''ဟွား...အင်း ''
ဟာရူတိုတစ်ယောက်နိုးတာတောင်မထသေးပဲအိပ်ယာထဲအပျင်းတစ်နေတယ်
''ဟင်..Jeongwooဘယ်ရောက်သွားတာလဲ နိုးနေပြီထင်တယ်''
အိပ်ယာဘေးကိုစမ်းကြည့်တော့ဗလာကျင်းပြီးဘယ်သူမှမရှိနေ
''ဘယ်ချိန်ရှိသေးလို့ပဲ''
သူ့ဘေးကဖုန်းကိုယူပြီးနာရီကြည့်လိုက်တော့ 6:05မိနစ်
''အစောကြီးရှိသေးတာကိုဒီအကောင်ပေါက်နိုးနေပြီလား ''
ဘေးနားကိုအမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ကြည့်မိတော့jeongwooရဲ့ဖုန်း...
''ဖုန်းလဲထားခဲ့တာပဲဘယ်သွားတာပါလိမ့် ''
ထဖို့လုပ်လိုက်ချိန်တဲထဲသို့ jeongwooဝင်လာတာကြောင့်ပြန်အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တယ်။..jeongwooကတဲထဲဝင်လာပြီးrutoနားကသူ့ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး
''အော်...ဖုန်းကဒီမှာကျန်ခဲ့တာကို ငါ့မှာပျောက်ပြီထင်ပြီးရှာလိုက်ရတာ ''
jeongwooကrutoအိပ်နေတော့အစောကြီးရှိသေးတာနဲ့မနှိုးတော့ပဲဖုန်းကိုယူပြီးတဲထဲကပြန်ထွက်မယ်အလုပ်အနောက်ကလက်ကိုလှမ်းဖမ်းလိုက်တဲ့သူကြောင့် အနောက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်
အမ်..ခုနကသေချာပေါက်အိပ်နေတာပါ..ချက်ချင်းကြီးနိုးလာတာလား
''အာ..ငါကြောင့်နိုးသွားပြီထင်တယ် မီယား''
''မဟုတ်ပါဘူး ငါ့ဘာသာနိုးလာတာ မင်းအခုဘယ်သွားမို့လဲ''
''ဘယ်မှမသွားပါဘူး အရှေ့မှာထိုင်ပြီးဖုန်းခဏသုံးဖို့လေ အစောကြီးရှိသေးတော့ဘယ်သူမှမနိုးသေးတာနဲ့ပျင်းလာလို့ ''
''ဒါဆို ငါနဲ့စကားခဏပြောရအောင် ''
''ဘယ်ပြောမို့လဲ ''
''မနေ့ညကကိစ္စ ''
''မ..မနေ့ညက ဘာ..ဘာကိစ္စလဲ ''
''မနေ့ညကငါမူးနေတော့မင်းခေါ်လာတာလား ''
''အော်..အင်းဟုတ်တယ်လေ ''
''ငါမင်းကိုဘာလုပ်မိလိုက်သေးလဲ ''
''ဘာ..ဘာလုပ်ရမှာလဲ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး မင်းမူးပြီးတဲထဲရောက်တာနဲ့တခါထဲအိပ်ပျော်သွားတာ ''
YOU ARE READING
The most beloved opponent
Fanfiction''ဘဝင်မြင့်မနေနဲ့အုန်းပတ်ဂျောင်ဝူး ငါကမင်းကိုကယ်ချင်လို့ကယ်တယ်များထင်နေလား..မင်းသေရင်ငါပြိုင်စရာလူမရှိမှာဆို့လို့ '' ''အဲ့တာဆို ဘာလို့လာကယ်နေသေးလဲငါသေအောင်ထားခဲ့လိုက်ပါလား..ဒါဆိုမင်းအေးဆေးနေလို့ပြီလေ မင်းနဲ့လိုက်ပြိုင်တဲ့သူမရှိတော့ဘူးပေါ့ '' '' အဲ့လ...
