğini görmek beni tedirgin etmişti çünkü burada ki tek ölümlü bendim.

"Ölüm meleğimiz de geldiğine göre biz ufaktan uzayalım. Görüşürüz dostum ve onun fıstığı. " Diyen Gusion yanağımdan makas alarak Robert Miya'yı da arkasından sürükleyerek ölüm meleğini baş selamı verdi ve üçü bir çıkıp gittiler.

Salonda sadece Lemort , Ares ve ben kaldığımızda Ares çok rahat bir tavırla bir kadeh daha şarap doldurarak yudumlamaya başladı.

"Lemort istersen sen de çıkabilirsin yemek bitti. "

"Ama Efendim ..." Ares cümlesinin devamını getirmesi için işaret parmağı ile susmasını söyledi.

"Bu gecelik sadece arkadaşınım. Geldiğin için teşekkür ederim. "

"Peki dediğin gibi olsun. Yemek için asıl ben teşekkür ederim. İyi geceler Ares."Diyerek bana da gitmeden önce göz kırparak oda aynı diğerleri gibi ölüm meleğine baş selamı verip salonu terk etti.

Ölüm meleği Ares'e başıyla selam verip kısa bir an tekrar bana baktı.

"Ölüm meleği bu gelişine neye borçluyum?" diyen Ares'in rahatlığı dudak uçuklatacak cinstendi.

"Tanrı'mın Varisi, bu saatte gelmek istemezdim ama ruhların bazılarının cennete gitme vakti geldi. Onları cennete götürmem gerek ve ayrıca yeni ruhlar getirdim size."

"Anlıyorum. Ben ilgileneceğim onları bölgelerine yerleştirmiş olmalısın o zaman ben seninle geleyim ve ruhlarımı son kez uğurlayayım. "

"Onur duyarım. Ayrıca yarın sizi kısa bir süreliğine arşa yükselteceğim."

Ares arş kelimesini duyunca bir anda kaşları çatıldı .

"Neden yükseliyorum Tanrı'mın beni görmesi gerektiğine göre önemli bir konu olmalı."

Ölüm meleği derin bir şekilde nefes aldı ve devam etti.

"Önemli olmasa sizi rahatsız etmezdim ama inanın ki ben sadece görevimi yerine getiririm."

"Anlıyorum emir büyük yerden ruhları uğurlayıp yeni gelenlerle tanışayım sonra seninle geleceğim."

"O zaman ben önden gideyim."

"Tabi bende hemen geleceğim." diyen Ares'in ve benim gözlerimin önünde melek bir anda yok oldu arkasında kalan tek şey kapının açıldığı gibi kapanmasıydı.