Herkese merhaba arkadaşlar, yepyeni bir bölümle karşınızdayım. Umarım bölümü beğenirsiniz.
Lütfen oy verip, yorum yapmayı unutmayın,
Keyifli okumalar...
------------------------------------------------------
Bilinmezlik, çoğu zaman kötü bir şeymiş gibi gelse de aslında faydalı bir durum. İnsan, başına geleceklerin bilincinde olursa, sanırım yaşayamazdı. Sadece birkaç dakika sonra kolunuza iğne batacağını bilmek sizi endişelendirir ancak bu sizin bilginiz dahilinde olmadığında acı en aza indirgenir.
Bazı insanların hayatımızda ki yeri iğne gibidir. Ne zaman bizi kanatacağını bilmediğimiz müddetçe, o kadar da tedirgin olmamızı sağlamaz.
Ilık bir yaz gecesinde, seslendirdiğim şarkı yağ gibi dilimden kayıyordu. Gözlerimi yummuş, neredeyse kendimi kaybetmiştim. Sonuna yaklaştığımda, yüzümde ki buruk tebessümle gerektiği gibi bitirdim.
Yükselticiden inerek, deri kayışlı saatime göz attım. Kurban bayramı çıkışının yoğun kalabalığını yaşıyorduk ve Cihangir abi fazladan ciro yapacağı için beni de çağırmıştı. Aksi halde bu saate kalmam ve aileme Bilge'lerdeyim yalanını söylemem mümkün değildi.
Bilge'nin çökmüş görüntüsünün yerini hırçın bir kadın almıştı. Ne zaman tırnaklarını çıkaracağını, ne zaman derinlere dalıp gideceğini kestiremiyordunuz. Onun bu vahim durumuyla baş edemiyordum ve yalnızdım.
Sanırım, Laviva'yı düşündüğümden de çok özlüyordum. Laviva demişken, Selçuk'un ona mesaj atıp kendisine yavşadığını söylemişti. Zaten bana aşık olduğunu falan düşünmüyordum ama direk arkadaşıma yürümesi ucube bir hareketti.
Bence Ferazet teyze, Sedat enişteyle kaliteyi zirve de bırakmıştı. Dalgın biçimde başımı kaldırdığımda, garsonla tartışan kumral saçlar bana tanıdık geldi. Kaşlarım durum karşısında çatılırken, bakışlarımı yakalayan yeşil gözlerle dişlerimi sıktım.
İri gözlerini ortaya çıkaran rimel ve üzerinde ki kot elbise ile ayak ayak üstüne atmıştı. Sinirli biçimde ayağını sallayıp, garsonla hiç de kibar olmayacak şekilde tartışıyordu. İçimden bir ses, buraya bilerek geldiğini fısıldarken, masaya doğru ilerledim.
" Sorun ne?" derken garsona yönelik konuşmama rağmen, bakışlarım karşımda ki genç kadındaydı.
" Hanımefendi, köfte Wrap istedi Esin hanım," diyen garson işinden olacak korkusuyla gergindi," Köftenin pişmediğini söyledi, servisini değiştirmemize rağmen aynı şeyden şikayet ediyor."
" Sen hanımefendiyle bana, iki menengiç kap gel." diyerek garsonun sırtını sıvazladım ve kendime sandalye çektim.
Yapmış olduğum harekete gözlerini deviren Ahu, bunu yüzüme karşı yapmanın saygısızlık olduğunun bilincindeydi. Ancak bunu çok da umursuyor gibi durmuyordu, hareketleri keyfimi kaçırmak için planlanmış gibiydi.
" İki tabak çiğ wrap'ın üstüne, kahve mideni yatıştırır." diyerek gülümsedim.
Beni küstah bir tavırla onaylarken, aşağılayıcı bakışları örgülerime takılı demir halkalarda dolaştı. Üzerimde ki fakir kol nar çiçeği rengindeki elbise, pek zevkine hitap etmemiş olacak ki burun kıvırdı.
" Söyle bakalım seni hangi rüzgar attı buraya?" derken kahvelerimiz gelmişti, menengiçten keyifli bir yudum alarak konuşmaya devam ettim," Bu ne güzel bir tesadüf."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Şehirde Aşk
RomanceGün gelecek yer ile göğün birleştiği çizgi de kıyılacak nikahınız. İmzanızı atacaksınız her şeyi beyaza boyayan bu şehrin meydanına. Herkes bilecek bu aşkın gerçeğini ve herkes dinleyecek en güzel efsaneyi.
